ΕΝΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ερώτημα: "ΕΙΝΑΙ έτοιμη η Μαρίν Λεπέν να τα βρει με την Τζόρτζια Μελόνι;"

Του Lionel Laurent Είναι έτοιμη η Μαρίν Λεπέν της Γαλλίας να τα βρει με την Τζόρτζια Μελόνι της Ιταλίας; Φαίνεται περίεργο το ερώτημα. Και ο...

Του Lionel Laurent
Είναι έτοιμη η Μαρίν Λεπέν της Γαλλίας να τα βρει με την Τζόρτζια Μελόνι της Ιταλίας; Φαίνεται περίεργο το ερώτημα. Και οι δύο γυναίκες έχουν οδηγήσει τα αντίστοιχα σκληροδεξιά κόμματά τους μακριά από τις μεταφασιστικές ρίζες τους και πιο κοντά στο mainstream, ενώ εξακολουθούν να επιτίθενται στους μετανάστες, την "woke" αριστερά και τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Και οι δύο πρόκειται να κερδίσουν στις χώρες τους στις ευρωεκλογές της επόμενης εβδομάδας. "Συμφωνούμε στα κύρια πράγματα... Να πάρουμε πίσω τον έλεγχο", δήλωσε η ηγέτιδα της γαλλικής αντιπολίτευσης στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera την Κυριακή. Λίγες ημέρες νωρίτερα, η Ιταλίδα πρωθυπουργός επανέλαβε την πρόθεσή της να ενώσει τη δεξιά της Ευρώπης απέναντι στην αριστερά.
Και όμως, το ίδιο το γεγονός ότι η Λεπέν έτεινε το χέρι της στην Μελόνι, προσφέροντας να συνδυάσουν τις διαφορετικές ομάδες ψήφων τους, υπογραμμίζει το πόσο έχουν αγωνιστεί να συνυπάρξουν πολιτικά. Η πραγματοποίηση μιας τέτοιας σύμπραξης θα έστελνε ένα πολύ δυσοίωνο μήνυμα για τις προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη σκιά της διαφαινόμενης επιστροφής του Ντόναλντ Τραμπ και έχει αυξήσει τον επείγοντα χαρακτήρα της έκκλησης του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν προς τους Ευρωπαίους ψηφοφόρους να "ξυπνήσουν" απέναντι στην ακροδεξιά απειλή.
Αλλά αυτό είναι μάλλον η αρχή ενός πολύπλοκου πολιτικού "χορού" που ωφελεί πιο mainstream κόμματα, όπως η κεντροδεξιά ομάδα της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Ενώνοντας τη Δεξιά;
Όσον αφορά τον εθνικισμό, υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές (και εγωισμοί) που πρέπει να ξεπεραστούν. Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, καθώς τα ρωσικά χτυπήματα πέφτουν βροχή στο Χάρκοβο, η υποστήριξη της Μελόνι προς την Ουκρανία έρχεται σε αντίθεση με τους παλαιότερους δεσμούς της Λεπέν με τη Μόσχα και την αντίθεση στις κυρώσεις - που ταιριάζουν περισσότερο με τον εταίρο του συνασπισμού της Μελόνι, τον Ματέο Σαλβίνι, το κόμμα του οποίου βρίσκεται στην ομάδα ψηφοφόρων της Λεπέν. Στο εσωτερικό, η Μελόνι έχει θέσει σε προτεραιότητα τον πολιτιστικό πόλεμο, υπερασπιζόμενη τις συντηρητικές αξίες έναντι του "λόμπι των ΛΟΑΤ", ενώ εμμένει σε μια εποικοδομητική γραμμή για την οικονομία. Η Λεπέν έχει επικεντρωθεί σε αριστερού τύπου παροχές στον προϋπολογισμό και σκληρή ρητορική για την ασφάλεια, ενώ αποστασιοποιείται από την ομοφοβία και τον αντισημιτισμό του 95χρονου πατέρα της για να κερδίσει τους ψηφοφόρους που έχουν βαρεθεί τον Μακρόν. (Οι φροϋδικοί θα σημειώσουν ότι η Λεπέν έχει επίσης έρθει σε πολιτική ρήξη με την ανιψιά της, Μαριόν-Μαρεσάλ, το κόμμα της οποίας έχει ενταχθεί στην ομάδα ψηφοφόρων της Μελόνι).

