ΓΙΑΤΙ στο Μέγαρο Μαξίμου φοβούνται τον "τυφώνα Τραμπ"...

Πριν ακόμη ορκιστεί και αναλάβει επισήμως τα καθήκοντα του ο Ντόναλντ Τραμπ την μεθεπόμενη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου, τα πρώτα “θύματά” του επί ...

Πριν ακόμη ορκιστεί και αναλάβει επισήμως τα καθήκοντα του ο Ντόναλντ Τραμπ την μεθεπόμενη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου, τα πρώτα “θύματά” του επί ευρωπαϊκού και όχι μόνο εδάφους έχουν καταγραφεί ήδη και το ενδιαφέρον όλων στρέφεται στο ποια θα είναι τα αμέσως επόμενα...
Στην Αθήνα και δη στο Μέγαρο Μαξίμου η αγωνία μπορεί να εκδηλώνεται επί του παρόντος σε λανθάνουσα μορφή αλλά πίσω από τις κλειστές πόρτες έχει αυξηθεί στο κατακόρυφο καθώς ο τυφώνας Τραμπ αποδεικνύεται σαρωτικός. Κι αν μέχρι τώρα εκφράζονταν εικασίες και σενάρια, τα δείγματα από τις “εκτελέσεις” που ανέλαβε για λογαριασμό του νέου πλανητάρχη ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης της Telsa, της διαστημικής εταιρείας SpaceX, της παγκόσμας πλατφόρμας X και κορυφαίος υπουργός του Έλον Μάσκ προκαλούν στα εγχώρια κέντρα εξουσίας πραγματικό πανικό για το ενδεχόμενο να συμπαρασυρθούν και να επισπευσθούν οι πολιτικές εξελίξεις και στη δική μας χώρα.
Το πρόβλημα για τον κ. Μητσοτάκη δεν είναι (μόνο) ότι έχει εκφραστεί υποτιμητικά κατά το παρελθόν -και από το βήμα της Βουλής- για τον Ντ. Τραμπ και το πρόσωπό του αλλά ότι συνολικά οι επιλογές του, όπως εκφράστηκαν με την περίφημη “σωστή πλευρά της Ιστορίας”, αποδεικνύονται ξεπερασμένες και μετατρέπονται σε μπούμερανγκ για τον ίδιο και την κυβέρνησή του.
Η έλευση Τραμπ σηματοδοτεί την είσοδο σε μια νέα εποχή και μια άλλη τάξη πραγμάτων σε διεθνές επίπεδο με εντελώς καινούργιες συντεταγμένες και προτεραιότητες, πολύ μακριά από εκείνες με τις οποίες ταυτίστηκε την περασμένη τετραετία ο κ. Μητσοτάκης είτε αφορούν τα γεωπολιτικά και διπλωματικά θέματα, με κύρια αιχμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, είτε την προώθηση της πολυσυζητημένης woke ατζέντας.
Από την πλευρά του ο Έλληνας πρωθυπουργός αγνοώντας τα σαφή μηνύματα που έρχονταν εγκαίρως από τις ΗΠΑ και έχοντας προσδεθεί απόλυτα στο άρμα της ηγεσίας του Δημοκρατικού Κόμματος, επιχείρησε ως γνωστόν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή να ισορροπήσει κάπως τα πράγματα μέσω της συνάντησης που είχε στην Αθήνα, παραμονές των αμερικανικών εκλογών, με τον Μ. Πομπέο. Όπως αποδείχθηκε όμως ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, χωρίς πια την εμπιστοσύνη του Τραμπ, είναι ένας απλός βουλευτής χωρίς επιρροή σε αυτή τη φάση κι έτσι η απόπειρα ναυάγησε παταγωδώς. Ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος έφθασε στο σημείο να αποκηρύξει (όψιμα) και την woke ατζέντα, καταβάλλει εναγώνιες προσπάθειες από τότε να βρει άλλες προσβάσεις στο νέο επιτελείο του Λευκού Οίκου αλλά δίχως ικανοποιητικά αποτελέσματα μέχρι στιγμής.
Αυτή η δυσκολία φέρεται να δημιουργεί αυξημένο εκνευρισμό ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι πληροφορίες ότι επιχειρεί να εκμεταλλευτεί προς όφελος της τη συγκυρία και η Γιάννα Αγγελοπούλου. Καθώς βρίσκεται στην τελική ευθεία η αναζήτηση του προσώπου που θα υποδείξει ο κ. Μητσοτάκης την ερχόμενη εβδομάδα για την προεδρία της Δημοκρατίας, η κ. Αγγελοπούλου στην προσπάθειά της να μπει στην πρωθυπουργική sort list και να πάρει το “έπαθλο” εμφανίζει ως πλεονέκτημά της το ρόλο γέφυρας που όπως λέει μπορεί να παίξει με τον άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Και μόνο πάντως αυτές οι παρασκηνιακές διεργασίες, που μετατρέπουν το προεδρικό αξίωμα σε “αντιπαροχή” προσφοράς υπηρεσιών για την προσωπική και πολιτική διάσωση του κ. Μητσοτάκη, υποδηλώνουν το αδιέξοδο του μπροστά στις τεκτονικές αλλαγές που συντελούνται στο παγκόσμιο οικοδόμημα. Επιπλέον η κ. Αγγελοπούλου σε αυτή την περίπτωση φέρεται να θεωρεί εξασφαλισμένη την υποστήριξη της τυχόν υποψηφιότητάς της τουλάχιστον και από το ΠΑΣΟΚ αλλά και από τους βουλευτές του Στ. Κασσελάκη ο οποίος άφησε (τυχαία;) ανοικτό το ενδεχόμενο θετικής ψήφου ανάλογα με το πρόσωπο που θα προτείνει ο πρωθυπουργός...
