ΑΠΑΝΤΗΣΕ ο μητροπολίτης Πατρών στον Μητσοτάκη! " ΕΙΜΑΣΤΕ και παπάδες και ζευγάδες, κατάντια ο γάμος των ομόφυλων..."

Τη θλίψη του για «την ψήφιση του Νομοσχεδίου για το “γάμο” των ομοφυλοφίλων ζευγαριών και την “τεκνοθεσία” παιδιών από τα ομοφυλόφιλα ζευγάρ...

Τη θλίψη του για «την ψήφιση του Νομοσχεδίου για το “γάμο” των ομοφυλοφίλων ζευγαριών και την “τεκνοθεσία” παιδιών από τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια» εξέφρασε ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος, ο οποίος απάντησε στον πρωθυπουργό, μετά την κυριακάτικη λειτουργία.

Αφού έκανε λόγο για «κατάντια» της χώρας, συνέχισε  τονίζοντας πως η οικογένεια είναι μια και πως οποιαδήποτε άλλη μορφή είναι «προβληματική». «Αυτό το νομοσχέδιο, αφορά στα παιδιά, τα οποία, λίγα ή περισσότερα, θα υιοθετούνται, θα “τεκνοθετούνται”, κατά τον καινοφανή αυτό όρο, από τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια», σημείωσε και είπε πως το νομοσχέδιο ψηφίστηκε «ερήμην του Λαού και βεβαίως ερήμην των εντολών του Θεού».

«Τα χειρότερα έρχονται»
«Όταν ψηφίστηκε το Σύμφωνο Συμβίωσης είπαμε ότι, δυστυχώς θα ακολουθήσουν και άλλα. Και η φωνή μας, προφητική, άραγε, επαληθεύτηκε. Τώρα επαναλαμβάνομε: «Τα χειρότερα έρχονται», παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις», συνέχισε. Μάλιστα, αναφερόμενος ονομαστικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη διεμήνυσε: «Είμαστε και έτσι θα παραμείνωμε: “Και Παπάδες και ζευγάδες”».

Αναλυτικά τα όσα είπε ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος:
«Πανηγυρίζουν κάποιοι στον ξένο τύπο για την «κατάντια» της χώρας μας, γιατί η Ελλάδα όπως σημειώνουν είναι η πρώτη Ορθόδοξη χώρα που νομοθετεί τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων και βεβαίως έχουν τον λόγο τους να το κάνουν.
Εμείς όμως εκφράζομε την βαθυτάτην λύπη μας για την ψήφιση του Νομοσχεδίου για το «γάμο» των ομοφυλοφίλων ζευγαριών και την «τεκνοθεσία» παιδιών από τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Η Εκκλησία, ως είχε χρέος, εξέφρασε την τεκμηριωμένη, θεολογική και όχι μόνο άποψη επί του ζητήματος αυτού. Μίλησε με λόγον πεπαρρησιασμένον και με ακεραία την συνείδηση ευθύνης έναντι Θεού και ανθρώπων και κατέστησε σαφές για μια ακόμα φορά ότι: «Γάμος εστί ανδρός και γυναικός συνάφεια και συγκλήρωσις του βίου παντός, θείου τε και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία» και ετόνισε ότι για την Εκκλησία, ο γάμος είναι «Μυστήριον μέγα».
Επίσης, ετόνισε την μεγίστην σημασία της αποκτήσεως και ανατροφής των παιδιών, μέσα από την οικογένεια, η οποία διαχρονικά απεδείχθη, ότι είναι το υγιές κύτταρο της κοινωνίας. Μια είναι η οικογένεια. Πατέρας, Μητέρα και παιδιά. Όποια άλλη μορφή «οικογένειας» είναι εν τοις πράγμασι ελλειματική και η μεταξύ δύο ομοφυλοφίλων προσώπων άκρως προβληματική. Γι’ αυτό ούτε χρήσιμη, ούτε αναγκαία ήτο η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση, ως την χαρακτήρισε ο Πρωθυπουργός, στη Βουλή.
