ΕΣΥ: Η ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ αλλά και ο Καιάδας...

Γράφει ο Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος* Θα ήταν εκ δόλου αδικία, εάν στο Α ΜΕΡΟΣ (προηγούμενο) του Άρθρου αυτού, δεν υπογραμμίζαμε τα θαύματα...

Γράφει ο Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος*

Θα ήταν εκ δόλου αδικία, εάν στο Α ΜΕΡΟΣ (προηγούμενο) του Άρθρου αυτού, δεν υπογραμμίζαμε τα θαύματα που συμβαίνουν στο ΕΣΥ , την πέραν των ανθρωπίνων ορίων αυτοθυσία των Ιατρών, των νοσηλευτών και όλων των στελεχών των Νοσοκομείων, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων του «γραφείου κίνησης».

Το ΕΣΥ χάρη στους αφοσιωμένους στην αποστολή του Ανθρώπους του, είναι μια ΑΥΛΗ των ΘΑΥΜΑΤΩΝ.
Από το προηγούμενο Άρθρο μας έχουμε κρατήσει ότι η αποτελεσματικότητα – τα θαύματα- του ΕΣΥ, ββασίζονται στον παράγοντα Άνθρωπο.

1: ΟΤΙ Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΣΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ.
2: ΟΤΙ Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
3. ΟΤΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ ( η ίση κακομεταχείριση δεν είναι Δημοκρατία)

ΜΕΡΟΣ Β
Ο ΚΑΙΑΔΑΣ
Στο σημερινό Β Μέρος, θα πάμε στο …δύσκολο κομμάτι… της (τεκμηριωμένης) κριτικής. Με το πρίσμα του Πανεπιστημιακού – ακαδημαϊκού ερευνητή, και μακριά από κάθε πολιτική σκοπιμότητα που θα ακύρωνε το αγαθό κίνητρο της ανάλυσης της κάθε αρνητικής δυναμικής που αναπτύσσεται ως άλλος δύσκολος να καταπολεμηθεί ‘ιός’ στο Νοσοκομειακό περιβάλλον, και στο να δούμε την αλήθεια κατάματα, και να ντραπούμε εκεί που πρέπει , με τον ίδια αυστηρότητα και ειλικρίνεια που απονέμονται οι αναγνωρίσεις και τα εύσημα εκεί που αξίζουν.

Τα φαινόμενα που θα εξετασθούν, δεν είναι εξαιρέσεις, είναι επαναλαμβανόμενα, και δεν έχουν σχεδόν ποτέ εντοπισθει-αναλυθει-προβληθει, καθώς τα θέματα εξαντλούνται σε ένα «καταγγελτικο» για αποτελέσματα περιβάλλον που σταματά συνήθως εκεί, χωρίς τον εντοπισμό των υποκείμενων νοσημάτων που πρέπει να εντοπισθούν για να αντιμετωπισθούν.

Οι Κοινωνικές Επιστήμες – κυρίως οι ποσοτικές- έχουν πλήρη αναλογία με την Ιατρική. Στην αρχή τα συμπτώματα εντοπίζονται- αναγνωρίζονται ως «σύνδρομα», έως ότου η έρευνα μας δώσει εκείνα τα εργαστηριακά μέσα εντοπισμού (χαρακτηρισμού) της Νόσου.

Στο Περιβάλλον των κλινικών, αναπτύσσονται κοινωνικές δυναμικές. Συμπεριφορές ομάδων , η ατομικών χαρακτήρων εξ ίσου επικίνδυνες με τις «ενδονοσοοκομειακές λοιμώξεις» που αντέχουν στις ισχυρές αντιβιώσεις και στα αντιικα φάρμακα, που προκαλούν από Ιατρικά λάθη, έως θανάτους.

Ας δούμε τις «κοινωνικές ενδονοσοοκομειακές λοιμώξεις» :
1. Η ΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ:
Η «Εξουσία» είναι μια «ιδιότητα» που έχει αναλυθεί βιβλιογραφικά με άπειρες επιστημονικές δημοσιεύσεις, αλλά και παρουσιασθεί απλά για τον αναγνώστη
Η αναφορά στην εξουσία, δημιουργεί περισσότερο άμεσους συνειρμούς με το πολιτικό σκηνικό, όμως η αρρώστια της εξουσίας μπορεί να αναπτυχθεί σε κάθε ανθρώπινη σχέση που κάποιος αποφασίζει για κάποιον άλλον, και αυτό όχι μόνον δεν εξαιρεί, αλλά έχει άμεση εφαρμογή στις σχέσεις Ιατρών (κλινικής) – Ασθενούς (οικογένειας).
Η Εξουσία είναι «η εκμετάλλευση της Ευκαιρίας επιβολής μιας βούλησης σε άλλον»._ (Μαξ Βεμπερ).
Ο Εξουσιαστής είναι ταυτόχρονα Υπερόπτης, ηδονίζεται να αισθάνεται ανώτερος προς κατώτερο ον για το οποίο παίρνει αποφάσεις, οι οποίες για τον εξουσιαστή δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Ο Εξουσιαστής δεν είναι Ανθρώπινος, δεν νοιάζεται για τον άλλο. Τον ενδιαφέρει ο εαυτός του, ο Ναρκισσισμός του, η ηδονή της επιβολής ως αυτοσκοπός αυτοεπιβεβαίωσης, και μέσο αντιμετώπισης της ανασφάλειάς του. Αυτός είναι και ο σκοπός του, ο στόχος του , η αποτελεσματικότητα που επιδιώκει και αντιλαμβάνεται ως αποστολή του.

Σκεφθείτε να πέσετε σε τέτοια κλινική που ο Διευθυντής της έχει αυτό το ψυχογράφημα. Εδώ η αρχή της τρυφερότητας, του γλυκού χαμογελαστού προσώπου του Γιατρού, η συναισθηματική στήριξη του ασθενούς , η ευγένεια, η συνεργασία με την οικογένεια, θεωρούνται για τον εξουσιαστή.. «αδυναμία».

Ιδιαίτερα αν στο Οικογενειακό περιβάλλον του ασθενούς υπάρχουν άνθρωποι με ιδιότητα (όπως συγγενείς γιατροί), ή μη γιατροί αλλά καθηγητές γιατρών σε μεθόδους έρευνας, ο εξουσιαστής αισθάνεται ότι απειλείται το απόλυτο της εξουσίας του επι του Ασθενούς, απειλείται η προσωπικότητά του και «αμύνεται» με υπεροψία, απόμακρος, με το να στέλνει ειδικευόμενους φοιτητές και από σπάνια έως ποτέ να καταδέχεται να ασχοληθεί ο ίδιος με τον ασθενή, και να «πουλάει μούρη» ή και αναίδεια, στο περιβάλλον του ασθενούς που έχει την ίδια η και ανώτερη επιστημονική βαθμίδα από αυτόν.

Η δε εκπαίδευση των ειδικευομένων σε πολλές περιπτώσεις γίνεται κάτ. εικόνα και ομοίωση, καθώς το παράδειγμα της αναιδούς εξουσίας περνάει και στους ειδικευόμενους οι οποίοι -με ανάλογο θράσος του διδαχθέντος στο περιβάλλον της κλινικής- μιλάνε περιφρονητικά στον ασθενή… «Βασιλέα η Στρατιώτη…»
Υποτίθεται ότι από αρχαιοτάτων χρόνων αλλά και στην σύγχρονη εποχή ισχύει η δεοντολογία της αγαστής συνεργασίας Ιατρών/κλινικής και ασθενούς/οικείων, καθώς συντελεί τα μέγιστα στην αποτελεσματικότητα της Ιατρικής. Σε ένα εξουσιαστικό περιβάλλον η δεοντολογία αυτή παραβιάζεται στο 100% λόγω νοοτροπίας, όπως παραβιάζεται και η δεοντολογία της υποχρέωσης των Ιατρών ο ασθενής και το περιβάλλον του να αποκτούν εγκαίρως πλήρη κατανόηση του τι τους συμβαίνει.

Ένα τέτοιο «οικολογικό περιβάλλον» δημιουργεί ένα αποτελεσματικό υπόστρωμα θανάτου.
Φυσικά οι αξίες ενός Ανθρώπου είναι θέμα ανατροφής, οικογένειας, σχολείου και προτύπων, που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα του. Τον δοτικό ή τον ιδιοτελή. Τον άδικο και τον άρπαγα, ή τον γεμάτο αγάπη και συναίσθημα. Τον εγωιστή-υπερόπτη-εξουσιαστή ή τον αλτρουιστή, με αυτοπεποίθηση αλλά όχι έπαρση.