Ο φόβος στο πρωθυπουργικό επιτελείο μεγαλώνει εξαιτίας της ορμητικότητας με την οποία κινείται ο Έλον Μασκ που μπορεί να κατηγορείται μεν για ανεπίτρεπτες παρεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών αλλά πέρα από την ανυποληψία των επικριτών του δημιουργούνται ντε φάκτο δεδομένα που δεν μπορεί να προσπεράσει και να αγνοήσει εύκολα κανείς. Ακόμη και για τους πιο ευφάνταστους, η ταχύτητα των εξελίξεων κατά τις τελευταίες εβδομάδες ήταν εντελώς απρόσμενη και όλα συνηγορούν ότι το επόμενο διάστημα μπορεί να αποδειχθεί ακόμη πιο εντυπωσιακή εάν ληφθεί υπόψη και ο τρόπος με τον οποίο κινείται και δρομολογεί τις αποφάσεις του ο Τραμπ.
Ήδη εκτός από την κατάρρευση του πρωθυπουργού Τζ. Τριντό -και την διαπόμπευσή του από τον Μάσκ ο οποίος τον αποκάλεσε μέσω του twitter “κοπελιά”- στον Καναδά, στην Ευρώπη είναι και επίσημα μελλοθάνατος ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς που οδηγούμενος σε συντριβή με τους Σολιαλδημοκράτες υποχρεώθηκε σε πρόωρη προκήρυξη εκλογών στην Γερμανία. Οι κλυδωνισμοί μεγαλώνουν και στην Βρετανία μετά τις “βόμβες” του Μασκ για τη συγκάλυψη των υποθέσεων βιασμών 1.400 ανήλικων κοριτσιών από Πακιστανούς την περίοδο που ο νυν πρωθυπουργός των Εργατικών Κιρ Στάρμερ ήταν γενικός εισαγγελέας ενώ δεν βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα και ο Εμμ. Μακρόν στην Γαλλία που θεωρείται ο αμέσως επόμενος “στόχος” του διδύμου Τραμπ – Μάσκ προκειμένου να πέσει μια ώρα αρχύτερα με την Μαρίν Λεπέν να βρίσκεται με το ένα πόδι εντός του Μεγάρου των Ηλυσίων. Από τους σημερινούς ηγέτες της Ευρώπης ασφαλής νιώθει -εκτός από τον αναβαθμισμένο Όρμπαν της Ουγγαρίας- μόνο η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι η οποία έτυχε θερμότατης υποδοχής επισκεπτόμενη τον Τραμπ στο θέρετρο Mar-a-Lago του στη Φλόριντα. Μάλιστα πρόλαβε την προγραμματισμένη για την εβδομάδα αυτή επίσκεψη του Μπάιντεν στην Ιταλία την οποία τελικώς ακύρωσε ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ επικαλούμενος τις πυρκαγιές στην Καλιφόρνια. Στο πλαίσιο αυτό θεωρείται περισσότερο κίνηση απόγνωσης παρά αντεπίθεσης το κοινό ταξίδι στην Ουάσιγκτον που ετοιμάζουν, μετά την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ, οι υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας Ζαν-Νοέλ Μπαρό, της Γερμανίας Αναλένα Μπάερμποκ,και της Πολωνίας, Ράντοσλαβ Σικόρσκι συνοδευόμενοι ενδεχομένως από την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάγια Κάλλας.
Ενδεικτικό είναι ότι σε όλο αυτό το σκληρό παιχνίδι, η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο κ. Μητσοτάκης έχει αποφύγει έως τώρα να εμπλακεί παραμένοντας σιωπηλός, προκειμένου να μην μπει περισσότερο στο “μάτι” της αμερικανικής πλευράς. Αλλά κι αυτό δεν φαίνεται να του λύνει τα προβλήματα καθώς το θέμα του επαναπροσδιορισμού των σχέσεων ΗΠΑ – Ευρώπης αποκτά στην εποχή Τραμπ που ξεκινά στρατηγικό χαρακτήρα. Κι αυτό μάλιστα ενισχύεται από το εντυπωσιακό ρεύμα που απλώνεται σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες υπέρ αντισυστημικών κομμάτων, με ατζέντα πιο κοντά σε εκείνη του Τραμπ, όπως μαρτυρούν και οι εκλογικές εξελίξεις στην Ολλανδία, την Αυστρία καθώς και η εκτίναξη της AfD στην Γερμανία. Κατ' αναλογία, τρομάζει τον κ. Μητσοτάκη και η προοπτική ακόμη μεγαλύτερης ενίσχυσης των εκ δεξιών κομμάτων, στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, που μετά τη νίκη Τραμπ έχουν ένα ακόμη πλεονέκτημα. Η μετάβαση από την ηγεμονία της Δύσης στον λεγόμενο πολυπολικό κόσμο -και στην οποία ο Τραμπ προσαρμόζει την πολιτική και τις κινήσεις του, όσο κι αν ορισμένες δείχνουν αλλόκοτες όπως αυτές με την Γροιλανδία και τη Διώρυγα του Παναμά- σηματοδοτεί άλλωστε μια ιστορική ανατροπή που προκαλεί τριγμούς σε ολόκληρη τη σημερινή ηγετική ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό την Ούρσουλα φον ντερ Λάγιεν η οποία έχει αρχίσει να νιώθει και αυτή τη γη να τρίζει κάτω από τα πόδια της!
Ανδρέας Καψαμπέλης
www.dimokratia.gr