Το Νομοσχέδιο είναι πασιφανές ότι δεν εξυπηρετεί, ως λέγεται, τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων ζευγαριών, τα οποία ούτως η άλλως ρυθμίζονται από το λεγόμενον σύμφωνο συμβίωσης, το οποίον, ήδη ισχύει στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς, ναί δυστυχώς, αυτό το νομοσχέδιο, αφορά στα παιδιά, τα οποία, λίγα η περισσότερα, θα υιοθετούνται, θα «τεκνοθετούνται», κατά τον καινοφανή αυτό όρο, από τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Αυτά θα μεγαλώσουν, χωρίς μάνα η χωρίς πατέρα. Αυτά θα αντιμετωπίσουν ωμή πλέον την πραγματικότητα απέναντί τους, αφού τόσα θέματα θα κουβαλούν στην ψυχούλα τους,, όχι κατά, την ιδική μας μόνο άποψη, αλλά κατά την άποψη εγκρίτων επιστημόνων, των οποίων η γνώμη έχει κατατεθή και στη Βουλή.
Λυπούμεθα διότι, ουδόλως ελήφθη υπ’ όψιν η φωνή της Εκκλησίας, που είναι η φωνή του Ελληνικού Λαού ο οποίος θρησκεύεται και ο οποίος διετράνωσε, με πολλούς τρόπους την αντίθεσή του σε αυτό το Νομοσχέδιο. Αλλά και πέραν των θρησκευομένων ανθρώπων, οι φωνές ήταν αρκετά ισχυρές για να διαπεράσουν τους «τοίχους» του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Όμως εις μάτην, αφού οι βουλευόμενοι, «ωσεί κωφοί ουκ ήκουον» (Ψαλμ 37, 13).
Παρακολουθήσαμε την συζήτηση στη Βουλή και ακούσαμε τα όσα ελέχθησαν. Εκφράζομε την βαθυτάτην οδύνη μας διά τε την επιχειρηματολογίαν και βεβαίως διά το αποτέλεσμα, αφού η θεσμοθέτηση αυτού του Νομοσχεδίου, έγινε, συν τοις άλλοις, ερήμην του Λαού και βεβαίως ερήμην των εντολών του Θεού.
Όταν ψηφίστηκε το Σύμφωνο Συμβίωσης είπαμε ότι, δυστυχώς θα ακολουθήσουν και άλλα. Και η φωνή μας, προφητική, άραγε, επαληθεύτηκε.
Τώρα επαναλαμβάνομε: «Τα χειρότερα έρχονται», παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις. Ο ισχυρισμός ότι ανήκομε στη Δύση και πρέπει να υιοθετήσωμε, όλα όσα συμβαίνουν εκεί, καθίσταται προβληματικός και ήδη κατέστη επικίνδυνος για την Πατρίδα μας. Όλα στην Δύση δεν είναι τέλεια. Υπάρχουν τα αρνητικά, τα οποία δεν ταιριάζουν στην «στόφα» των Ελλήνων.
Και βεβαίως, ουδείς, επιβάλλει, ως τυγχάνει τοις πάσι γνωστό, να τα υιοθετήσωμε όλα, τα της Δυτικής κουλτούρας, ως Ελληνικός Λαός και ως Κράτος.
