ΕΝΑ "TOP 10" του Θόδωρου Κολοκοτρώνη...

Δημήτρης Τριάντος ένα Top 10 του Θόδωρου Κολοκοτρώνη 1. τι κοινό έχει με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση? και οι δυο αρβανίτικης καταγωγής όπως πιθαν...

Δημήτρης Τριάντος
ένα Top 10 του Θόδωρου Κολοκοτρώνη
1. τι κοινό έχει με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση? και οι δυο αρβανίτικης καταγωγής όπως πιθανολογείται από το επώνυμο-παρατσούκλι τους. Ο Γενάρχης της οικογένειας λεγόταν Τζεργκίνης, που στα αρβανίτικα του Μοριά σήμαινε «μαυριδερός Γιάννης», καταγωγή από το Λιμποβίσι της Γορτυνίας (και αυτό αρβανίτικο σημαίνει Όρος Δόξης)....μετά από 3-4 γενιές, στον απόγονο του κόλλησαν το παρατσούκλι Μπυθεγκουρας από τα συνθετικά «μπυθ» και «γκούρ» που στα αρβανίτικα σήμαινε αυτός που είχε τον «κώλο σαν κοτρόνι»....έτσι ο δικός μας το υιοθέτησε ακριβώς το ίδιο στα ελληνικά- Κολοκοτρώνης. Αντίστοιχα το Μπιθικώτσης σημαίνει αυτός που έχει κώλο (μπίθι) κοκαλιάρικο, αδύνατο (κότσι), ο άκωλος!
2. κάτω από δέντρο! γεννήθηκε Δευτέρα του Πάσχα του 1770, στο Ραμοβούνι, βουνό της Μεσσηνίας....η μητέρα του Ζαμπέτα ετοιμόγεννη αναγκάσθηκε να φύγει από το Λιμποβίσι μετά τη γνωστή αποτυχία του κινήματος του Ορλώφ και τα φοβερά αντίποινα που εξαπέλυσαν οι Τούρκοι....αλλά στο δρόμο την έπιασαν οι πόνοι και κάτω από ένα δένδρο γέννησε τον μελλοντικό Αρχιστράτηγο.... οι πρώτοι ήχοι που άκουσε το νεογέννητο ήταν τουφεκιές από τις γύρω πλαγιές
3. Το χαστούκι! Μετά τη δολοφονία από τους Τούρκους, του πατέρα του Κωνσταντή αρχηγού των κλεφτών όλου του Μοριά, ανέλαβε η μητέρα του να αναθρέψει τα παιδιά της, ύφαινε για εύπορες οικογένειες ή έκοβε ξύλα. Αυτά τα φόρτωνε ο 10χρονος Θόδωρος σε ένα μουλάρι και τα μετέφερε στην Τρίπολη. Μια φορά, σε ένα υπόστεγο κάθονταν μερικοί Τούρκοι. Όπως πέρασε το ζώο του φορτωμένο με τα ξύλα, γλίστρησε και τίναξε λάσπες σε έναν από τους Τούρκους. Θυμωμένος αυτός, χαστούκησε και ξυλοκόπησε τον μικρό Θεόδωρο. Ταπεινωμένος και οργισμένος έδωσε ένα όρκο στον εαυτό του, δεν θα ξαναπατήσει ποτέ το πόδι του στην Τρίπολη παρά μόνο λεύτερος ; όπως και έγινε, αυτός την απελευθέρωσε!
4. ο πρώτος επώνυμος Έλληνας με τατουάζ! Οι Τούρκοι είχαν επικηρύξει τον Κολοκοτρώνη με μεγάλο ποσό και πολλοί πήγαιναν και έλεγαν ότι τον σκότωσαν παρουσιάζοντας άλλους που του έμοιαζαν. Για να ξέρουν όλοι ποιος είναι ο αληθινός, ο Θεοδωράκης είχε «κεντήσει» στο χέρι του, με στίγμα πυρίτιδας, τη χρονολογία γέννησής του!
