Ο ΠΗΧΗΣ για τον Ανδρουλάκη...

Η συνάντηση που πρόκειται να έχουν (στην Βουλή και όχι στο Μέγαρο Μαξίμου!) ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Νίκο Ανδρουλάκη είναι κάτι παραπάνω...

Η συνάντηση που πρόκειται να έχουν (στην Βουλή και όχι στο Μέγαρο Μαξίμου!) ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Νίκο Ανδρουλάκη είναι κάτι παραπάνω από «εθιμοτυπική» καθώς πραγματοποιείται άλλωστε και με καθυστέρηση μιας ολόκληρης τριετίας. Και το γεγονός ότι συμπίπτει με την «προαγωγή» του κ. Ανδρουλάκη στο βάθρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης (τουλάχιστον εντός της Κοινοβουλίου) κάνει πιο βαρύνουσα τη σημασία της…

Οι πληροφορίες από το περιβάλλον του αναφέρουν ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα προσέλθει στη συνάντηση «διαβασμένος» σε μια σειρά από κρίσιμα θέματα για να μπορέσει να αναδείξει τις διαφοροποιήσεις του κόμματός του από την πολιτική της κυβέρνησης. Ακόμη κι έτσι όμως αυτό (θα) είναι αρκετό;

Πέρα από το αυτονόητο που όλοι περιμένουμε να δούμε εάν και πώς θα το θέσει, δηλαδή το θέμα των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων του, το μεγάλο στοίχημα για τον κ. Ανδρουλάκη δεν είναι εάν θα μπει ως αρχηγός του δεύτερου κόμματος που κινείται στο 14-16% αλλά εάν θα πετύχει να βγει από τη συνάντηση ως εν δυνάμει διεκδικητής της πρωθυπουργίας…

Με τη συνέντευξη που έδωσε, με φόντο τα αρχαία στο Μετρό της Θεσσαλονίκης, ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε ήδη να στήσει την πρώτη παγίδα. Η αποστροφή του ότι θα ηγηθεί πάλι ο ίδιος της ΝΔ στις επόμενες εκλογές (του 2027 είπε, αλλά ίσως και νωρίτερα) είχε ποικίλους αποδέκτες. Ταυτόχρονα όμως με αυτήν έθεσε (από τώρα!) και το πιο βασικό προεκλογικό δίλημμα…

Εδώ που έχουν φτάσει σε κοινωνικό, οικονομικό και εθνικό επίπεδο τα πράγματα στη χώρα, το ζητούμενο πλέον δεν είναι απλώς «μια άλλη πολιτική». Το καίριο ερώτημα είναι με ποια κυβέρνηση και ποιον πρωθυπουργό…

Επομένως, εκτός από το να καταδείξει ότι δεν είναι ελεγχόμενος και χειραγωγούμενος, όπως του καταλογίζουν, για τον κ. Ανδρουλάκη σήμερα ο πήχης είναι ακόμη πιο ψηλά. Και την ώρα που ο κ. Μητσοτάκης ετοιμάζεται με τη γνωστή του αλαζονεία για μια πολιτική «ξεπέτα» μαζί του, αυτός καλείται να αποδείξει ότι μπορεί να γίνει όντως «πρωθυπουργήσιμος». Δεν αρκεί να το λέει τα βράδια στις μαζώξεις με τον Τσολιά και τους άλλους φίλους του. Έχει άλλωστε και την… Άννα που καραδοκεί.

Στο πρόσωπο του κ. Ανδρουλάκη -ύστερα και από τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ- συμπυκνώνεται το πρόβλημα και συνάμα το δράμα της σημερινής αντιπολίτευσης, τουλάχιστον από τα κεντροαριστερά. Την ώρα που ο κ. Μητσοτάκης, έστω και μπλοφάροντας, διαλαλεί ότι ως πρώτο κόμμα -ακόμη και χωρίς αυτοδυναμία- θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων για μια κυβέρνηση συνεργασίας, απέναντί του τι υπάρχει;

Γαντζωμένος στην καρέκλα ο κ. Μητσοτάκης επιμένει ότι θα αντέξει έως το 2027. Η χώρα όμως θα αντέξει; Κι όσοι ποντάρουν στο χρόνο ή σε παρωχημένα μέτωπα, για να δοθεί λύση, δεν καταλαβαίνουν ότι το τέλος θα ξεπεραστούν όλοι τους…

Ο ΚΟΡΙΟΣ