Κώστας Μπούγας...
Το Μαρτυρικό
Στα χωριό μας, στη Γερακιού της Βόρειας Εύβοιας, τα παλιά χρόνια όταν βαφτιζόταν ένα παιδί, στη Εκκλησία το πήγαιναν ο Νονός με τη Νονά.
Στην Εκκλησία βρίσκονταν, ο πατέρας, οι παππούδες, οι γιαγιάδες, όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι.
Η μητέρα καθόταν σπίτι και περίμενε τους πιτσιρικάδες να της "ΜΑΡΤΥΡΙΣΟΥΝ" το όνομα που έδωσαν οι Νονοί στο παιδί.
Στο πρώτο πιτσιρικά που της έλεγε το όνομα του έδωνε ένα φλουρί χρυσό, ή ασημένιο που το λέγαν
"ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ".
Τι φλουρί ήταν ανάλογα με την οικονομική κατάσταση οικογένειας.
Για τον μικρό που κέρδιζε το φλουρί ήταν μεγάλο γούρι που το κρατούσε φυλαχτό σε όλη του τη ζωή.
Στους άλλους πιτσιρικάδες, η μάνα έδωνε τα μικρά μαρτυρικά που καρφιτσώνουν και σήμερα , όπως επίσης γλυκά και καραμέλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση