Δημήτρης Τριάντος "Λυπάμαι, κυρία μου, οι Times δεν μπορούν να δημοσιεύσουν την λέξη καρκίνος στις σελίδες τους» απαντούσαν στις αρχές...
Δημήτρης Τριάντος
"Λυπάμαι, κυρία μου, οι Times δεν μπορούν να δημοσιεύσουν την λέξη καρκίνος στις σελίδες τους» απαντούσαν στις αρχές της δεκαετίας του ’50, οι New York Times στη κ. Φάνι Ρόουζεναο που είχε θεραπευτεί από καρκίνο του στήθους και ήθελε να δημοσιεύσει μία καταχώρηση για την δημιουργία ομάδα στήριξης γυναικών με καρκίνο του στήθους.
Όχι μόνο στον Τύπο, αλλά και στις μεταξύ μας συζητήσεις ο καρκίνος δεν λεγόταν ποτέ με το όνομά του, στην γειτονιά μόνο ψίθυροι (έχει παλιαρρώστια), οι άνθρωποι την ξόρκιζαν με το να μην την αναφέρουν, μια αρρώστια τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος . Ο Θέμος Αναστασιάδης πεθαίνει από μια μορφή κακοήθειας των οστών που έχει περιγραφηθεί ακόμα και στις μούμιες των αρχαίων Αιγυπτίων.
Σήμερα, η ασθένεια έχει χτυπήσει για τα καλά την πόρτα μας, έχει μπει στην καθημερινότητά μας, σχεδόν όλοι έχουμε κάποιο φίλο, συγγενή, συνάδελφο που την παλεύει.
Οπως κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, έτσι και η νόσος διαφέρει σε κάθε ασθενή . Αυτό που κάνει την ασθένεια τόσο ανομοιογενή είναι η γενετική της ταυτότητα και πως αυτή εκδηλώνεται. Πέντε γυναίκες με καρκίνο του μαστού είναι και οι πέντε διαφορετικές με διαφορετική πρόγνωση και κατάληξη.
Υπάρχουν βέβαια και ευχάριστα, πολλοί τα καταφέρνουν και επιστρέφουν σε μια φυσιολογική ζωή, ενώ η αρρώστια μπορεί να προβλεφθεί. Μόνο σε ένα μικρό ποσοστό καρκίνων το άτομο είναι καταδικασμένο από την γενετική του κατασκευή. Στην πλειοψηφία οι περιπτώσεις καρκίνου οφείλονται στον τρόπο ζωής μας, στις κακές μας συνήθειες, (κάπνισμα, αλκοόλ, παχυσαρκία, κακή διατροφή, έκθεση στον ήλιο, καθιστική ζωή, σέξ χωρίς προφυλάξεις κ.α)
φωτ 3. Καρκίνος του στόματος. Κάθε λευκή/ερυθρή βλάβη, ογκίδιο, σπυρί, πρήξιμο, έλκος (πληγή) που παραμένει περισσότερο από 2 εβδομάδες πρέπει να θεωρείται ύποπτο και να υποβάλλεται σε σχολαστικό έλεγχο. Συχνά, η διάγνωση καθυστερεί από αμέλεια του ασθενή και αργοπορημένη προσέλευση του στον γιατρό ή και από άστοχη διάγνωση από μη-ειδικό γιατρό. Δυστυχώς, η επιβίωση σπάνια υπερβαίνει τα 2.5 χρόνια, όσο νωρίτερα η διάγνωση τόσο πιο αποτελεσματική η αντιμετώπιση.
Οι αλλαγές στις σεξουαλικές συνήθειες των νέων ανθρώπων (πολλαπλοί σύντροφοι, στοματικός έρωτας, σεξ χωρίς προφυλάξεις) μπορεί να σχετίζεται με την μεγάλη αύξηση του καρκίνου του στόματος σε νέους ανθρώπους?, Μήπως είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα? Αυτός που ενοχοποιείται είναι ο ιός των θηλωμάτων του ανθρώπου, ο HPV, που μας δίνει τα θηλώματα, κονδυλώματα, μυρμηκιές.
Περισσότεροι σεξουαλικοί σύντροφοι, περισσότερες μολύνσεις με νέους τύπους του ιού, που μέσα στο σώμα μας αναδιατάσσονται, δημιουργούν νέα στελέχη, δυνητικά πιο καρκινογόνα. Μπορεί να είναι αυτή η αιτία? χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο και μελέτες για μια έγκυρη απάντηση.
