Η Μοσάντ στη Δαμασκό, σε συντονισμό με την νέα κυβέρνηση τρομοκρατών, για τον «Ελί Κοέν»...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας Η πτώση της Δαμασκού ήταν κι ένα κτύπημα εναντίον της ιστορίας της παγκόσμιας αριστεράς, των σχέσεων της Συρίας...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Η πτώση της Δαμασκού ήταν κι ένα κτύπημα εναντίον
της ιστορίας της παγκόσμιας αριστεράς, των σχέσεων της Συρίας
με την Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών...

Το ισρ@ήλ στέλνει αντιπροσωπεία ανωτάτων στελεχών της Μοσάντ στη Δαμασκό, σε συντονισμό με τη λεγόμενη "νέα συριακή κυβέρνηση", των φονιάδων τρομοκρατών που έχουν υποστεί τη "δυτική δημοκρατική" ενδυμασία (έργο Cia-Μοσάντ), σε μια προσπάθεια να βρουν τον τόπο ταφής του διάσημου εβραιοσιωνιστή κατασκόπου «Ελί Κοέν».

Γιος Σύρων Εβραίων από το Χαλέπι που μετακόμισαν στην Αίγυπτο, εντάχθηκε σε μυστικές σιωνιστικές οργανώσεις κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών του σπουδών, ενώ η οικογένειά του εγκατέλειψε την αραβική χώρα για το Ισραήλ το 1949.
Το 1951 η Μοσάντ δημιούργησε μια οργάνωση Αιγυπτίων Εβραίων για να οργανώσει την εγκατάσταση τους στο λεγόμενο ισραήλ και σ' αυτή εντάχθηκε ο Κοέν.
Η Μοσάντ τον επέλεξε και τον προσέλαβε δημιουργώντας του ένα «κάλυμμα»: έγινε ο Kāmil Amīn Thābit, ένας πλούσιος Σύρος που μετανάστευσε στην Αργεντινή για πολιτικούς λόγους. Για να κάνει τη νέα ταυτότητα πιο αξιόπιστη, ο Κοέν μελέτησε σε βάθος το Κοράνι και την ιστορία της Συρίας και το Συριακό Δίκαιο.
Το 1961 η Μοσάντ τον έστειλε στο Μπουένος Άιρες κι ως πλούσιο Σύρο τον σύστησαν στον Amin al-Hafiz, στρατιωτικό ακόλουθο στη Συριακή πρεσβεία και μέλος του παράνομου Μπάαθ, του Παναραβικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Το 1962 ο πλούσιος Κοέν, υποστήριξε επίσημα κι έντονα το Σοσιαλιστικό Κόμμα, εν αναμονή της κατάληψης της εξουσίας από το Μπάαθ και «ο κ. Kàmil» ταξίδεψε στη Συρία, όπου άρχισε να συναναστρέφεται με την συριακή αριστερά.
Με αυτόν τον τρόπο και τα αμέτρητα χρήματα που του διέθετε η Μοσάντ, το 1963 κατόρθωσε να αναρριχηθεί  στις τάξεις των επαναστατών κι ακόμη να γίνει υφυπουργός Άμυνας της Συρίας του Μπάαθ και του Χαφέζ Αλ Άσαντ, μιας κι υπουργός έγινε ο "φίλος" του στρατιωτικός ακόλουθος στην Αργεντινή.

Οι διαρροές απόρρητων σχεδίων της Συρίας, τότε πιστής συμμάχου της ΕΣΣΔ, οδήγησαν την μυστική υπηρεσία της Συρίας να ζητήσει τη συνδρομή της φίλης Κα Γκε Μπε (KGB).
Τον Γενάρη του 1965, μια ομάδα της Κα Γκε Μπε στάλθηκε στη Δαμασκό από τη Σοβιετική Ένωση, για να βοηθήσει τους Σύρους να εντοπίσουν από πού προερχόταν η παράξενη ραδιοπαρεμβολή που είχαν εντοπίσει. Για τον Κοέν ήταν η αρχή του τέλους: σε σύντομο χρονικό διάστημα οι άνδρες της Συριακής Υπηρεσίας Ασφαλείας κατάφεραν να συλλάβουν τον Κοέν τη στιγμή που έκανε εκπομπή από το πλούσιο διαμέρισμά του στη Δαμασκό.
Οι αρχές της σιωνιστικής οντότητας παραδέχτηκαν αμέσως ότι ο Kāmil Amīn Thābit ήταν ο πράκτορας της Μοσάντ  Έλι Κοέν. Η άμεση παραδοχή στόχευε να τον ανταλλάξουν με Άραβες αξιωματικούς που είχαν αιχμαλωτίσει.

Η Συρία δεν δέχθηκε ποτέ τη συνδιαλλαγή. Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο.
Ανεπιτυχείς οι διεθνείς πιέσεις κι εκκλήσεις  προς της Συρία, για να μην εκτελεστεί: αρχηγοί κρατών, Γαλλία, Αγγλία, Βέλιγιο, Καναδάς, ΗΠΑ ζήτησαν τη μετατροπή της θανατικής ποινής.
Στο κενό έπεσαν ακόμη και οι εκκλήσεις του Πάπα Παύλου ΣΤ'.
Στις 18 Μάη του 1965, ο κατάσκοπος Έλι Κοέν απαγχονίστηκε δημόσια και η εκτέλεσή του κινηματογραφήθηκε από τη συριακή τηλεόραση.

Σήμερα οι "μετριοπαθείς" δολοφόνοι αποκεφαλιστές, που εκπαίδευσαν, εξόπλισαν και χρηματοδοτούν Τουρκία, ισρ@ηλ, ΗΠΑ, Ε.Ε., υποδέχονται την Μοσάντ για ν' αναστήσουν τον μύθο τους, που έχουν ανακηρύξει εθνικό ήρωα... Κι αυτό θα παρουσιαστεί ως "ανθρωπιστικό έργο" της μετριοπάθειας τους...

Ιωάννα Υψηλάντη ➦ Ο "μετριοπαθής" φονιάς με στολή Yoki Gil... made in Israel!

Υ.Γ. Τον Φλεβάρη του 2007, η Τουρκία ως εντολοδόχος της σιωνιστικής οντότητας προσφέρθηκε και μεσολάβησε στη Συρία για τη μεταφορά των λειψάνων του Έλι Κοέν στο ισρ@ήλ, αλλά η Συρία αρνήθηκε να παραδώσει τη σορό, καθόσον ο προδότης ήταν Σύρος.
Τον Απρίλη του 2019, προσφέρθηκε στη Συρία η ελάφρυνση του παράνομου δολοφονικού εμπάργκο (μονομερή και χωρίς απόφαση του ΟΗΕ), με αντάλλαγμα την επιστροφή της σορού του προδότη στο ισρ@ηλ, αλλά η προσφορά δεν έγινε δεκτή.

-

-

-

-