27 ΜΑΡΤΙΟΥ 1970! Αρχίζει η δίκη των μελών της “Δημοκρατικής Άμυνας”...

Η Δημοκρατική Άμυνα (Δ.Α.) συγκροτήθηκε στην Αθήνα λίγες μέρες μετά την ίδρυση του ΠΑΚ του η Ανδρέα Παπανδρέου, από αντιστασιακούς προσκείμε...

Η Δημοκρατική Άμυνα (Δ.Α.) συγκροτήθηκε στην Αθήνα λίγες μέρες μετά την ίδρυση του ΠΑΚ του η Ανδρέα Παπανδρέου, από αντιστασιακούς προσκείμενους κυρίως στους χώρους του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς: στελέχη της Ένωσης Κέντρου, του Ομίλου Παπαναστασίου, της Ελληνικής Σοσιαλδημοκρατικής Ένωσης κ.ά. με σκοπό την ανατροπή της Χούντας με κάθε μέσο.

Στο προσωρινό διευθυντήριό της συμμετείχαν οι: Σ. Καράγιωργας, Γ. Μυλωνάς, Σπ. Πλασκοβίτης, Κ. Καλλιγάς και ο Β. Φίλιας, ο οποίος, τοποθετήθηκε ως επικεφαλής του παράνομου Δικτύου της Οργάνωσης. Με συντονισμένες ενέργειες και πρωτοβουλίες όλων, πολύ σύντομα, στρατολογήθηκε ένα πλήθος αγωνιστών και πολλών προσωπικοτήτων του ευρύτερου αντιστασιακού κυκλώματος, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας ισχυρός παράνομος μηχανισμός με πολλούς πυρήνες στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Ειδικότερα, με τις σωστές κατευθύνσεις, που έδινε ο Βασίλης Φίλιας δημιουργήθηκαν διάφορα κλιμάκια αντιστασιακών στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Κοζάνη, την Κρήτη κ.ά. Τα δίκτυα αυτά ήταν ολιγομελή και συγκροτημένα κατά κατηγορίες, όπως ήταν οι διανοούμενοι, οι στρατιωτικοί, οι πανεπιστημιακοί, οι καλλιτέχνες, οι δημοσιογράφοι, οι δικαστές, οι λογοτέχνες κ.λπ. Επίσης, δημιουργήθηκαν διάφορα κλιμάκια στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Άμστερνταμ, στη Γενεύη, στη Νέα Υόρκη κ.ά. Ως κύρια αποστολή τους, στο εξωτερικό, είχαν τον ανεφοδιασμό και τη στήριξη της αντιστασιακής πάλης στο εσωτερικό. Ακόμη, τα δίκτυα εξωτερικού στόχευαν στη διαμόρφωση δυσμενούς κλίματος κατά της Δικτατορίας, καθώς και την εξασφάλιση εκρηκτικών και όπλων για τη δημιουργία επεισοδίων στο εσωτερικό, που, όμως, θα είχαν απήχηση και θα προκαλούσαν πολιτικό κόστος για το δικτατορικό καθεστώς. Για τον ίδιο λόγο, τα δίκτυα είχαν δημιουργήσει διάφορες διασυνδέσεις στο εξωτερικό με κόμματα, συνδικάτα, πανεπιστήμια κ.ά., καθώς και με τα διεθνή ΜΜΕ για να μεταδίδουν πληροφορίες σχετικά με την τρομοκρατία της Χούντας, τα βασανιστήρια, τον στρατό, τη διοίκηση και την οικονομική κατάσταση της χώρας.

Πρώτος πολιτικός εκπρόσωπος της υπήρξε ο Γεώργιος Μυλωνάς, ενώ στο δυναμικό της ανήκαν επιφανείς προσωπικότητες της πανεπιστημιακής κοινότητας και της πνευματικής ζωής (Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης, Σάκης Καράγιωργας, Βασίλης Φίλιας κ.ά.), πρώην βουλευτές, φοιτητές και επαγγελματίες.

Σύντομα η Δημοκρατική Άμυνα απέκτησε παράρτημα στη Θεσσαλονίκη (Στέλιος Νέστορας, Παύλος Ζάννας κ.ά.), με αξιόλογη αντιδικτατορική παρουσία. Το 1970, η οργάνωση υπέστη συντριπτικό πλήγμα από τις διωκτικές αρχές, μετά την τυχαία πυροδότηση εκρηκτικού μηχανισμού στο σπίτι του καθηγητή Σ. Καράγιωργα, και δεκάδες στελέχη και μέλη της συνελήφθησαν και, μετά από πολύμηνες ταλαιπωρίες από τις ανακριτικές αρχές, δικάστηκαν από έκτακτο στρατοδικείο και καταδικάστηκαν σε βαρύτατες ποινές. Το στρατιωτικό καθεστώς -επιδιώκοντας να εμφανίσει τους πολεμίους του ως κοινούς τρομοκράτες- έδωσε μεγάλη δημοσιότητα στη δίκη εκείνη, η οποία τελικά αποδείχτηκε «μπούμερανγκ» για το ίδιο, ιδίως με τις αποκαλύψεις για βασανισμούς κρατουμένων και τις θαρραλέες απολογίες πολλών από τους κατηγορουμένους.