Η ασθένεια δεν κάνει διακρίσεις, προσβάλει τους πάντες. Κάθε επώνυμος που δηλώνει δημοσίως ότι έχει καρκίνο ενισχύει την πεποίθηση πως είμαστε όλοι ίσοι. Η παραδοχή του ηθοποιού Μάικλ Ντάγκλας πως πάσχει από καρκίνο του στοματοφάρυγγα, ενώπιον εκατομμυρίων τηλεθεατών του Late Show του Ντέιβιντ Λέτερμαν έκανε τον γύρο του κόσμου. Στην ερώτηση του δημοσιογράφου «μπορώ να κάνω κάτι για εσένα;» απάντησε «σε παρακαλώ, αγκάλιασέ με»
Η λίστα με τους Έλληνες επώνυμους μεγάλη: Κατίνα Παξινού, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Τζένη Καρέζη, Έλενα Ναθαναήλ, Νίκος Κούρκουλος, Στέλιος Καζαντζίδης, Ρίκα Βαγιάννη, Σάκης Μπουλάς, Νίκος Παπάζογλου, Γιώργος/Φώφη Γεννηματά, Μελίνα Μερκούρη, Βίκυ Μοσχολιού, Ρίτα Σακελαρίου και τόσοι άλλοι.
φωτο 1. Όπως και στην οικογένεια Γεννηματά, έτσι και στην δική της ο καρκίνος κληρονομικός. Προγραμματίζει να κάνει προληπτική μαστεκτομή στην Νέα Υόρκη, πριν το ραντεβού μαθαίνει ότι ο γιατρός της έπαθε καρδιακή προσβολή και η επέμβαση δεν γίνεται. Το θεώρησε σημαδιακό και την αναβάλει, η αναβολή της στοίχησε την ζωή. Μια στο εκατομμύριο ο καρκίνος του μαστού να δώσει μεταστάσεις στις φωνητικές χορδές και συνέβη σε αυτή. Θα πει στον Φρέντυ Γερμανό " τι ειρωνεία αλήθεια, για δυο πράματα καμάρωνα πάντα στη ζωή μου, το στήθος μου και τα μαλλιά μου. Τα ‘χασα μέσα σε δέκα χρόνια και τα δυο”.
Έχοντας χάσει τα μαλλιά της, μ’ ένα γυμνό κρανίο, θα ‘ναι αναγκασμένη να το κουκουλώνει απ’ εδώ και μπρος μ’ ένα μάλλινο σκούφο . Όλοι περίμεναν ότι θα είχε συντριβεί με αυτό το πράγμα. Η Έλλη κοιτάχτηκε στον καθρέφτη, είδε το κρανίο της, και μου λέει (στον Φρέντυ Γερμανό): “ήμουν σαν αρχαίος κούρος και είπα μέσα μου: μάνα μου, τι ωραίο κρανίο μου χάρισες…”
Τα ‘χασε όλα εκτός από τη δύναμή της και το χιούμορ της. Κάτι έκανε ο Ανδρέας – που δεν τον είχε ψηφίσει ποτέ της– που της άρεσε πολύ… κι έτσι ορμητική όπως ήταν, του γράφει: «Αγαπητέ, κύριε Παπανδρέου, στις τελευταίες εκλογές δε σας ψήφισα, σας υπόσχομαι να σας ψηφίσω στις επόμενες, εάν, δεν πάρετε την ψήφο μου θα φταίει η νόσος μου.. δεν με ξέρετε, είμαι μια συνάδελφος της Αλίκης Βουγιουκλάκη...».
Ακόμα και τότε έκανε θεατρικά σχέδια. Τελευταίος της ρόλος αυτός της κωφάλαλης Σάρας. Έπρεπε να μυηθεί στη γλώσσα των κωφαλάλων:
“Θέλω να την μάθω τέλεια” λέει σε μια ειδική δασκάλα που ανακαλύπτει στη Βασιλίσσης Σοφίας. “Θέλω οι κωφάλαλοι που θα με βλέπουν απ’ την πλατεία να ξεχνάνε πως είμαι θεατρίνα και να νομίζουν πως είμαι κι εγώ κωφάλαλη!. Θα χρειαστούμε τουλάχιστον ένα χρόνο”.“ Σας δίνω ένα μήνα!” απαντάει τελεσιγραφικά η Λαμπέτη.
Η πρεμιέρα της “Σάρας” ένας θρίαμβος. Έπαιξε άρρωστη…άρρωστη, χωρίς να μιλάει… Οι θεατές χειροκροτούν όρθιοι, για κάμποση ώρα, και αυτή υποκλίνεται τώρα μπροστά τους πιο όμορφη από κάθε άλλη φορά. Το έργο ανεβαίνει τον Μάρτη του 1981 και θα συνεχιστεί και τον επόμενο χειμώνα. Η Αθήνα ήξερε ότι είναι η τελευταία φορά που βλέπει το ωραιότερο, το σαγηνευτικότερο θηλυκό που έβγαλε το ελληνικό θέατρο, έβλεπε τη Χάννελε πριν πάει στον Παράδεισο, όπως ήταν και ο πρώτος της ρόλος πάνω στην σκηνή, πριν το τελευταίο ταξίδι, φρόντισε να δωρήσει τα μάτια της!
Θυμηθείτε: επάρατος δεν είναι πια ο καρκίνος αλλά η άγνοια και η αμέλεια μας!
Αξιολογημένος ειδικός στοματολόγος σε Περιστέρι, Πειραιά, Φάληρο, Ψυχικό
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση