12 ΟΚΤΩΒΡΗ 1944! «ΦΕΥΓΟΥΝ, οι Γερμανοί φεύγουν, είμαστε ελεύθεροι...»

Χρήστος Ζουλιάτης _ 12 ΟΚΤΩΒΡΗ 1944. Από νωρίς το πρωί ο ψίθυρος μεταφερόταν από στόμα σε στόμα: «Φεύγουν, οι Γερμανοί φεύγουν, είμαστε ελεύ...

Χρήστος Ζουλιάτης
_12 ΟΚΤΩΒΡΗ 1944. Από νωρίς το πρωί ο ψίθυρος μεταφερόταν από στόμα σε στόμα: «Φεύγουν, οι Γερμανοί φεύγουν, είμαστε ελεύθεροι». Λίγες ώρες αργότερα τα τελευταία καμιόνια των ναζί έβγαιναν από την Αθήνα και χιλιάδες λαού πανηγύριζαν ξέφρενα το τέλος της Κατοχής και της ναζιστικής τυραννίας.
_Στην φωτογραφία οι ηθοποιοί Σπύρος Πατρίκιος (πατέρας του ποιητή Τίτου Πατρίκιου), Καίτη Ντιριντάουα και Μίμης Φωτόπουλος στην οδό Σταδίου. Και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες, ΕΑΜίτες ή ΕΠΟΝίτες αγωνιστές, είχαν βγει στους δρόμους, όπως ο Νικηφόρος Βρεττάκος, Αλέκα Παΐζη, Νίκος Τζόγιας, Τίτος Πατρίκιος, Βαγγέλης Γκούφας, Άλκη Ζέη, Γιώργος Σεβαστίκογλου, Δήμος Σταρένιος, Ολυμπία Παπαδούκα κ.ά.
_Εικόνες ανείπωτης χαράς, ένα μεγάλο ξέφρενο πανηγύρι. Η είδηση ταξίδεψε γρήγορα κι ένα τεράστιο πλήθος συγκεντρώθηκε στο κέντρο της Αθήνας, γύρω από την πλατεία Συντάγματος, την Ομόνοια και τους κεντρικούς δρόμους, για να πανηγυρίσει την ελευθερία και να δει τους μισητούς εχθρούς να φεύγουν.
Ενα μεθύσι ελευθερίας με δάκρυα στα μάτια, ενώ ηχούσαν χαρμόσυνα καμπάνες και από τα σπίτια έβγαζαν τις ελληνικές σημαίες. Οι κάτοικοι της Αθήνας είχαν βιώσει πολλαπλά το δράμα της Κατοχής. Με συνεχή μπλόκα στις γειτονιές, βασανιστήρια στη Μέρλιν και την Γκεστάπο, συλλήψεις και μαζικές εκτελέσεις πατριωτών και βέβαια την εξαθλίωση και την τρομερή πείνα. Χιλιάδες άνθρωποι έπεφταν στους δρόμους εξουθενωμένοι από την ασιτία και οι σωροί μεταφέρονταν πάνω σε καρότσια.
_Το πρωινό της 12ης Οκτωβρίου πανηγύριζαν οι επιζήσαντες από μια μαύρη περίοδο που κράτησε 1.264 ημέρες.
Ωστόσο, ένα μήνα πριν φύγουν, ηττημένοι πια, σκότωσαν στην Καισαριανή 49 πατριώτες και ανάμεσά τους την Ηρώ Κωνσταντοπούλου και στο Δαφνί 72 άτομα μεταξύ των οποίων η Λέλα Καραγιάννη και οι συναγωνίστριές της. Ενώ στο κέντρο ο λαός πανηγύριζε, οι ναζί το επόμενο πρωί προσπάθησαν να ανατινάξουν την Ηλεκτρική Εταιρεία που κάλυπτε όλη την πρωτεύουσα. Το εργοστάσιο σώθηκε ύστερα από σκληρή μάχη που έδωσε ένα τάγμα του ΕΛΑΣ, ανάμεσά τους και ο πατέρας του Θανάση Βέγγου, που στη συνέχεια, η Ελλάδα που τρώει τα παιδιά της, τον απέλυσε.