Στις αυτοδιοικητικές κάλπες της ερχόμενης Κυριακής είναι στραμμένα τα βλέμματα όχι τόσο για τα πρόσωπα που θα επικρατήσουν όσο για τα πολιτ...
Στις αυτοδιοικητικές κάλπες της ερχόμενης Κυριακής είναι στραμμένα τα βλέμματα όχι τόσο για τα πρόσωπα που θα επικρατήσουν όσο για τα πολιτικά συμπεράσματα που θα προκύψουν τρεις μήνες ύστερα από τις εκλογές του Ιουλίου και μόλις δύο εβδομάδες μετά τη νίκη του Στεφ. Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ.
Κι ενώ οι συστημικές δημοσκοπήσεις καταγράφουν (στην πρόθεση ψήφου) μια ραγδαία υποχώρηση περίπου δέκα ποσοστιαίων μονάδων για το κυβερνών κόμμα και η νευρική κρίση δείχνει να απλώνεται σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα αφού ενεργοποιούνται τα ένστικτα αυτοσυντήρησης, σε πρώτη φάση η μάχη θα δοθεί μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ για την επικράτηση στο χώρο της αντιπολίτευσης.
Η επόμενη ημέρα έχει φέρει, από επικοινωνιακής μεν πλευράς, τα πάνω κάτω στην Κουμουνδούρου αλλά η εσωτερική κατάσταση βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη και τα μέτωπα αντί να κλείνουν πολλαπλασιάζονται, με άκρως ενδιαφέρουσα και τη στάση που τηρεί πλέον ο Αλέξης Τσίπρας. Την ίδια ώρα στην Χαριλάου Τρικούπη, μετά την αρχική έκπληξη και σαστιμάρα από την εκλογή Κασσελάκη, αρχίζουν να διαμορφώνονται συνθήκες πανικού σε βαθμό που ακούγονται πλέον ανοικτά και οι πρώτες φωνές εσωτερικής αμφισβήτησης του Νίκου Ανδρουλάκη και μάλιστα εκ μέρους μέχρι πρότινος φίλων του όπως ο βουλευτής Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος.
Το εντυπωσιακό είναι ότι ενώ η εσωκομματική περιδίνηση στον ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται, το επικοινωνιακό τσουνάμι είναι τόσο ισχυρό στους όμορους χώρους που αναζητούνται -με αμηχανία μέχρι στιγμής- τα αναγκαία “αντίδοτα”. Πάντως ο κ. Κωνσταντινόπουλος έθεσε από τώρα ψηλά τον πήχη για τον κ. Ανδρουλάκη λέγοντας σαφώς ότι εάν στις ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ δεν έρθει δεύτερο διεκδικώντας ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης θα προκύψει θέμα ηγεσίας...
Από την πλευρά του ο κ. Κασσελάκης ενστερνίστηκε αμέσως τη σημασία των εκλογών της ερχόμενης Κυριακής και γι αυτό οι πρώτοι με τους οποίους συναντήθηκε ήταν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ για την Περιφέρεια Αττικής Γ. Ιωακειμίδης και τον δήμο της Αθήνας Κ. Ζαχαριάδης καθώς θα είναι μια “πολύ καλή αρχή” (με φόντο τις ευρωεκλογές) η ανάδειξή τους στη δεύτερη θέση απέναντι στον Ν. Χαρδαλιά και τον Κ. Μπακογιάννη αντίστοιχα. Αν μάλιστα αυτό συνδυαστεί με τις αναμενόμενες ρωγμές σε αξιοσημείωτο αριθμό περιφερειών για τη ΝΔ (σε αντίθεση με το 2019), τότε δεν αποκλείεται στις ερχόμενες δύο εβδομάδες να διαφανεί ένα νέο πολιτικό τοπίο.