Εκείνο όμως, το οποίο μας θλίβει όλως ιδιαιτέρως, είναι το ότι, κάποιοι, στην Ελλάδα, δεν εκφράζουν απλώς γνώμη, αλλά «απαιτούν» από την Εκκλησία να σιωπήση. Να μην έχη λόγο στα θέματα που αφορούν στο Λαό μας, στην κοινωνία. Βεβαίως αυτοί λησμονούν, επειδή διακατέχονται από ιδεοληψία, ότι οι Αρχιερείς, οι Ιερείς και ο Λαός που είναι το ποίμνιο το λογικό της Εκκλησίας, είναι μέλη και της πολιτείας και ζούν μέσα στην κοινωνία. Πως είναι δυνατόν να έχη ο οιοσπήποτε άνθρωπος, και καλώς έχει, η ο οιοσδήποτε φορεύς, η σωματείο άποψη και καλώς έχουν και να μη δυνάμεθα εμείς, να εκφέρωμε άποψη και γνώμη για τόσο σοβαρά θέματα, τα οποία αφορούν, σε αυτό τούτο τον ιστό της κοινωνίας, όπως διαμορφώθηκε και άντεξε διαχρονικά με θαυμάσια αποτελέσματα για τον Λαό μας;
Επιστρατεύτηκαν πολλοί για να εκφράσουν την «σωτήρια» γνώμη τους και να επιβάλλουν στανικά και ετσιθελικά την βούλησή τους, υποστηρίζοντας ένα επικίνδυνο δικαιωματισμό, ο οποίος είναι η κερκόπορτα για να ακολουθήσουν τα οδυνηρότερα στον τόπο μας.
Μας χαρακτήρισαν ομοφοβικούς, σκοταδιστές, ανθρώπους μίσους απέναντι σε μια ομάδα ανθρώπων, όπως είναι οι ομοφυλόφιλοι-ουδέν βεβαίως αναληθέστερον τούτου-, για να δημιουργήσουν εντυπώσεις, όπως κάνουν κάθε φορά που η Εκκλησία εκφέρει, ως έχει καθήκον, τον λυτρωτικό λόγο της.
Μας είπαν με θράσος ότι δεν νομοθετεί η Εκκλησία και ότι πρέπει να περιορισθή, στα του οίκου της. Και βέβαια γνωρίζομε και σεβόμεθα με ευλάβεια τους διακριτούς ρόλους, όμως ουδείς έχει το δικαίωμα να μας φιμώση, ως Έλληνες πολίτες και ως ένα Θεοΐδρυτο θεσμό, που ορθοτομεί τον λόγον της αληθείας και βεβαίως σέβεται τους νόμους του Κράτους, ως υπαγορεύει το Σύνταγμα της Ελλάδος, το οποίον φέρει ως «επικεφαλίδα» το, «εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» και προστατεύει την Ορθόδοξον Εκκλησία, τα Δόγματα, τους Ιερούς Κανόνας, την οικογένεια, την μητρότητα, την πατρότητα κ.λ.π.
Το Αποκορύφωμα, ο λόγος του Πρωθυπουργού, ο οποίος αναφερόμενος στην Εκκλησία, μεταξύ των άλλων, είπε: «Τα του Καίσαρος τω καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» και προχώρησε, «για να το πω με άλλα λόγια η παπάς παπάς, η ζευγάς ζευγάς». Με άλλα λόγια, μας είπε: «ότι δεν έχετε το δικαίωμα να μιλάτε γιατί είσθε παπάδες…»
Τι κρίμα για άλλη μια φορά απαξιώνεται η Εκκλησία, η οποία στάθηκε και στέκεται η κολώνα, ο στύλος ο ακλόνητος αυτού του Λαού. Και το αγιογραφικόν χωρίον το οποίον εχρησιμοποίησατε κ. Πρωθυπουργέ, αλλά και η λαική ρήσις, έχουν μεγάλο βάθος και βαθυτάτην ερμηνείαν.
