Ο Ευρωπαϊκός Τζιχαντισμός, η Ρωσία, η Συρία και ο εξευτελισμός της Ευρώπης...

Του Ηλία Παπαναστασίου Για την πτώση της Κυβέρνησης Άσαντ και ποιοι είναι οι λόγοι αυτού του γεγονότος θα...

Του Ηλία Παπαναστασίου
Για την πτώση της Κυβέρνησης Άσαντ και ποιοι είναι οι λόγοι αυτού του γεγονότος θα... προσπαθήσουμε με περισσότερα στοιχεία σε επόμενο άρθρο μας να τεκμηριώσουμε τα στοιχεία για την τεράστια βοήθεια των Ρώσων, της Μεγάλης χώρας του Βορρά, στην Συριακή Δημοκρατία. Επιγραμματικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μερικές αιτίες γι’ αυτήν την πτώση, πολύ περισσότερο που πολλοί υποτιθέμενοι «φίλοι» της Ρωσίας, νιώθουν απογοητευμένοι και αρκετοί κάνουν άδικη κριτική στην Ρωσία, χάνοντας κάθε μέτρο και κάθε αίσθηση δικαιοκρισίας των γεγονότων.

(α) Πρώτο συμπέρασμα της πτώσης του Συριακού καθεστώτος είναι η κούραση, η ανοργανωσιά και το εξαιρετικά χαμηλό ηθικό των οπλιτών και αξιωματικών του Συριακού Αραβικού Στρατού (SAA). Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως «Κανένας σωτήρας δεν σε σώζει εάν δεν θέλεις να πολεμήσεις». Το να κατηγορείται η Ρωσία γιατί δεν πολέμησαν οι ίδιοι οι Σύριοι για την πατρίδα τους είναι ανέκδοτο. Δεν είναι δυνατόν να κυριεύουν οι Τζιχαντιστές σχεδόν όλη την Συρία, από το Ιντλίμπ έως την Νταράα με αγροτικά αυτοκίνητα (!) και μάλιστα σε χρόνο dt, γεγονός απίστευτο κι όμως αληθινό που δείχνει όμως την γενικότερη σαθρότητα και παρακμή του Συριακού Στρατού και Κρατικού Μηχανισμού.

(β) Η Ρωσία έσωσε κυριολεκτικά τον Άσαντ από του «Χάρου τα δόντια» την περίοδο 2012– 2020 όμως τότε δεν υπήρχε η Στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία και η συνολικότερη πολεμική της αντιπαράθεση με τον Αμερικανο/Ευρωπαϊκό κόσμο. Η Ρωσία από το 2022–2024 μάχεται για την ύπαρξή της, για την επιβίωσή της ως έθνος και για την εδαφική της σωτηρία από τα γαμψά νύχια του «Δυτικού» Γύπα που επιδιώκει δεκαετίες τώρα τον τεμαχισμό της και τον διαμοιρασμό του απίστευτου πλούτου της με στόχο την σωτηρία του Νεοφιλελεύθερου Αμερικανο/Ευρωπαϊκού Καπιταλισμού. Όποιος δεν το έχει αντιληφθεί, είναι είτε αόμματος και αγράμματος, είτε ηλίθιος είτε προβοκάτορας. Απλά.

(γ) Η Ρωσία έδωσε δισεκατομμύρια –για πολλά χρόνια– για την στήριξη της Συρίας και στον τομέα της Οικονομίας της αλλά και σε τεράστιο και παντός είδους Πολεμικό Υλικό. Εάν ο Συριακός στρατός και η Συριακή Κυβέρνηση δεν αξιοποίησαν αυτή την βοήθεια, το ολέθριο σφάλμα είναι δικό τους. Αποκλειστικά.

(δ) Το απάνθρωπο και άθλιο οικονομικό εμπάργκο των Αμερικανο/Ευρωπαίων εξαθλίωσε μεγάλα, τεράστια στρώματα του Συριακού πληθυσμού και δημιούργησε μεγάλη και διαρκή δυσαρέσκεια στις τάξεις του Συριακού Στρατού. Όταν εξαθλιώνεσαι καθημερινά είναι μάλλον δύσκολο να πολεμήσεις με αποφασιστικότητα για την χώρα. Τόσο απλά. Μάλιστα θεωρείς ως –κακώς, πολύ κακώς...– μελλοντικούς «σωτήρες» σου Ανθρώπους–Ζόμπι όπως οι Τζιχαντιστές.

(ε) Η εκπαίδευση των Τζιχαντιστών από την Μυστική Υπηρεσία της Ουκρανίας δεν είναι απλώς γεγονός αλλά στρατηγική προσπάθεια να χτυπηθεί η Ρωσία στο «μαλακό υπογάστριο» της Μέσης Ανατολής όπου έχει ρίζες εδώ και δεκαετίες. Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε και τον Πόλεμο Φατριών και Ομάδων –που είναι μια έμμεση μορφή πολιτικού και ταξικού αγώνα– μεταξύ διάφορων πτερύγων του Συριακού Στρατού και Κρατικού Μηχανισμού. Είναι σίγουρο πως σημαντικά στρώματα αυτών των κρατικών τομέων είχαν διαβρωθεί από τους Τζιχαντιστές που λειτουργούν σαν «Αντιπρόσωποι Πολέμου» για τους Αμερικανο/Νατοϊκούς.

