"ΕΦΥΓΕ για πάντα η Δαδιά..."

Φαίη Τζανετουλάκου Πεθαίνω μέσα μου που δεν πρόλαβα να δω τον Παράδεισο. Έφυγε για πάντα η Δαδιά, και μαζί της τα τελευταία ζευγάρια Ασπροπά...

Φαίη Τζανετουλάκου
Πεθαίνω μέσα μου που δεν πρόλαβα να δω τον Παράδεισο.
Έφυγε για πάντα η Δαδιά, και μαζί της τα τελευταία ζευγάρια Ασπροπάρηδων, Μαυρόγυπων, και άλλων 36 από τα σπανιότερα κοσμήματα της Γης.
Δεν είμαστε καν ικανοί να γράψουμε τον Επικήδειο της.
Όσο ζούσε δεν κάναμε τίποτα για αυτήν τη σμαραγδένια αγκαλιά της, τον Ιερό Κήπο, για την αγάπη της, για τη μαγεία της, για την τέχνη της, γαμώτο τα γράφω και έχω πλαντάξει στο κλάμα.
Τα παιδιά μας δεν θα τη γνωρίσουν ποτέ, ούτε τη Δαδιά ούτε την Πάρνηθα όπως τη ζήσαμε εμείς μικροί στις βόλτες μας που μας γαλούχησε με οξυγόνο και ομορφιά και πίστη και σεβασμό και Θαύμα.
Ούτε καμία άλλη πηγή ζωής θα γνωρίσουν, μόνο νέτφλιξ και τικ τοκ σε έναν κόσμο άνυδρο, τελειωμένο.
Εμείς προλάβαμε και γνωρίσαμε το Ατελεύτητο, το Αιώνιο.
Το κάψαμε όμως κι αυτό.
Πώς να φέρεις παιδιά σε τούτο τον κόσμο, όπου το μόνο που ανθεί είναι η μισαλλοδοξία και η ασχήμια;
Δαδιά λατρεία μου, με τα 620000 στρέμματα θάμβους σου που τώρα κείτονται μαύρα και απορημένα, ίσως υπάρχεις ακόμα σε έναν άλλο κόσμο, μαζί με τα πλάσματα σου, τους ήχους και τις ευωδιές σου.
Κι εγώ εδώ, πώς να ξαναγράψω για Τέχνη, όταν η τέχνη πεθαίνει μαζί σου αυτή τη στιγμή;
Θα πενθώ όμως για πάντα το Υψηλό σου που σου ξεριζώσαμε από την Αγία Καρδιά σου, Αγάπη μου
Πονάω Δαδιά μου, σπαράζω, ανείπωτα πολύ