Προς το παρόν όμως η Κουμουνδούρου παραμένει εσωτερικά πεδίο μάχης, όχι μόνο λόγω της αμφισβήτησης από το στρατόπεδο των ηττημένων αλλά και διότι ο νέος αρχηγός δεν έχει ανοίξει ακόμη όλα τα χαρτιά του και δεν έχει αποκαλύψει πλήρως τις προθέσεις του.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι -εκτός από τις πρώτες αλλαγές που ανακοινώθηκαν- ο κ. Πολάκης, εν αναμονή του νέου ρόλου που θα αναλάβει, κυκλοφορεί ήδη στη Βουλή όλες αυτές τις ημέρες, ως ο νέος αρχικουμανταδόρος του ΣΥΡΙΖΑ προαναγγέλλοντας “πολύ σκληρή αντιπολίτευση”. Σε συνδυασμό μάλιστα με την τοποθέτηση της -έμπειρης και από δημοσιογραφικής πλευράς- Δώρας Αυγέρη στη θέση της νέας εκπροσώπου Τύπου πρόκειται να ξεκινήσει άμεσα το σκληρό αντιπολιτευτικό ροκ. Κατά πόσο βέβαια αυτό θα μπορέσει να το ισορροπήσει με τη δική του “life style” παρουσία ο κ. Κασσελάκης -ο οποίος σε συνέχεια όλων των άλλων βρίσκεται ήδη από την Πέμπτη με τον σύντροφο του Τάιλερ Μακμπέθ για long week end και για συμμετοχή σε αγώνα δρόμου στις Σπέτσες- αποτελεί ασφαλώς μια δύσκολη εξίσωση. Αν και είναι πρόωρο άλλοι εκτιμούν ότι θα εξελιχθεί σε παρωδία ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι, αν πετύχει το εγχείρημα, θα έχει αμφίπλευρα οφέλη. Πάντως με την ουσιαστική εκχώρηση της κοινοβουλευτικής πρωτοκαθεδρίας στον κ. Πολάκη -παρά τις ενστάσεις που ήδη διατυπώνονται- και την επερχόμενη αψύτητα στις αντιπαραθέσεις με την κυβέρνηση, θα επιδιωχθεί και η δημιουργία αναχωμάτων προς τα αριστερά καθώς -πέραν της εσωκομματικής αντιπολίτευσης- καραδοκούν τόσο το ΚΚΕ, όσο και η Πλεύση Ελευθερίας αλλά και το ημιθανές ΜέΡΑ 25 του κ. Βαρουφάκη για να επωφεληθούν από τις αποχωρήσεις στελεχών και ψηφοφόρων.
Το ενδιαφέρον είναι ότι, μετά τις πρώτες επινίκιες δηλώσεις και συναντήσεις, από το σκηνικό αυτό παίρνει αποστάσεις και ο κ. Τσίπρας για τον οποίο οι πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν θέλει “να ταυτίζεται” με τον κ. Κασσελάκη και ει δυνατόν ακόμη και να μην εμφανίζεται σε κοινά φωτογραφικά ή τηλεοπτικά πλάνα μαζί του. Επίσης στο ίδιο πλαίσιο αποκτά σημασία και αυτό που “διευκρινίζεται” από την πλευρά του πρώην πρωθυπουργού ότι η συμμετοχή του στην κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν προέκυψε μετά τη συνάντησή του με τον κ. Κασσελάκη την Δευτέρα αλλά ήταν δική του επιλογή την οποία είχε κάνει προ εβδομάδων.
Γενικότερα, η στάση του κ. Τσίπρα απέναντι στο διάδοχό του θα αποτελέσει κατά πολλούς ένα μυστήριο, όπως μυστηριώδες παραμένει και το παρασκήνιο των τελευταίων δύο μηνών. Ο ίδιος εξακολουθεί να εγκαλείται -λόγω και του πολυήμερου ταξιδιού του στην Αμερική τον Αύγουστο- ότι “φύτεψε” τον κ. Κασσελάκη, στο πλαίσιο της πάγιας τακτικής του “να έχει δύο γραμμές” για όλα τα θέματα ανάλογα με τις εξελίξεις, προκειμένου να μην παραδοθεί ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω της κ. Αχτσιόγλου στην επιρροή του άσπονδου εχθρού του Ευκλ. Τσακαλώτου.
Παρά τους τακτικισμούς, ο πρώην πρωθυπουργός πάντως φαίνεται ότι ούτως ή άλλως έχει αποφασίσει να μην “αποστρατευθεί” και γι' αυτό προτιμά, στη νέα φάση των πραγμάτων, να κρατά ισορροπίες με όλες τις πλευρές διατηρώντας ανοικτή τη φιλοδοξία να επανέλθει “ενωτικά” εάν τελικώς το πείραμα Κασσελάκη δεν περπατήσει. Από την πλευρά του όμως και ο νέος αρχηγός φέρεται να μην κρύβει, από τις πρώτες κιόλας ημέρες της επικράτησης του, τις έντονες τάσεις χειραφέτησής του προς πάσα σχεδόν κατεύθυνση με μοναδική ίσως εξαίρεση (λόγω και των παλαιών κοινών δεσμών με τον δικηγόρο Μαν. Καπνισάκη που ανέλαβε και διευθυντής του γραφείου του) τον κ. Πολάκη. Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε έχει διαμηνύσει ότι εάν η εσωκομματική αντιπολίτευση χρησιμοποιώντας τα καταστατικά παράθυρα υπερβεί τα “εσκαμμένα”, δεν θα διστάσει να προβεί και σε θεαματικές εσωτερικές ανατροπές ή και “διαλύσεις” στα όργανα του κόμματος επικαλούμενος την “αδιαμεσολάβητη”, όπως την χαρακτηρίζει, σχέση του με τη βάση.
Ανδρέας Καψαμπέλης
Από την πλευρά του ο κ. Κασσελάκης ενστερνίστηκε αμέσως τη σημασία των εκλογών της ερχόμενης Κυριακής και γι αυτό οι πρώτοι με τους οποίους συναντήθηκε ήταν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ για την Περιφέρεια Αττικής Γ. Ιωακειμίδης και τον δήμο της Αθήνας Κ. Ζαχαριάδης καθώς θα είναι μια “πολύ καλή αρχή” (με φόντο τις ευρωεκλογές) η ανάδειξή τους στη δεύτερη θέση απέναντι στον Ν. Χαρδαλιά και τον Κ. Μπακογιάννη αντίστοιχα. Αν μάλιστα αυτό συνδυαστεί με τις αναμενόμενες ρωγμές σε αξιοσημείωτο αριθμό περιφερειών για τη ΝΔ (σε αντίθεση με το 2019), τότε δεν αποκλείεται στις ερχόμενες δύο εβδομάδες να διαφανεί ένα νέο πολιτικό τοπίο.
Προς το παρόν όμως η Κουμουνδούρου παραμένει εσωτερικά πεδίο μάχης, όχι μόνο λόγω της αμφισβήτησης από το στρατόπεδο των ηττημένων αλλά και διότι ο νέος αρχηγός δεν έχει ανοίξει ακόμη όλα τα χαρτιά του και δεν έχει αποκαλύψει πλήρως τις προθέσεις του.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι -εκτός από τις πρώτες αλλαγές που ανακοινώθηκαν- ο κ. Πολάκης, εν αναμονή του νέου ρόλου που θα αναλάβει, κυκλοφορεί ήδη στη Βουλή όλες αυτές τις ημέρες, ως ο νέος αρχικουμανταδόρος του ΣΥΡΙΖΑ προαναγγέλλοντας “πολύ σκληρή αντιπολίτευση”. Σε συνδυασμό μάλιστα με την τοποθέτηση της -έμπειρης και από δημοσιογραφικής πλευράς- Δώρας Αυγέρη στη θέση της νέας εκπροσώπου Τύπου πρόκειται να ξεκινήσει άμεσα το σκληρό αντιπολιτευτικό ροκ. Κατά πόσο βέβαια αυτό θα μπορέσει να το ισορροπήσει με τη δική του “life style” παρουσία ο κ. Κασσελάκης -ο οποίος σε συνέχεια όλων των άλλων βρίσκεται ήδη από την Πέμπτη με τον σύντροφο του Τάιλερ Μακμπέθ για long week end και για συμμετοχή σε αγώνα δρόμου στις Σπέτσες- αποτελεί ασφαλώς μια δύσκολη εξίσωση. Αν και είναι πρόωρο άλλοι εκτιμούν ότι θα εξελιχθεί σε παρωδία ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι, αν πετύχει το εγχείρημα, θα έχει αμφίπλευρα οφέλη. Πάντως με την ουσιαστική εκχώρηση της κοινοβουλευτικής πρωτοκαθεδρίας στον κ. Πολάκη -παρά τις ενστάσεις που ήδη διατυπώνονται- και την επερχόμενη αψύτητα στις αντιπαραθέσεις με την κυβέρνηση, θα επιδιωχθεί και η δημιουργία αναχωμάτων προς τα αριστερά καθώς -πέραν της εσωκομματικής αντιπολίτευσης- καραδοκούν τόσο το ΚΚΕ, όσο και η Πλεύση Ελευθερίας αλλά και το ημιθανές ΜέΡΑ 25 του κ. Βαρουφάκη για να επωφεληθούν από τις αποχωρήσεις στελεχών και ψηφοφόρων.
