ΧΑΝΣ ΑΣΠΕΡΓΚΕΡ! "Ο παιδίατρος των Ναζί"...

"Ο παιδίατρος των ναζί": Σαν σήμερα, 21 Οκτώβρη 1980, πεθαίνει ο Χανς Άσπεργκερ,Aυστριακός παιδίατρος απο τον οποίο πήρε το όνομα ...

"Ο παιδίατρος των ναζί": Σαν σήμερα, 21 Οκτώβρη 1980, πεθαίνει ο Χανς Άσπεργκερ,Aυστριακός παιδίατρος απο τον οποίο πήρε το όνομα το “Σύνδρομο Άσπεργκερ” (μια διαταραχή του φάσματος του αυτισμού).

Στην πραγματικότητα, το έργο του ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με την άνοδο του ναζισμού και τα θανατηφόρα του προγράμματα. Ο ίδιος ασχολήθηκε για πρώτη φορά με τη ναζιστική “παιδοψυχιατρική” όταν ταξίδεψε από τη Βιέννη στη Γερμανία το 1934, σε ηλικία 28 ετών.

Οι συνεργάτες του είχαν αναπτύξει διαγνώσεις κοινωνικών ανεπαρκειών για τα παιδιά που θεωρούσαν ότι δεν είχαν σχέση με την κοινότητα, και αδυνατούσαν να συμμετάσχουν σε συλλογικές δραστηριότητες του Ράιχ, όπως η Νεολαία του Χίτλερ. Μετά τη ναζιστική προσάρτηση της Αυστρίας το 1938-και την εκκαθάριση των Εβραίων και των φιλελεύθερων συνεργατών του από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης-ο Άσπεργκερ εισήγαγε τη δική του διάγνωση για την κοινωνική απόσπαση: την “αυτιστική ψυχοπάθεια”.

Καθώς είχε στόχο να προαχθεί ως αναπληρωτής καθηγητής, τα γραπτά του για τη διάγνωση έγιναν σκληρότερα. Άρχισε να γράφει για “αγριότητα” και “σαδιστικά χαρακτηριστικά” των παιδιών που μελετούσε, κάνοντας παράλληλα λόγο για “αυτιστικές πράξεις κακίας” για τις οποίες ήταν υπεύθυνα. 

Τέτοιοι χαρακτηρισμοί αποτελούσαν θανατική ποινή για το Τρίτο Ράιχ, με αποτέλεσμα δεκάδες παιδιά που είχαν αξιολογηθεί ιατρικά από τον Άσπεργκερ να θανατωθούν. Ο Άσπεργκερ δικαιολογούσε δημοσίως τις πολιτικές φυλετικής καθαρότητας, περιλαμβανομένων των αναγκαστικών στειρώσεων, και συνεργάστηκε ενεργά σε πολλές περιπτώσεις με το ναζιστικό πρόγραμμα ευθανασίας παιδιών.

Η παιδική “ευθανασία” ήταν το πρώτο πρόγραμμα μαζικής εξόντωσης του Ράιχ, που ξεκίνησε από τον Χίτλερ το 1939, ως ένας τρόπος να απαλλαγεί από τα παιδιά που θεωρούνταν”ξένα”για το κράτος και κίνδυνος για την ευγονική που είχε υιοθετηθεί.

Τα περισσότερα από τα θύματα ήταν σωματικά υγιή παιδιά, που δεν υπέφεραν καν από οποιαδήποτε ασθένεια. Θεωρήθηκε τότε ότι είχαν σωματικές, ψυχικές ή συμπεριφορικές “ανωμαλίες”.

Τουλάχιστον 5.000 παιδιά έχασαν τη ζωή τους εκείνη τη περίοδο σε περίπου 37 “ειδικές αίθουσες”. Το Am Spiegelgrund στη Βιέννη, ήταν από τις πιο θανατηφόρες. Σε αυτή την κλινική δολοφονήθηκαν περίπου 800 παιδιά στο πλαίσιο των “φυλετικών εκκαθαρίσεων”.

Οι δολοφονίες έγιναν στα ίδια τα κρεβάτια των νέων, καθώς οι νοσηλευτές τους παρείχαν υπερβολικές δόσεις ηρεμιστικών μέχρι αυτοί να αρρωστήσουν και να πεθάνουν. Ο Άσπεργκερ συνεργάστηκε στενά με τους κορυφαίους συντελεστές του προγράμματος ευθανασίας της Βιέννης, συμπεριλαμβανομένου του Erwin Jekelius,διευθυντή του Am Spiegelgrund, οποίος ήταν μάλιστα αρραβωνιασμένος με την αδελφή του Χίτλερ.

Μαζί του, ήταν υπεύθυνος για την αποστολή εκατοντάδων παιδιών στην εγκατάσταση, όπου θα έβρισκαν τραγικό θάνατο. Σε άλλο νοσοκομείο, ο Άσπεργκερ ήταν μέλος της επιτροπής που έκρινε “ανίατους” 35 ασθενείς της παιδιατρικής κλινικής οι οποίοι στην συνέχεια δολοφονήθηκαν.

Στη μεταπολεμική περίοδο, ο Άσπεργκερ πήρε αποστάσεις από το έργο του στην αυτιστική ψυχοπάθεια και ασχολήθηκε με άλλα ζητήματα (θρησκευτικά, κοινωνικά σχόλια για ανατροφή κ.α).

Όπως και με άλλες ασθένειες ή διαταραχές, που πήραν το όνομά από γιατρούς που συμμετείχαν σε ναζιστικά εγκλήματα (πχ σύνδρομο Ράιτερ), το αίτημα για παύση χρήσης του ονόματος Άσπεργκερ είναι ελάχιστη συμβολή για να τιμηθούν τα θύματα που δολοφονήθηκαν εξαιτίας του.