Εξουσιαστικοί χαρακτήρες υπάρχουν παντού, σε όλες τις ιδιότητες σε όλα τα λειτουργήματα ή επαγγέλματα.. Από το Θυρωρείο μέχρι την Προεδρία της Δημοκρατίας ….
Σε ολόκληρη την Κοινωνία χρειαζόμαστε να συνειδητοποιηθούν ξανά ηθικά πρότυπα που στόχο και σκοπό έχουν τον Άνθρωπο και όχι τα ψυχικά ελλείμματα, από τα οποία δεν εξαιρείται η εκδικητικότητα, η κακία κ.α., που φέρνουν μέχρι και τον θάνατο.

Η Κλινικές που διέπονται από εξουσιαστικές νοοτροπίες, είναι επικίνδυνες έως …θανάτου.
Η λήψη αποφάσεων με την ΗΓΕΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ και όχι με το ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ στερεότυπο είναι αναγκαία για την αποτελεσματικότητα ενός συστήματος Υγείας.

2. Ο ΗΛΙΚΙΑΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ
Εάν γίνει συνείδηση ότι έστω και ένα λεπτό νωρίτερα να πεθάνει κάποιός από πράξη ή παράληψη, είναι φόνος, τότε ίσως κάτι να αλλάξει.
Ο Ηλικιακός Ρατσισμός είναι μια άλλη παράμετρος που επηρεάζει όχι μόνο την συμπεριφορά αλλά και την φροντίδα…..

Χρειαζόμαστε και εδώ μια ανάπτυξη ηθικής που θα απέχει από χτυπήματα στην πλάτη και φράσεις όπως… ο γονιός σας είναι 90 ετών και θα πεθάνει.
Εδώ χρειαζόμαστε ηθική Ανθρώπων , γιατρών, νοσηλευτών που κλαίνε όταν χάνουν ασθενή και που αισθάνονται ότι «Φταίνε» για αυτούς που δεν έσωσαν. (Φράση εντατικολογου)

Η ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΙΧΕΙ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ : ΠΑΛΑΙΨΑ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗΘΗΚΑ ΥΛΙΚΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΗΘΙΚΑ. Ο Ηλικιακός Ρατσισμός και δη σε περιβάλλον εξουσιαστικής κλινικής, είναι ΗΘΙΚΗ ΗΤΤΑ.

3, ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΤΑ Σ/Κ
Παρασκευή 2μμ. Ασθενής εισάγεται επειγόντως για μικροχειρουργική επέμβαση, ο χειρουργός είναι έμπειρος και φίλος. Από τους Καλούς Γιατρούς του ΕΣΥ, με αξίες και δοτικός. Η επέμβαση πετυχαίνει. Πρέπει να μπει φλέβα και να μεταφερθεί πίσω στο θάλαμο. Παρασκευή Μεσημέρι, ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ, καθώς η συζήτηση στον επεμβατικό χώρο είναι πως θα πάνε κάποιοι στην Νέα Μάκρη για το Σ/Κ. Στα ΣΜΣ που υπάρχουν χρόνια μετά, φαίνεται ότι το οικογενειακό περιβάλλον αναζητά από την Δ/ση Νοσηλευτικής μέχρι τον/Την Διοικητή του Νοσοκομείου. Στην επόμενη φάση ένα «ράθυμο» άγημα , έρχεται απλώς για να διαπιστώσει την ανακοπή και τον θάνατο. Ενας Ακόμα δικός μας Άνθρωπος στον ΚΑΙΑΔΑ του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ……. Της Εξουσιαστικής Δυναμικής της Κλινικής όπου νοσηλευόταν ο/η ασθενής που τον/την ξέχασαν λόγω Σ/Κ στην Νέα Μάκρη…..

4. Η ΜΗ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗ
ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΣΥΝΘΗΚΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΑΞΙΩΜΑ ΟΤΙ :
Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Η δημοκρατία και η ισότητα απαιτεί και τα δυο αυτά στοιχεία. Και την ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ και το ….. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Ατυχώς η (….πολιτικά επιβληθείσα) διάχυτη αντίληψη και διαμόρφωση ανάλογης «Δημοκρατικής Συνείδησης» είναι ότι ισότητα σημαίνει μόνο το «Ίδιο για όλους» παραγνωριζοντας πονηρά την προσωπικότητα Άνθρωπος. Το ότι κάθε Άνθρωπος είναι ξεχωριστή οντότητα αξίας, και το παραγνωρίζει (η διαχεόμενη αντίληψη) με σκοπό την εμπέδωση ότι ολοι είναι μια «μάζα», μάζα αναλώσιμη, απρόσωπη, ισοπεδωμένη, μηδενισμένη. Αυτό είναι και το εξουσιαστικό μοντελάκι της αντίληψης για τον Άνθρωπο.