5. Η Φιλική Εταιρεία χρησιμοποίησε τους κώδικες μυστικότητας των Τεκτονικών Στοών: η ίδια η εταιρεία λεγόταν «Ναός», τα τουφέκια «δένδρα», τα κανόνια «τραγουδιστές», το κωδικό όνομα του Κολοκοτρώνη ήταν το 113!
6. Οι μελετητές δεν χρησιμοποιούν τον όρο «ελληνικός στρατός», αλλά « ελληνικά στρατεύματα» ή «οι δυνάμεις των Ελλήνων», γιατί τακτικός στρατός με κεντρική διοίκηση και αρχηγό δεν υπήρξε, η πλειοψηφία των μαχών δόθηκε από άτακτες ομάδες, με δικό τους αρχηγό, με παλικάρια που ήταν συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, τους στρατολογούσαν με κουμπαριές. Λέγεται ότι ο Κολοκοτρώνης είχε 2.500 βαπτιστήρια και όλα τα έβγαζε Θεοδωράκη. Επιπλέον, ο ευφυής στρατηγός ήξερε ότι έπρεπε να δώσεις και οικονομικό κίνητρο στα παλικάρια για να πολεμούν, αφού ταχτικός στρατός δεν υπήρχε, όποιους μαζέψεις, τα λάφυρα ήταν το ισχυρό κίνητρο.
Η πιο ευγενική φυσιογνωμία του Αγώνα ήταν ο Δ. Υψηλάντης, όμως στον κόσμο του, ιδεολόγος πίστευε ότι όλα τα λάφυρα πρέπει να συγκεντρώνονται σε ένα κοινό κεντρικό ταμείο που θα χρηματοδοτούσε συνέχεια τον Αγώνα. Ο Κολοκοτρώνης τον έστειλε δήθεν να φυλάει την Πάτρα και έγινε το έλα να δεις στην λεηλασία της Τριπολιτσάς, περίμενε 10 ολόκληρες μέρες μέχρι να εξασφαλίσει ότι όλα τα παλικάρια του είχαν πάρει λάφυρα για να τον συναντήσει. Ο Κολοκοτρώνης πράγματι έβγαλε λεφτά από τα (θεσμοθετημένα) πλιάτσικα για αυτό είχε αντιπάθειες, ο πιο πλούσιος Τούρκος του Μωριά, μετά τον Πασά, ήταν ο Κιαμίλ Μπέης στην Κόρινθο, έτσι τον αποκάλεσε ο Μακρυγιάννης ειρωνικά : "Αφού ήρθε ξεβράκωτος εις την Ελλάδα (από την Ζάκυνθο), επλούτισε και έγιναν αυτός και οι σύντροφοί του όλοι Κιαμιλ-μπέηδες!».
7. Ο Κολοκοτρώνης είναι ο πιο αναγνωρίσιμος από όλους τους Ήρωες του 1821. Στο πεδίο της εικόνας, αποδείχθηκε ασυναγώνιστος κυρίως χάρη στην περικεφαλαία του. Δεν την επινόησε ο ίδιος αλλά του βρέθηκε ως ενθύμιο, μέρος της στρατιωτικής στολής του, όταν υπηρέτησε το 1810-1816 ως αξιωματικός σε μονάδα που οργάνωσαν οι Βρετανοί στη Ζάκυνθο. Φορούσε ποτέ την περικεφαλαία; Ασφαλώς όχι στον πόλεμο γιατί θα έδινε στόχο, ούτε όμως την είχε μαζί του. Ο Τερτσέτης τονίζει ότι άρχισε να την μεταχειρίζεται «ως τμήμα της επίσημης ενδυμασίας του» μόνο μετά το τέλος της Επανάστασης π.χ την φόρεσε το 1833 στην υποδοχή του Οθωνα. Άσχετα από τη βρετανική της προέλευση, θεωρήθηκε ότι παραπέμπει στους αρχαίους προγόνους. Λέει ο Κωστής Παλαμάς « Ο Κολοκοτρώνης όπως ήταν ήρωας των πολέμων και των κινδύνων, ήταν και άνθρωπος των εικόνων και των συμβόλων. Όταν σου έγραφε φιλικά έβαζε με μικρό θ το θεόδωρος , όταν ήταν οργισμένος και ήθελε να στο δείξει έγραφε Θ με κεφαλαίο».
