«Ο νεκρός δεδικαίωται» συνηθίζουμε να λέμε παραφράζοντας το απόσπασμα από την προς Ρωμαίους Επιστολή του Απόστολου Παύλου που έχει ως εξή...
«Ο νεκρός δεδικαίωται» συνηθίζουμε να λέμε παραφράζοντας το απόσπασμα από την προς Ρωμαίους Επιστολή του Απόστολου Παύλου που έχει ως εξής: “o γαρ απoθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας”.
Βεβαίως αν και για πολλούς σημαίνει ότι αυτός που πεθαίνει δικαιώνεται και επομένως δεν πρέπει να τον κρίνουμε, κάτι τέτοιο δεν ισχύει ούτε ετυμολογικά. Το “δεδικαίωται” σημαίνει ότι “απαλλάσσεται”, “λυτρώνεται” καθώς ο νεκρός δεν μπορεί πια να αμαρτήσει. Ωστόσο ακόμη και με βάση την παράφραση, στην περίπτωση του Β. Σόιμπλε που έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών τα πράγματα δεν μπορούν να είναι καθόλου τόσο απλά.
Ο βετεράνος Γερμανός πολιτικός με τις επιλογές και τη στάση του δεν σημάδεψε μόνο μία ολόκληρη ιστορική περίοδο για την Ευρώπη αλλά ταυτίστηκε και με ό,τι πιο καταστροφικό έχει συμβεί -σε οικονομικό επίπεδο- για τους λαούς και τις κοινωνίες της γηραιάς ηπείρου μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Θα βόλευε και θα εξυπηρετούσε ασφαλώς πολλούς να υπάρξει λήθη και σιωπή για τα πεπραγμένα του ως υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας. Έτσι θα μπορούσαν να ξεχαστούν και οι δικές τους ευθύνες για την προσαρμοστικότητα που -συχνά μάλιστα σε βαθμό πλήρους δουλικότητας- επέδειξαν, ειδικά στη χώρα μας, κατά την περίοδο των μνημονίων.
Όμως τίποτε από αυτά δεν μπορεί ούτε να “δικαιωθεί” αλλά ούτε και να ξεχαστεί ή να παραγραφεί.
Ο “φάκελος Σόιμπλε” πρέπει να παραμείνει ανοιχτός, τώρα και για πάντα. Η Ιστορία βεβαίως και θα τον κρίνει αλλά πριν από την κρίση της Ιστορίας χρειάζεται να μελετηθούν με πολύ μεγαλύτερη προσοχή και εμβάθυνση όσα συνέβησαν την περασμένη δεκαετία
Χρειάζεται να γνωρίζουμε και να μάθουμε ακόμη περισσότερα για το πώς η πατρίδα και η κοινωνία μας αλυσοδέθηκαν με τα μνημόνια και κάτω από ποιες ακριβώς συνθήκες “προσφέρθηκε” ο πλούτος της χώρας μας στους αδηφάγους δανειστές ενώ εκχωρήθηκε παραλλήλως η εθνική μας κυριαρχία. Χρειάζεται να μελετήσουμε και να γνωρίζουμε ώστε -αφού ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω- να αντλήσουμε διδάγματα και μαθήματα για το παρόν και το μέλλον. Μόνο έτσι θα μπορέσει να επέλθει και κάποια “λύτρωση”. Άλλωστε όσο κι αν η κυβερνητική προπαγάνδα επιμένει περί του αντιθέτου, τα δύσκολα όχι μόνο δεν έχουν περάσει αλλά ενδεχομένως να είναι και μπροστά...
Πηγή: www.dimikratia.gr
Ειπαμε,υπαρχει μια καστα βδελυγματων,ανισορροπων σκατοψυχων,δολοφονων της κοινωνιας,οπου δεν ισχυει το Εθιμικο Δικαιο ουτε η Παιδεια του καθενος.Γιαυτα τα τρισαθλια αποβρασματα,οταν ερχεται η ωρα του ψοφου,η κατευοδωση λεει,"ουτε... σκατα στον λακκο του"
ΑπάντησηΔιαγραφή