Στην δυναμική μιας Νοσοκομειακής κλινικής η μη εξατομίκευση και η εφαρμογή του ισοπεδωτικού «σε όλους το ίδιο» είναι εξ ίσου… θανατηφόρα….
Καθιστά ανίκανους γιατρούς και νοσηλευτές να είναι αποτελεσματικοί και «βολεύει» τον κάθε εξουσιαστή να αποκρούσει προτροπές για εξειδίκευση απαξιώνοντας αυτές ως «πίεση για ιδιαίτερη μεταχείριση». Εδώ μεταξύ κακίας, δόλου, και φιλοσοφικής εννοιολογικής ανεπάρκειας των παραγόντων της κλινικής,... «τον χάσαμε τον Ασθενή.

5. ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ
Tα πρωτόκολλα είναι μια Δυτικότροπη «κουλτούρα» που μας ηρθε και αυτή από τις μη Ανθρωποκεντρικές Κοινωνίες. Όσοι «ασπρίσαμε» διακονούντες την Πανεπιστημιακή-Ακαδημαϊκή έρευνα γνωρίζουμε καλώς πως «παράγεται» η καινούργια γνώση και πως «πιστοποιείται».

Γνωρίζοντας τις μεθόδους της έρευνας, γνωρίζουμε και την ισχύ της πιθανότητας των αποτελεσμάτων της, όπως επίσης και ότι τα πρωτόκολλα που είναι παράγωγα της επιστημονικής γνώσης, είναι μια «Προ-Κατ διαδικασία» που «πρέπει να ακολουθηθεί σε κάθε περίπτωση.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι τα πρωτόκολλα ήταν αποτέλεσμα της πραγματικότητας των Δυτικότροπων κοινωνιών, όπου η κανονιστική τους απρόσωπη οριζόντια δομή, είχε αποκλειστικά Νομικές και οικονομικές σχέσεις του Ασθενούς με το Γιατρό και το Νοσηλευτικό σύστημα. Έτσι για να οχυρωθούν οι γιατροί αμυνόμενοι στην δικομανία και στις τεράστιες αποζημιώσεις που καλούντο να πληρώσουν, ‘εκλήθησαν’ τα πρωτόκολλα να τους προστατεύσουν, Νομικά και Οικονομικά. Αποτέλεσμα η Ιατρική έγινε μια περίπου αυτοματοποιημένη διαδικασία, που εκφευγει από την αποστολή του αυτόματου πιλότου στο αεροσκάφος, καθότι εάν ο πιλότος/γιατρός απενεργοποιήσει τον αυτόματο, θα είναι εκτεθειμένος σε νομικές και οικονομικές συνέπειες.

Τα πρωτόκολλα στην Δυτική τους εφαρμογή, αποκλείουν τις «Θερμοπύλες» και την «Αυλη των Θαυμάτων», καθότι περιορίζουν αν δεν αποκλείουν την θετική παρέμβαση του Ανθρώπου γιατρού σε ανάλογη περίπτωση με εκείνη των κυβερνητών Μιγάδη και Φικαρδου της πτήσης ΟΑ411 της 9 Αυγούστου 1978 της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ από ΑΘΗΝΑ (ΕΛΛΗΝΙΚΟ) για Νέα Υόρκη (.JFK) βλ. Ο ήρωας πιλότος της Ολυμπιακής που έσωσε εκατοντάδες ζωές σοκάροντας ακομα και τη Boeing! (olympia.gr) Εάν οι Κυβερνήτες ακολουθούσαν τα «Πρωτόκολλα» της BOEING το αεροπλάνο θα είχε πέσει και σήμερα δεν θα μπορούσα να διατυπώσω ότι τα Πρωτόκολλα είναι ένας «Τυφλοσούρτης» που δεν μπορεί να υποκαταστήσει την Ανθρώπινη αποτελεσματικότητα ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ όταν αυτή έχει Πίστη, Αγάπη Πάθος και αφοσίωση στο λειτούργημα που διακονεί. Και όπως διατύπωσε και ο μεγάλος αεροπόρος Ακριβός Τσολάκης, εκείνη την ώρα «ήταν το χέρι του Θεού». Για την Boeing και τα πρωτόκολλά της σε όλες τις προσομοιώσεις τους, το αεροσκάφος «έχει πέσει» και οι 400 επιβάτες (μεταξύ των οποίων ο γράφων) και τα 18 μέλη του πληρώματος είμαστε…. απολεσθέντες . Η μελέτη της υπόθεσης της πτήσης ΟΑ411 της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ δίνει στην παγκόσμια βιβλιογραφία την τεκμηρίωση για το μέχρι που χρησιμοποιούμε τα πρωτόκολλα και πότε αναλαμβάνει ο Άνθρωπος…και «το χέρι του Θεού», ΠΤΗΣΗ 411 στο 1.15 οποίο τα πρωτόκολλα…αγνοούν… ΠΤΗΣΗ 411 στο 1.10 «Η εμπειρία μπορεί να παρακάμψει τους κανονισμούς όταν το απαιτούν οι συνθήκες (Γρηγόρης Κωσταντελος Κυβερνήτης ΟΑ).