Αυτές οι διαφορές έχουν σημασία στην μακρόχρονη προσπάθεια επίτευξης συναίνεσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου ο μόνος τρόπος για να διαταραχθεί ο σημερινός συνασπισμός - αριστερά, δεξιά, φιλελεύθεροι - θα ήταν μια "ένωση της δεξιάς" που θα έπαιρνε την εξουσία από την αριστερά, θα υποβάθμιζε την Πράσινη Συμφωνία και θα σκλήραινε τη μεταναστευτική πολιτική. Αλλά έχουν σημασία και στο εσωτερικό της χώρας. Ο ευρωσκεπτικισμός δεν πουλάει όπως παλιά - το Frexit, το Italexit και ακόμη και το Nexit του Γκερτ Βίλντερς είναι εκτός μενού - και ο αγώνας για την είσοδο στο mainstream δημιουργεί νέες διαιρέσεις μεταξύ των παλαιών συμμάχων. Εξ ου και η Λεπέν έκοψε την περασμένη εβδομάδα τους δεσμούς της με το AfD, το γερμανικό ακροδεξιό κόμμα, αφού ο επικεφαλής υποψήφιός του δήλωσε ότι δεν ήταν όλα τα μέλη των ναζιστικών SS εγκληματίες. Αν υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορεί να αντέξει ένα κόμμα του οποίου η αρχική ενσάρκωση ιδρύθηκε από ένα μέλος των Waffen-SS και έναν αρνητή του Ολοκαυτώματος, είναι η ετικέτα του ναζιστή.

Για αυτό και η έννοια της μεγάλης σκηνής για τους εθνικιστές μοιάζει υπερβολική. Ακόμα και τώρα, που κεντρώοι όπως ο Μακρόν βρίσκονται σε δύσκολη θέση, φαίνεται πιθανό ότι οι ρωγμές στη δεξιά θα συνεχίσουν να φαίνονται: Το AfD είναι πολύ τοξικό για τη Λεπέν, αλλά η Λεπέν φαίνεται προς το παρόν πολύ τοξική για την Μελόνι. Και είναι η Ιταλίδα πρωθυπουργός που βρίσκεται στην πιο αξιοζήλευτη θέση - έχει μια θέση στο τραπέζι των ηγετών και αν είναι αρκετά ευέλικτη πολιτικά έχει μια ευκαιρία τόσο να επηρεάσει την κυρίαρχη δεξιά όσο και να πλήξει τους μικρότερους αντιπάλους. Η πρόσκληση της Λεπέν στη σκηνή της θα διακινδύνευε την αποχώρηση άλλων από αυτήν. Όπως το έθεσε ο Ολλανδός πολιτικός επιστήμονας Κας Μούντε, η αύξηση του πολιτικού βάρους της ομάδας της Μελόνι θα μπορούσε επίσης παραδόξως να μεταφραστεί σε μείωση της πολιτικής επιρροής.

Ένας πολιτικός που ελπίζει να επωφεληθεί από μια εθνικιστική ψήφο είναι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η σημερινή επικεφαλής της Κομισιόν, η οποία διεκδικεί δεύτερη θητεία. Είναι ξεκάθαρη ότι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα της είναι έτοιμο να συνεργαστεί με ακροδεξιά κόμματα που σέβονται τις κόκκινες γραμμές της συνεργασίας: Υπέρ της ΕΕ, υπέρ της Ουκρανίας και υπέρ του κράτους δικαίου (άρα, ναι στη Μελόνι, όχι στη Λεπέν)
Εξάλλου, η νίκη του Βίλντερς στην Ολλανδία έδειξε ότι η δημιουργία μιας κυβέρνησης απαιτεί συμβιβασμούς. Ο πιθανός επόμενος Ολλανδός πρωθυπουργός είναι έμπειρος κυβερνητικός αξιωματούχος. Ο κίνδυνος είναι ότι, όπως και άλλα κεντροδεξιά κόμματα που προσπάθησαν να στραφούν προς τα δεξιά με αποτέλεσμα να πληγεί η βάση τους, το ίδιο το ΕΛΚ να πέσει θύμα της μεταβαλλόμενης πολιτικής τάσης. Καθώς η Γαλλία εκλέγει νέο πρόεδρο το 2027, με τη Λεπέν να είναι το φαβορί σήμερα, αυτό μπορεί να αποτελεί την ηρεμία πριν από την καταιγίδα.

Απόδοση - Επιμέλεια: Σ. Κετιτζιάν