8. Το μεγάλο «αν», ποια θα ήταν η τύχη της Επανάστασης και της διαμόρφωσης του νεοσύστατου κράτους «αν» ο Κολοκοτρώνης ήταν ΚΑΙ σπουδαίος πολιτικός, που δεν ήταν, θάλασσα τα έκανε και είναι και αυτός υπεύθυνος για τους εμφυλίους πολέμους. Ο ίδιος διηγόταν τον ακόλουθο μύθο :
Ένας λύκος άρπαξε ένα αρνί από το μαντρί και πήγε παραπέρα να το φάει -Κυρ λύκο, θα με φας, τὸ ξέρω, είπε το αρνί. Γι᾿ αυτὸ όμως το καλό, κάνε μου και μένα αυτὴ τη χάρη: τραγούδα μου λιγάκι, γιατὶ έχεις πολὺ γλυκιὰ φωνὴ καὶ μένα μου αρέσουν τα τραγούδια. Άφησε το αρνὶ ο λύκος κι άρχισε να ουρλιάζει. Τὸν άκουσαν τότε τὰ σκυλιὰ και τον πήραν στο κυνηγητό. Είδε κι έπαθε, ώσπου να γλυτώσει. Αγναντεύοντας το μαντρί είπε: -Τι ήθελα εγὼ να κάμω τον τραγουδιστή; Καλὰ να πάθω! Έτσι και εγώ την έπαθα όταν πήγα να κάνω τον πολιτικό.
9. η οικογενειακή παράδοση συνεχίστηκε: Ο Ταγματάρχης Γεώργιος Κολοκοτρώνης, εγγονός του Γέρου του Μοριά, ο γιός του Πάνου σκοτώθηκε στην μάχη της Κρέσνας, την τελευταία μάχη του Β’ Βαλκανικού Πολέμου και δυστυχώς τάφηκε επί τόπου σε βουλγαρικό έδαφος. Τι συγκινητικό!, ως διοικητής του "1ου Τάγματος Κρητών", ο εγγονός του θρυλικού Αρχιστράτηγου ήταν ο πρώτος που μπήκε και απελευθέρωσε την Θεσσαλονίκη στις 26 Οκτωβρίου 1912.
10. Πρώτα στον χώρο της μυθολογίας, ότι δεν κατάφεραν οι Αχαιοί επί 10 χρόνια το κατάφερε ο Οδυσσέας με το ευφυές τέχνασμα του Δούρειου Ίππου. Μετά στο χώρο της Ιστορίας, ο Θεμιστοκλής πάλι με ένα ιδιοφυές στρατήγημα εγκλώβισε τον Ξέρξη στα Στενά της Σαλαμίνας, όπου η αριθμητική υπεροχή των Περσών ήταν άχρηστη κατανικώντας τον, πετυχαίνοντας μια από τις πιο σημαντικές μάχες στην ανθρώπινη ιστορία που έσωσε τον Δυτικό πολιτισμό, τέλος ο Θεοδωράκης έσωσε την επανάσταση με το ίδιο ευφυές στρατήγημα, το εγκλωβισμό της στρατιάς του Δράμαλη στα στενά των Δερβενακίων.
Ο τρίτος στην συλλογική μας συνείδηση, Οδυσσέας, Θεμιστοκλής, Κολοκοτρώνης, ο επί πάνω από 2500 χρόνια θρύλος του πολυμήχανου Έλληνα που παίρνει πάνω του και σώζει μια κατάσταση!