Αν οι Ιερείς, κ. Πρωθυπουργέ, ήτο μόνο Παπάδες και περιορίζονταν μόνο στις ιερές Ακολουθίες, όπερ είναι και το πρώτιστο καθήκον τους και δεν έδιναν το αίμα μας γι’ αυτόν τον τόπο και τον Λαό, δεν θα είσασταν εσείς σήμερα σ’ αυτή τη θέση, ούτε η Ελλάδα, βεβαίως, θα ήταν ελεύθερη. Η ιστορία, παρακαλώ μελετείστε την εις βάθος, δεν επικυρώνει την ρήσιν σας, η οποία στηρίζεται σε παροιμία του Λαού, την οποία δυστυχώς δεν ερμηνεύετε σωστά και την οποία χρησιμοποιήσατε διά να απαξιώσετε τον ρόλο της Εκκλησίας.
Εάν ήταν ο Παπάς περιορισμένος στους τέσσερις τοίχους του Ναού, επί τόσες εκατονταετίες, δεν θα είχε διασωθεί ούτε ο Ελληνικός πολιτισμός, ούτε η γλώσσα, ούτε η ελευθερία μας.
Καλό θα ήτο να κάνετε μιάν επίσκεψη σε ορεινά χωριά της Ελλάδος για να διαπιστώσετε ότι οι ήρωες Παπάδες μας, κρατάνε από το ένα χέρι της καμπάνας το σχοινί και από το άλλο το αλέτρι για να καλλιεργήσουν την γη που ρήμαξε, ένεκα της καταστροφικής πολιτικής, ανέκαθεν, για την ύπαιθρο της Ελλάδος. Και ο πατέρας μου ήτο και Παπάς και ζευγάς για να μας μεγαλώση, σε δύσκολες εποχές.
Πάντως, ουδείς ανέμενε, από τα δικά σας χείλη, τοιούτον λόγον περί της Εκκλησίας και των Λειτουργών της.
Μήπως γνωρίζετε κύριε Πρωθυπουργέ, τι προσφέρει ο Παπάς, που ευτυχώς δεν κάθεται σε κάποιον καναπέ, ώστε να πηγαίνη μόνο στην Λειτουργία;
Ρίξτε μια ματιά, στο κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, την προσφορά της στον Λαό που παίνεται από την ανεργία, την ανέχεια, την εγκατάλειψη της υπαίθρου, την υπογεννητικότητα, το μεταναστευτικό, την παραβατικότητα, την ενδοοικογενειακή σχολική βία και τόσα άλλα. Εύκολα μπορείτε να διαπιστώσετε μέσα από τα ήδη λειτουργούντα πλείστα όσα Ιδρύματα της Εκκλησίας την προσφορά της, όπως λέμε εμείς, μετά την Αγία Τράπεζα, στην κοινωνία. Το κάνομε, και δεν θα σταματήσωμε να το κάνωμε, γιατί δώσαμε υπόσχεση ενώπιον του Θεού, ότι θα υπηρετούμε το θέλημά Του, θα λειτουργούμε και θα διακονούμε μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός μας, αν χρειασθή, αυτόν τον Λαό, ο οποίος πολλάκις απαξιώθηκε και περισσότερες φορές αγνοήθηκε.
Ευτυχώς κύριε Πρωθυπουργέ, που σταθήκαμε ως Ιερείς από εκατοντάδων ετών και στεκόμαστε, στο ύψος των περιστάσεων, των εντολών του Θεού και της Διακονίας του Λαού. Και σας διαβεβαιούμε ότι ούτε τώρα, ούτε στο μέλλον θα αλλάξωμε, ούτε νερό στο κρασί μας, θα ρίξωμε, υπερασπιζόμενοι τα ιερά και τα όσια του τόπου μας και του Λαού μας και κηρύττοντας την αλήθεια του Ευαγγελίου, την οποία το Σύνταγμα της Ελλάδος υπερασπίζεται.
Σας διαβεβαιούμε επίσης ότι είμαστε και έτσι θα παραμείνωμε: «Και Παπάδες και ζευγάδες».
Α, και μη λησμονείτε κ. Πρωθυπουργέ.
1) Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν (Ιακ, 4,6) και
2) Κριτής και αφέντης είναι ο Θεός και δραγουμάνος του ο Λαός».