(στ) Ανάλογη διαμάχη και «φατριαστικός πόλεμος» γίνεται και μεταξύ «Δυτικόφιλων» (Αμερικανόφιλων) και Πατριωτών στον ίδιο τον Ρωσικό Κρατικό Μηχανισμό όπως αποδεικνύεται από την απομάκρυνση και σύλληψη των περισσότερων στρατηγών πέριξ του Αρχηγού του Επιτελείου, Σοϊγκού. Οι δυο προαναφερθείσες διαμάχες στη Ρωσία και Συρία –μάλλον όχι «υποθετικές»– μπορούν να εξηγήσουν εν μέρει τον «βαθύ ύπνο» που είχαν τομείς του Συριακού Κρατικού Μηχανισμού, Στρατού αλλά και του Ηγετικού κλιμακίου του Ρωσικού στρατού στην Συρία όπως και κρίσιμων τομέων του Ρωσικού Κρατικού Μηχανισμού.

(η) Η καλά σχεδιασμένη επιχείρηση «Στρατηγικής Τρώσεως» στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας εκτός Ρωσικών συνόρων αλλά και εντός Ρωσικής επιρροής στη Μέση Ανατολή είναι μάλλον δύσκολο να θεωρηθεί – ακόμη– ως «νίκη» ή «θρίαμβος». Η Ρωσία θα δώσει μάχη να κρατήσει τις Βάσεις της –την Ναυτική βάση στην Ταρτούς και την Αεροπορική στην Χμέιμιμ– με κάθε δυνατό τρόπο. Μάλιστα προτάθηκε ακόμη και η ίδρυση αυτόνομης περιοχής έως ξεχωριστού κράτους Αλεβιτών που κυριαρχούν στα παράλια υπό την προστασία της Ρωσίας.           Θεωρούμε μάλλον δύσκολο να εγκαταλείψει τις βάσεις της στη Συρία η Ρωσία – οι μοναδικές για τον στόλο της στην Μεσόγειο– χωρίς να δώσει μια εξαιρετικά δύσκολη αλλά αληθινή μάχη.

(θ) Οι θεωρίες που κυκλοφορούν περί «Προδοσίας» της Ρωσίας και «ανταλλαγής» με την Ουκρανία –«Κερδίζω Ουκρανία, χάνω Συρία»– είναι αστήρικτες εάν σκεφτούμε πως η Ρωσία επ’ ουδενί λόγω θέλει συμβιβασμό στην Ουκρανία τώρα που νικάει κατά κράτος και έχει δώσει συντριπτικότατα χτυπήματα στην Ουκρανική υποδομή και Στρατό. Άλλωστε, πολύ δύσκολα θα διακινδύνευε το κύρος της στις Αφρικάνικες, Μεσανατολικές, Ασιατικές χώρες εγκαταλείποντας μια χώρα –την Συρία– στην οποία είχε στηρίξει πάρα πολλά. Ας είναι πιο προσεκτικοί όσοι μέσα στην άνεση του σπιτιού τους και με την ευκολία του πληκτρολογίου σερβίρουν απίστευτες ανοησίες περί «ανταλλαγής» λησμονώντας πόση οικονομική και στρατιωτική βοήθεια προσέφερε η Ρωσία στην Συρία από το 1971 όταν εγκατέστησε την πρώτη βάση της στη Συρία αλλά και λησμονώντας το πόσοι Ρώσοι σκοτωθήκαν στη Συρία και την εξαιρετικά δύσκολη θέση της στην Ουκρανία όπου πολεμά ουσιαστικά εναντίον ολοκλήρου του ΝΑΤΟ δηλαδή εναντίον 30–40 χωρών! Αρκετοί, χωρίς ενημέρωση, γνώση και «Στρατηγική Ενσυναίσθηση» του τι «παίζεται» στην διαμάχη Ρωσίας–ΝΑΤΟ, γράφουν ασύλληπτες ανοησίες μετατρέποντας με ευκολία τις «υποκειμενικές τους επιθυμίες σε πραγματικότητα».

(ι) H κατάπτυστη Ευρώπη, αυτό το «σουργελοειδές συνονθύλευμα συνωστισμένων λαΐδιων και εθνάριων», ήδη προσκυνά επίσημα τον Τζιχαντισμό που πάντα βοηθούσε με πρωτοπόρους τους προστάτες Αμερικανούς. Φτάνει να θυμηθούμε τους «Freedom Fighters» (όπως αποκαλούσε τους Ταλιμπάν) που υποδεχόταν ο Ρέιγκαν στον Λευκό Οίκο το 1985...

