ΔΙΛΗΜΜΑ! Κίνδυνος παραγραφής και μέσω πρόωρων εκλογών...

Η συζήτηση που άνοιξε για τον κίνδυνο της παραγραφής σχετικά με τις ευθύνες πολιτικών προσώπων στην υπόθεση των Τεμπών έχει τροφοδοτήσει κι ...

Η συζήτηση που άνοιξε για τον κίνδυνο της παραγραφής σχετικά με τις ευθύνες πολιτικών προσώπων στην υπόθεση των Τεμπών έχει τροφοδοτήσει κι ένα παράπλευρο, εξίσου μείζον, θέμα το οποίο έχει να κάνει με τις εκλογές!

Είναι καταρχάς γεγονός ότι χτύπησαν καμπανάκια μετά την προειδοποίηση Βενιζέλου στην εκδήλωση του “Κύκλου Ιδεών” ότι -επειδή είναι “πάρα πολύ πιθανό να τεθεί ζήτημα άσκησης δίωξης κατά υπουργού”- πρέπει οι αναγκαίες κοινοβουλευτικές διαδικασίες να έχουν κινηθεί το αργότερο έως τις αρχές του Οκτωβρίου...

Αν και απέφυγε να αναλύσει το “τεχνικό μέρος”, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ (στην πρώτη δημόσια παρέμβασή του μετά το κλείσιμο του κύκλου της προεδρικής εκλογής) υποστήριξε σε γενικές γραμμές πώς ό,τι είναι να γίνει “πρέπει οπωσδήποτε” να γίνει πριν από τη λήξη της παρούσας δεύτερης συνόδου της Βουλής η οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να παραταθεί πέραν της πρώτης Δευτέρας του Οκτωβρίου...

Βεβαίως, γύρω από το ζήτημα αυτό υπάρχει ένας διαρκής επιστημονικός και νομικός διάλογος. Εφόσον επικρατήσει όμως η εκδοχή την οποία επικαλείται ο κ. Βενιζέλος, αυτό θα σήμαινε ότι λόγω της μη έκδοσης του εφαρμοστικού νόμου η παραγραφή αδικημάτων υπουργών θα ισχύσει «με το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου, που αρχίζει μετά την τέλεση της αξιόποινης πράξης»...

Σε μια τέτοια περίπτωση ωστόσο γεννάται αυτομάτως και το ερώτημα τι θα συμβεί στην περίπτωση κατά την οποία όχι απλώς περατωθεί η δεύτερη σύνοδος αλλά υπάρξει διάλυση της Βουλής και προσφυγή στις κάλπες...

Η απάντηση είναι απλή μεν αλλά και συνάμα σύνθετη: Κατά τη συλλογιστική αυτή, η τυχόν προκήρυξη εκλογών θα σημάνει αυτομάτως και την παραγραφή για τα αδικήματα πολιτικών προσώπων που τελέσθηκαν πριν από το καλοκαίρι του 2023...

Το ζήτημα μόνο θεωρητικό δεν είναι από τη στιγμή που οι εκλογές βρίσκονται στο τραπέζι εκατέρωθεν: Τις αξιώνει σύμπασα πλέον η αντιπολίτευση, “παίζει” μαζί τους και το Μέγαρο Μαξίμου αν θυμηθούμε και την πρόσφατη αποστροφή Μητσοτάκη ότι “δεν υπάρχουν αδιέξοδα”...

Το σοβαρότερο είναι, ότι ακόμη κι εάν δεν το εννοούν ούτε οι μεν ούτε οι δε, τείνει να τις καταστήσει αναπόφευκτες η ίδια η δυναμική των πραγμάτων: Ολοένα και περισσότεροι εκτιμούν ότι αυξάνονται οι πιθανότητες να στηθούν κάλπες έως το καλοκαίρι τις οποίες άλλωστε ζητά -για πρώτη φορά- και η πλειονότητα της κοινής γνώμης...

Ιδού επομένως και το νέο μεγάλο δίλημμα τα σκέλη του οποίου πρέπει, όπως θα έλεγε και ο Βενιζέλος, να “συμφιλιωθούν”: Λύση στο πολιτικό αδιέξοδο με εκλογές που κρύβουν τον κίνδυνο της παραγραφής ή διατήρηση της Βουλής ανοικτής για να αποκλειστεί η παραγραφή και το συγχωροχάρτι στους πολιτικούς;

Θεωρητικώς, η “συμφιλίωση” αυτή μπορεί να επέλθει εάν αποφασιζόταν η άσκηση των όποιων ποινικών διώξεων έως το φθινόπωρο και διαλυόταν, κατόπιν, η Βουλή. Πρακτικώς όμως;

Ο ΚΟΡΙΟΣ