Η μετάλλαξη του άλλοτε Εθνικού Μετώπου και νυν Εθνική Συσπείρωση της Γαλλίας από σφοδρό επικριτή του Ισραήλ σε υποστηρικτή του, επί προεδρί...
Η αντιπροσωπεία της Εθνικής Συσπείρωσης (RN) έτυχε καλής υποδοχής από τους διαδηλωτές, και παρόλο που η ίδια η Λεπέν δεν παρέστη, έχει ήδη υπερασπιστεί το Ισραήλ λέγοντας ότι «πρέπει να του επιτραπεί να εξολοθρεύσει την Χαμάς». Πρόκειται για μια εντυπωσιακή αλλαγή από την εποχή που το κόμμα διοικούσε ο ανοιχτά αντισημίτης πατέρας της, ο οποίος καταδικάστηκε επειδή αποκάλεσε τους θαλάμους αερίων του Ολοκαυτώματος «λεπτομέρεια» της Ιστορίας, παρατηρεί η Λίλα Αμπούντ, επικεφαλής του γραφείου της βρετανικής εφημερίδας στο Παρίσι.
Οι FT επισημαίνουν ότι η δολοφονική επίθεση της Χαμάς και τα ισραηλινά αντίποινα έχουν τον αντίκτυπό τους στη γαλλική πολιτική, καθώς η Ακροδεξιά επιδιώκει την ενσωμάτωση στο πολιτικό σύστημα, ενώ ο ηγέτης της Ακροαριστεράς, Ζαν-Λικ Μελανσόν, «έχει γίνει η πιο τοξική πολιτική προσωπικότητα στη χώρα». Ενώ η Λεπέν έχει χρησιμοποιήσει τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή για να φέρει το κόμμα της πιο κοντά στο κυρίαρχο ρεύμα, ο Μελανσόν και το κόμμα του απέτυχαν στην απάντησή τους στη σύγκρουση, υπονοώντας ότι ευθύνεται το Ισραήλ, υπογραμμίζουν οι Financial Times.
Η ρητορική του Μελανσόν έχει βλάψει τις σχέσεις εντός της ήδη εύθραυστης συμμαχίας των Nupes, στην οποία συμμετέχει ο ίδιος μαζί με τους Σοσιαλιστές, τους Πράσινους και τους Κομμουνιστές. Με τους Nupes να βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ο Μελανσόν έχει διασφαλίσει ότι η Αριστερά θα διαιρεθεί το 2027 και δεν θα μπορέσει να κατεβάσει ούτε έναν υποψήφιο. Μπορεί να πιστεύει ότι αυτό ευνοεί τις πιθανότητές του, αλλά είναι πιθανό να σηματοδοτεί την ήττα του στο σύστημα ψηφοφορίας δύο γύρων της Γαλλίας.
«Σε αντίθεση με κάποιους άλλους, το RN έχει μπει στο δημοκρατικό στρατόπεδο», θεωρεί ο Μεγιέ Χαμπίμπ, ένας συντηρητικός βουλευτής από το κόμμα Les Républicains, που εκπροσωπεί τους γάλλους πολίτες στο Ισραήλ. Δεδομένης του ρατσιστικού ιστορικού του και της σημερινής πολιτικής του που θα έδιναν προτεραιότητα στους γάλλους υπηκόους στην απασχόληση και τη στέγαση, το κόμμα της Λεπέν θεωρείται εδώ και καιρό εκτός του «δημοκρατικού τόξου» -μια έννοια που αναφέρεται στην αποδοχή των γαλλικών δημοκρατικών και συνταγματικών κανόνων. Η απόρριψη και των δύο άκρων ήταν μια αποτελεσματική εκλογική τακτική που βοήθησε τον Μακρόν να επανεκλεγεί πέρυσι, αλλά σήμερα έχει χάσει τη δυναμική της. Με μια μεγαλύτερη από ποτέ αντιπροσωπεία 88 βουλευτών στην Εθνοσυνέλευση, το RN αποτελεί πλέον μέρος του μηχανισμού της γαλλικής πολιτικής και των θεσμών όσο ποτέ άλλοτε. Οι βουλευτές της Λεπέν είναι καλοντυμένοι, με προσεκτική ρητορική και κυρίως καλά προετοιμασμένοι, αν και οι πολιτικές τους ιδέες παραμένουν ρηχές και το νομοθετικό τους ιστορικό ανύπαρκτο.
Επιδιώκουν όμως να αποδείξουν ότι είναι έτοιμοι να κυβερνήσουν, σημειώνει η βρετανική εφημερίδα. Ακόμη και ο Μακρόν έχει παραδεχτεί ότι η δαιμονοποίηση του RN με ηθικά ή ιστορικά επιχειρήματα δεν λειτουργεί πλέον και ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν όπως κάθε άλλος πολιτικός αντίπαλος -με καλύτερες πολιτικές και κυβερνητικά αποτελέσματα. Η προσέγγιση της Λεπέν την έχει κάνει τη δεύτερη πιο δημοφιλή πολιτικό στη Γαλλία μετά τον Εντουάρ Φιλίπ, τον πρώην πρωθυπουργό του Μακρόν, που αναμένεται να είναι υποψήφιος το 2027. Μια δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε από την Ipsos στα μέσα Σεπτεμβρίου, διαπίστωσε ότι το 44% του γαλλικού κοινού πιστεύει το RN είναι έτοιμο να ασκήσει κυβερνητικά καθήκοντα, 5% περισσότερο από πέρυσι και 12% περισσότερο από το 2020.
Μόνο το 28% είπε ότι η Ακροαριστερά ήταν ικανή να κυβερνήσει. Περισσότεροι άνθρωποι μάλιστα βλέπουν την Ακροαριστερά ως «απειλή για τη δημοκρατία» από την Ακροδεξιά: 57% για το κόμμα του Μελανσόν και 52% για το κόμμα της Λεπέν. Εάν η Λεπέν θέλει να επιτύχει στην τέταρτη απόπειρά της να κατακτήσει την προεδρία, πρέπει να ολοκληρώσει τη διαδικασία ενσωμάτωσης. Αυτός ήταν ο λόγος που είχε υποστηρίξει τόσο έντονα το Ισραήλ και την εβραϊκή κοινότητα στη Γαλλία, εκτιμά ο Μπενζαμίν Χαντάντ, βουλευτής από το κόμμα της Αναγέννησης του Μακρόν. «Αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι της στρατηγικής της να αποτοξινώσει το κόμμα της διώχνοντας το αντισημιτικό παρελθόν του», πρόσθεσε. «Θα ήταν το τελευταίο φράγμα που θα σπάσει», τόνισε ο γάλλος βουλευτής.
Νομίζω ότι πάντα το ίδιο έκανε. Οι Ισραηλινοί δυσανασχετούσαν με τον πατέρα της, ίσως και με την Μάριον.
ΑπάντησηΔιαγραφή