Από τον Μανωλάκη τον Μακρόν που έβγαλε μια «ενθουσιώδη» ανακοίνωση για την πτώση του Άσαντ μέχρι την Κρουέλα Ντε Βιλ Εσθονή Κάλλας ή την «Πράσινη Μάτζικα Ντε Σπελ» της Γερμανίας Μπέρμποκ, όλοι υποδέχονται πανηγυρικά την πτώση του Άσαντ, χειροκροτώντας με διθυραμβικούς τόνους τα Ζόμπι, τα Ορκ των Τζιχαντιστών που πήραν την εξουσία στην Συρία. Όχι τυχαίο, τις πιο ακραίες και φιλοπόλεμες δηλώσεις έχουν κάνει εκπρόσωποι του Πολεμοχαρούς Γυναικείου Λόμπι των Πολιτικών από την Μέρκελ μέχρι την Ούρσουλα και από την Μπέρμποκ μέχρι την Κάλλας ή την Χίλαρι παλαιότερα, καταρρίπτοντας έτσι τον μύθο της Αμερικανο/Νατοϊκής «Αριστεράς» και του Νεοφιλελεύθερου Φεμινισμού περί «θετικής» προώθησης των γυναικών στην Πολιτική. Τις είδαμε τις Γυναίκες–Πολιτικούς και τις γνωρίσαμε ακόμη καλύτερα, πάντα εμπαθείς και υστερικά πρόθυμες για πόλεμο αλλά με άλλους στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Η Αμερικανοκρατούμενη Ευρώπη και πολύ περισσότερο η Αμερικανική Αποικία που λέγεται Ελλάδα ακόμη δεν έχουν καταλάβει τις συνέπειες του νικηφόρου Τζιχαντισμού στην Συρία, το 1,5–2 εκατομμύρια προσφύγων που υπολογίζονται να έλθουν με πρώτο και καλύτερο σταθμό διαρκείας την Ελλάδα! Πανηγυρίζουν οι γελοίοι και θέλγονται από την συνέντευξη στο CNN του αρχηγού της Αλ–Νούσρα (και η οποία είναι παρακλάδι της Αλ–Κάιντα) Τζολάνι και ο οποίος δίνοντας συνέντευξη χωρίς τουρμπάνι, έκανε για τον εαυτό του ένα «καλλιτεχνικό μακιγιάζ» αυτο– παρουσιαζόμενος ως «υπεύθυνος πολιτικός», εννοείται με την αγαστή συνεργασία της δημοσιογράφου του καναλιού! Η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας –Ελλάδα– ακόμη δεν έχει βγάλει την παραμικρή ανακοίνωση, έστω για τους εκατοντάδες Χριστιανούς της Συρίας και όχι μόνο για τις 50 μόνο –όπως ψευδώς ισχυρίζεται– οικογένειες του Χαλεπίου.

Τέλος, η αφωνία και αλαλία της «Αριστεράς» είναι εκκωφαντική, από το «Φάντασμα που πλανάται πάνω από τα ερείπια της πολυκατοικίας» και λέγεται ΣΥΡΙΖΑ έως το απονευρωμένο εγκεφαλικά ΚΚΕ που καταδικάζει γενικά τους «Πολέμους και τον Ιμπεριαλισμό» έως τον γνήσιο Αμερικανοτραφή «Αριστερό του χαβιαριού» Γιάνη –με ένα ν, προφανώς μιλάμε για τον γίγαντα της Πολιτικής σκέψης, Βαρουφάκη– και ο οποίος έβγαλε μια «πανηγυρική» ανάρτηση για την πτώση του Άσαντ. Μια ανήθικη και αηδιαστική «Αριστερά» για την οποία δεν υπάρχουν χώρες Αφρικής και Ασίας που πολεμάνε τον Ιμπεριαλισμό αλλά μόνο ΛΟΑΤΚΙ, 62 φύλα και «φεμινίστριες που ζητάν αυτοδιάθεση του σώματος». Εάν κατακλύσουν κάποιες χιλιάδες Τζιχαντιστών την Ελλάδα, ας τους καταγγείλουν για «Σεξουαλική παρενόχληση» για να χορτάσουμε θέαμα και γέλιο!


ΥΓ. Το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών «χαιρετίζει την πτώση του αυταρχικού καθεστώτος Άσαντ». Ως φαίνεται, ο ΥΠΕΞ Γεραπετρίτης «λησμονεί» ότι ο έκπτωτος Σύρος πρόεδρος επί μισό αιώνα προστάτευε τους ελληνορθόδοξους, για τους οποίους η κυβέρνηση Μητσοτάκη αδιαφορεί προκλητικά. Έλεος και ντροπή!

ΥΓ. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε την κυριολεκτικά ελεεινή στάση των ελληνικών ΜΜΕ. Ένας χείμαρρος Αμερικάνικης και Ευρωπαϊκής προπαγάνδας της χυδαιότερης μορφής! Ειλικρινά και σ’ ανώτερα!
"Ρεσάλτο"