Αν αυτή είναι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ αντιμετώπιση των πρωτοκόλλων στην αεροπορία που κινδυνεύουν 400 ζωές, η ίδια ανοιχτόμυαλη δεοντολογία και αντιμετώπιση δέον να ισχύει και στα Ιατρικά πρωτόκολλα. Εκτός αν το Ελληνικό μυαλό έκλεισε όπως άλλα και πιστεύουμε ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να κινουμεθα έξω από τα πρωτόκολλα και χάσαμε την ικανότητα του να είμαστε προσωπικότητες και γίναμε ετερόφωτοι γραφειοκράτες -καλαμαράδες.

Τα πράγματα γίνονται όλο και χειροτέρα, εάν σκεφθεί κανείς ότι τα πρωτόκολλα εκτός από ΠΡΟΚΑΤ εφαρμογές Θεραπείας, διαμορφώνονται και από άλλες διαφορετικές της επιστήμης παραμέτρους. Στην παράμετρο της Νομικής/Οικονομικής άμυνας/διασφάλισης των γιατρών και των Νοσοκομείων που διαμορφώνει τα πρωτόκολλα στη Αμερική εδώ και δεκαετίες, έχει προστεθεί πρόσφατα στις ΗΠΑ και η προέγκριση των ασφαλιστικών εταιρειών για την όποια Ιατρική Πράξη. Έτσι η Ιατρική γίνεται υποχείριο του μεσαίωνα της Δυτικότροπης οικονομιστικης ιεράρχησης προτεραιοτήτων, και τα χέρια των γιατρών είναι δεμένα ακόμα και για την εκτέλεση των Ιατρικών πρωτοκόλλων σε σημείο που γίνονται απεργίες και διαμαρτυρίες στη ΜΕΚΚΑ του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ.

Ένα ακόμα στοιχείο είναι ότι τα πρωτόκολλα εξελίσσονται, μεταβάλλονται ‘η ανατρέπονται, από Ανοιχτά Μυαλά, που παίρνουν πρωτοβουλίες, που ψάχνουν, που αμφισβητούν το εκάστοτε «προκατ», που δημιουργούν που θαυματουργούν.

ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΦΑΤΟ:
Άνθρωπος καταφθάνει σε μεγάλο Νοσοκομείο της Αθήνας 15/2/2022 επικαλούμενος ότι δεν αισθάνεται καλά. Τα κλειστά μυαλά των πρωτοκόλλων, της ισοπέδωσης και του εξουσιαστικού μοντέλου, …..επιχειρούν να τον ξεφορτωθούν… Τον ρωτούν αν έχει που να μείνει (σς..Το σπίτι του φαίνεται από τα παράθυρα του Νοσοκομείου) ώστε να έρθει την άλλη μέρα στα εξωτερικά Ιατρεία. Ο Άνθρωπος επιμένει ότι δεν αισθάνεται καλά, και επειδή δεν το βάζει κάτω εύκολα, επιμένει με διάφορους τρόπους (στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε ο χρηματισμός, ούτε τηλεφώνημα σε Υπουργό) και τελικά ύστερα από ώρες ταλαιπωρίας γίνεται η εισαγωγή του.

Λίγο πριν απ τα μεσάνυχτα ο Άνθρωπος παθαίνει Κολπική Μαρμαρυγή. Κινητοποιούνται σωστά οι πάντες και τον σώζουν. Παθαίνει εντός του Νοσοκομείου , και έτσι δεν πεθαίνει… Κάτι που ήταν σχεδόν βέβαιο αν τα πρωτόκολλα είχαν εφαρμοσθεί.

Την επόμενη ημέρα ο/η Διευθυντής/ις της Κλινικής αντί να σπεύσει να τον δει, θύμωσε !!! γιατί ο Άνθρωπος έπαθε Κολπική Μαρμαρυγή ….

Με τα πρωτόκολλα έπαψε ή περιορίστηκε η σημασία της κλινικής εξέτασης πάντα και ιδίως η ψηλάφηση με το έμπειρο χέρι του ηθικού γιατρού και προτεραιότητα δόθηκε στην εργαστηριακή. Αλλά Τα εργαστήρια δεν μπορούν να βρουν τα πάντα…

Η αποτελεσματική Ιατρική προϋποθέτει την ελεύθερη , δημιουργική αυτενέργεια του Γιατρού, με πρωτοβουλία και ευρηματικότητα και εξατομίκευση, και σε καμία περίπτωση την τυποποιημένη εφαρμογή των πρωτοκόλλων «ίδια σε όλους».
Άλλως αναποτελεσματικότητα …μέχρι θανάτου.

ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ή ΚΑΙΑΔΑΣ
Η ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΣΥ

1) Με την ηθική της Αγάπης στον Ασθενή, με σκοπό την θεραπεία του, με τρυφερότητα, σε μια Δυναμική ΗΓΕΤΙΚΗΣ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
2) με την ηθική της αντίληψης ότι ΙΣΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ «ΤΟΥ ΑΠΟΔΙΔΟΝΑΙ» ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
3) Με την αντίληψη ότι Η Εφαρμογή των πρωτοκόλλων γίνεται επικουρικώς με διατήρηση της πρωτοβουλίας των Γιατρών και όχι περιοριστικός. Με την απόδοση της δέουσας σημασίας στην κλινική εξέταση με συμπληρωματική την εργαστηριακή….. επιτυγχάνεται :
Η Ιατρική ως ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ και όχι ως ΕΠΙΜΗΘΕΥΣ. Η Ανθρωποκεντρική εν κατακλείδι Ιατρική, που συγκροτεί την ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΣΥ.

Ο ΚΑΙΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΣΥ δημιουργείται από
(α) το υποκείμενο νόσημα της ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΣΤΙΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ,
(β) το υποκείμενο νόσημα της ιδεοληψίας ότι ισότητα είναι να κάνεις σε όλους το ίδιο, ενώ η εξατομίκευση είναι «ρουσφέτι»
(γ) το υποκείμενο νόσημα της (δήθεν) δεοντολογίας των πρωτοκόλλων που δεν αφήνουν πρωτοβουλία, ευρηματικότητα και την μέχρις εσχάτων μάχη απέναντι στο θάνατο,
Τα τρία αυτά «υποκείμενα νοσήματα» του ΕΣΥ, ΕΞΟΥΣΙΑ – ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ - ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ , όπως αναλύθηκαν …γεμίζουν την βάρκα που περνάει απέναντι τον Αχέροντα.
Και τα υποκείμενα νοσήματα είναι για να αντιμετωπίζονται.
Για την Ελλάδα, για τον Άνθρωπο

(*)
Β.Α.,Μ.Α.,M.C.P., Ph.d., Post Doc
Case Western Reserve University
University of Pennsylvania
Αριστείο Ακαδημαϊκής Διδασκαλίας ΗΠΑ (1987)
Διετέλεσε Μέλος της Διοικούσας (Συγκλήτου) του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Πρόεδρος της Εταιρείας Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Σύμβουλος στο Δημοκριτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Νομάρχης Ρεθύμνης
Νομάρχης Θεσπρωτίας

# Αποφοίτησε από την Σχολή Μωραιτη Πρότυπο Λύκειο Αθηνών

# Στον Άνθρωπο, στην Ελλάδα και στον Πολιτισμό, τον μυησε ο πατέρας του Δημοσιογράφος, λογοτέχνης, θεατρικός και μουσικός κριτικός Περσεας Αθηναιος
#Στις ΗΠΑ συνεργάσθηκε ως Στατιστικός & οικονομετρης με συναδέλφους του Καθηγητές Γιατρούς, στον Ερευνητικό χώρο της Ιατρικής και στην Εφαρμογή της στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα και ως Καθηγητής έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο γιατρούς «μεθοδολογία της έρευνας».