Το ενδιαφέρον είναι ότι, μετά τις πρώτες επινίκιες δηλώσεις και συναντήσεις, από το σκηνικό αυτό παίρνει αποστάσεις και ο κ. Τσίπρας για τον οποίο οι πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν θέλει “να ταυτίζεται” με τον κ. Κασσελάκη και ει δυνατόν ακόμη και να μην εμφανίζεται σε κοινά φωτογραφικά ή τηλεοπτικά πλάνα μαζί του. Επίσης στο ίδιο πλαίσιο αποκτά σημασία και αυτό που “διευκρινίζεται” από την πλευρά του πρώην πρωθυπουργού ότι η συμμετοχή του στην κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν προέκυψε μετά τη συνάντησή του με τον κ. Κασσελάκη την Δευτέρα αλλά ήταν δική του επιλογή την οποία είχε κάνει προ εβδομάδων.
Γενικότερα, η στάση του κ. Τσίπρα απέναντι στο διάδοχό του θα αποτελέσει κατά πολλούς ένα μυστήριο, όπως μυστηριώδες παραμένει και το παρασκήνιο των τελευταίων δύο μηνών. Ο ίδιος εξακολουθεί να εγκαλείται -λόγω και του πολυήμερου ταξιδιού του στην Αμερική τον Αύγουστο- ότι “φύτεψε” τον κ. Κασσελάκη, στο πλαίσιο της πάγιας τακτικής του “να έχει δύο γραμμές” για όλα τα θέματα ανάλογα με τις εξελίξεις, προκειμένου να μην παραδοθεί ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω της κ. Αχτσιόγλου στην επιρροή του άσπονδου εχθρού του Ευκλ. Τσακαλώτου.
Παρά τους τακτικισμούς, ο πρώην πρωθυπουργός πάντως φαίνεται ότι ούτως ή άλλως έχει αποφασίσει να μην “αποστρατευθεί” και γι' αυτό προτιμά, στη νέα φάση των πραγμάτων, να κρατά ισορροπίες με όλες τις πλευρές διατηρώντας ανοικτή τη φιλοδοξία να επανέλθει “ενωτικά” εάν τελικώς το πείραμα Κασσελάκη δεν περπατήσει. Από την πλευρά του όμως και ο νέος αρχηγός φέρεται να μην κρύβει, από τις πρώτες κιόλας ημέρες της επικράτησης του, τις έντονες τάσεις χειραφέτησής του προς πάσα σχεδόν κατεύθυνση με μοναδική ίσως εξαίρεση (λόγω και των παλαιών κοινών δεσμών με τον δικηγόρο Μαν. Καπνισάκη που ανέλαβε και διευθυντής του γραφείου του) τον κ. Πολάκη. Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε έχει διαμηνύσει ότι εάν η εσωκομματική αντιπολίτευση χρησιμοποιώντας τα καταστατικά παράθυρα υπερβεί τα “εσκαμμένα”, δεν θα διστάσει να προβεί και σε θεαματικές εσωτερικές ανατροπές ή και “διαλύσεις” στα όργανα του κόμματος επικαλούμενος την “αδιαμεσολάβητη”, όπως την χαρακτηρίζει, σχέση του με τη βάση.
Ανδρέας Καψαμπέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση