ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ;

Πώς ένας "μη γόνος" από τα Εξάρχεια ανατρέπει έναν άδικο κανόνα της Ελληνικής πολιτικής ζωής Ο Γιώργος Αποστολόπουλος εξελέγη για ...

Πώς ένας "μη γόνος" από τα Εξάρχεια ανατρέπει έναν άδικο κανόνα της Ελληνικής πολιτικής ζωής

Ο Γιώργος Αποστολόπουλος εξελέγη για μία ακόμα φορά Δημοτικός Σύμβουλος στην Αθήνα και μάλιστα στη δεύτερη θέση, με το ψηφοδέλτιο του Χάρη Δούκα.

Γέννημα-θρέμμα των Εξαρχείων, δεν διέθετε τις απαραίτητες οικογενειακές "περγαμηνές" που απαιτούνται στη χώρα μας για ανάδειξη στην πολιτική ζωή. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νομική Αθηνών, έκανε Μεταπτυχιακές Σπουδές στο Δημόσιο Δίκαιο, έγινε μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και δραστηριοποιήθηκε στον Τομέα της Οικολογίας ως μέλος της Οικολογικής Εξόρμησης Αττικής που ασχολούνταν με την προστασία του Κηφισού και των ρεμάτων της Αθήνας.

Αν και είχε πολιτική δράση από τα σχολικά χρόνια, η σταδιοδρομία του ως υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος ξεκίνησε σχεδόν τυχαία.

Ο πρώην Δήμαρχος Δημήτρης Μπέης πρότεινε στη δραστήρια μητέρα του Μαίρη να κατέλθει ως υποψήφια το 1998. Η μητέρα του ωστόσο αντιπρότεινε ως υποψήφιο τον Γιώργο που εκείνη τη στιγμή βρισκόταν διακοπές στο ακριτικό Καστελλόριζο. Όταν έγινε η πρόταση επέστρεψε και αποφάσισε πλέον να μπει δυναμικά στον πολιτικό στίβο.

Αν και πρωτοστάτησε στις κινητοποιήσεις για την υπογειοποίηση του σιδηροδρόμου στα Σεπόλια και στο Βοτανικό δεν κατάφερε να εκλεγεί στην πρώτη του προσπάθεια, κάτι που επιτεύχθηκε το 2006 όταν έγινε Διαμερισματικός Σύμβουλος με τον Κώστα Σκανδαλίδη. Η συνέχεια ήταν ανοδική καθώς εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος με τον Γιώργο Καμίνη. Στο ενδιάμεσο μάλιστα ανέλαβε για μικρό χρονικό διάστημα Ειδικός Συνεργάτης του υφυπουργού Εξωτερικών.

Καθώς δεν διέθετε την απαραίτητη γονική επωνυμία που ανοίγει "πόρτες", ο Γιώργος Καμίνης δεν θέλησε να τον χρησιμοποιήσει. Εντούτοις η μαχητικότητά του για τα Εξάρχεια και το Κέντρο της Αθήνας τον διατήρησαν στην επικαιρότητα.

Τελικά, η εργατικότητα, το φιλότιμο, η εντιμότητα και η επιμονή οδήγησαν στην αξιοποίησή του. Αρχικά ανέλαβε Πρόεδρος στο Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης προσφέροντας με ανιδιοτέλεια. Στη συνέχεια Αντιδήμαρχος Καθημερινότητας. Μετέπειτα Αντιδήμαρχος Πρασίνου και Προστασίας Ζώων με σημαντική επιτυχία.

Πάντως ο τότε Δήμαρχος δεν τον αποδέχθηκε ποτέ στη στενή του ομάδα ενώ ήταν εμφανές ότι κάποιοι ενοχλούνταν από τις επικοινωνιακές του δυνατότητες βάζοντας συνεχείς τρικλοποδιές στις οποίες κατάφερε να ανταπεξέλθει. Ανέλαβε μάλιστα και τη θέση του Δημάρχου για σύντομο χρονικό διάστημα ως πρώτος σε ψήφους Δημοτικός Σύμβουλος.

Η Φώφη Γεννηματά τον «αγκάλιασε». Εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ και εντάχθηκε ως στέλεχος στις οργανωτικές δομές του Κόμματος. Παρήγαγε επίσης σημαντικό έργο ως Τομεάρχης Περιβάλλοντος.

Με την απώλεια της Φώφης συντάχθηκε με την ενότητα, υποστηρίζοντας με ευπρεπή τρόπο ως υποψήφιο Πρόεδρο τον Γιώργο Παπανδρέου.

Ήταν αντίθετος στη συναινετική στάση του Παύλου Γερουλάνου για τις κρίσιμες επιλογές του Κώστα Μπακογιάννη όπως η Πανεπιστημίου και η "συγκέντρωση" στο Κέντρο της πόλης δομών για τους χρήστες ναρκωτικών.

Η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία τον οδήγησε αρχικά σε αμήχανη θέση λόγω της καχυποψίας που δημιουργήθηκε ως προς το πρόσωπό του για τη μη στήριξη. Με την πάροδο του χρόνου όμως φαίνεται να έγινε αποδεκτή η καλοπροαίρετη ενωτική στάση και η ανυστερόβουλη προσφορά του στην κοινωνία με αποτελέσματα θετικά τόσο στην για την Α΄ Αθήνας όσο και για το Δήμο.

Η πολιτική "Οδύσσεια" του Γιώργου Αποστολόπουλου θα πρέπει να μας προβληματίσει. Δεν έχει να κάνει μόνο με τον ίδιο. Κυρίως έχει να κάνει με το γεγονός ότι στις περιπέτειές του αντικατοπτρίζεται η αναξιοκρατία, η αδικία και ο νεποτισμός που διακατέχουν τα Κοινά της χώρας απέναντι σε νέους πολιτικούς. Καθρεφτίζεται ακόμα και η αναπαραγωγή ενός αποτυχημένου life style που θεωρεί την πολιτική ένα είδος modelling.

Και δυστυχώς οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα...