Η ΝΑΡΚΗ της αποχής και στις αυτοδιοικητικές εκλογές...

Σχεδόν τέσσερις εβδομάδες έχουν απομείνει μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου αλλά η αλήθεια είναι ότι και αυτή τη φορά λίγα...

Σχεδόν τέσσερις εβδομάδες έχουν απομείνει μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου αλλά η αλήθεια είναι ότι και αυτή τη φορά λίγα πράγματα θυμίζουν ότι πλησιάζουν κάλπες…

Το κλίμα είναι εντελώς υποτονικό κι αν δεν «υπήρχαν» οι άμεσα ενδιαφερόμενοι –τουτέστιν οι υποψήφιοι και οι υποψήφιες- που ψάχνουν να βρουν τρόπους να υποδηλώσουν την παρουσία τους μπορεί και να μην ασχολούνταν κανείς.

Μπορεί να «ζεσταθεί» η ατμόσφαιρα τις ημέρες που έρχονται και όσο θα πλησιάζουμε προς την τελική ευθεία; Άγνωστο αν και όχι ιδιαίτερα πιθανό. Γι’ αυτό και εκείνος που προβληματίζει ήδη τα κομματικά επιτελεία είναι το θέμα της αποχής.

Υπάρχει άλλωστε το πρόσφατο προηγούμενο των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου που η συμμετοχή στις κάλπες έσπασε ένα ακόμη αρνητικό ρεκόρ, συνεχίζοντας την πτωτική πορεία που ξεκίνησε από την πρώτη περίοδο των μνημονιακών χρόνων.

Οι εκτιμήσεις που γίνονται είναι ότι δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον ορίζοντα λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση αυτής της συμμετοχής. Αντιθέτως, διαφαίνονται λόγοι για αύξηση της αποχής.

Για τα της αντιπολίτευσης, λίγο πολύ η εικόνα είναι σαφής. Εδώ θα ιδρώσουν π.χ. στον ΣΥΡΙΖΑ να βρουν …ψηφοφόρους για τις δικές τους εσωκομματικές κάλπες, για περιφερειάρχες και δημάρχους θα τρέχουν; Στο δε ΠΑΣΟΚ έχουν κατεβάσουν από τώρα μόνοι τους, κατά τις πληροφορίες, τον πήχη σε σχέση με τις προηγούμενες αναμετρήσεις.

Επίσης είναι ενδεικτικό ότι τα μικρότερα κόμματα έχουν αποφύγει να στηρίξουν «δικούς τους» υποψηφίους ειδικά στις περιφέρειες και τους μεγάλους δήμους, κάτι που διευκολύνει και τους ψηφοφόρους τους να αποφύγουν την προσέλευση…

Και όσον αφορά τον κυβερνητικό χώρο; Εκεί αναμένεται η μεγάλη δοκιμασία. Μπορεί στο Μέγαρο Μαξίμου να πλέουν ακόμη με την οίηση και την αλαζονεία του 40,5%, αλλά με όσα πρωτοφανή έχουν μεσολαβήσει μέσα στους δύο πρώτους κιόλας μήνες μετά το θρίαμβο όσοι βουλευτές και στελέχη διατηρούν ακόμη την επαφή με την πραγματικότητα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου…

Είτε η ψήφος «διαμαρτυρίας» είτε η αποχή, μέσα σε ένα κλίμα γενικότερης αφασίας άλλωστε, είναι κάτι που ιστορικά μάλιστα θεωρείται σχετικά ανώδυνο αφού δεν κρίνεται η τύχη της κυβέρνησης με την πρόσφατη λαϊκή εντολή. Κι αυτός ο πονοκέφαλος κάλλιστα μπορεί να εξελιχθεί σε εφιάλτη…

Για τον μεν πρώτο γύρο μάλιστα η σταυροδοσία προς υποψήφιους δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους συντηρεί την ελπίδα ότι τα πράγματα θα είναι σχετικώς αξιοπρεπή. Όμως για τον δεύτερο γύρο, που θα έχει χαθεί το …κίνητρο, είναι πολύ δύσκολες οι προβλέψεις. Γι’ αυτό -και κρατήστε το αυτό!- «σίγουροι» θεωρούνται μόνο όσοι καταφέρουν να εξασφαλίσουν το …43% από τον πρώτο γύρο εκλογής...

Ο ΚΟΡΙΟΣ