Κύπρος... Να μην ξεχνάμε τον "εθνάρχη" της αμερικανοκρατίας κι υποτακτικό της Φρειδερίκης...

Γρηγόρης Κουνναμας Από ανάρτηση πριν λίγες ώρες του...

Γρηγόρης Κουνναμας
Από ανάρτηση πριν λίγες ώρες του... καλού φίλου Σπύρος Δημητρίου

Σαν σήμερα 9 Μαΐου του 1956 έγινε το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στην Αθήνα για την αποτροπή του απαγχονισμού του Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου. Η Κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή όπλισε το χέρι της αστυνομίας κατά την σύγκρουση  με τους διαδηλωτές, μετά το πέρας του συλλαλητηρίου, μ’ αποτέλεσμα να υπάρξουν 4  νεκροί και 197 τραυματίες.
Χιλιάδες Αθηναίοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Ομονοίας το μεσημέρι της Τετάρτης 9 Μαίου 1956 όπου ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πρόεδρος του ΠΕΕΚ(Πανελλήνια επιτροπή ενώσεως Κύπρου) εκφώνησε πύρινο λόγο και έθεσε στην διάθεση του Αθηναικού λαού ΨΉΦΙΣΜΑ το οποίο εγκρίθηκε δια βοής.  Η πόλη της Αθήνας παρέλυσε γιατί σχεδόν όλοι οι πολίτες μαζί με τους παραγωγικούς φορείς είχαν μαζευτεί στο κέντρο για να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο.  
                                     ΤΟ ΕΓΚΡΙΘΕΝ ΨΗΦΙΣΜΑ
« Σήμερον 9ην Μαίου 1956, ο Λαός της Ιστορικής Πόλεως των Αθηνών, συνελθών εις πάνδημον συγκέντρωσιν εις την πλατείαν της Ομονοίας και ακούσας του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Δωροθέου, Προέδρου της «Πενελληνίου Επιτροπής Ενώσεως Κύπρου» περί σχεδιαζομένης εκτελέσεως των Κυπρίων αγωνιστών Μιχαήλ Καραολή και Ανδρέου Δημητρίου :
1) Επειδή οι απειλούμενοι από τον δι’ απαγχονισμού θάνατον ουδέν αδίκημα κοινού ποινικού δικαίου διέπραξαν, ουδέ απεδείχθη η ενοχή των,
2) Επειδή ουδέν περισσότερον έκαμαν παρ’ ότι παρακινούμενοι υπό των ίδιων των Άγγλων έκαμαν οι Έλληνες κατά την Ναζιστικήν κατοχήν.
3) Επειδή η τυχόν εκτέλεσις των Ελλήνων Κυπρίων πατριωτών θα οξύνη την εν Κύπρω κατάστασιν και θα δημιουργήση χάσμα αγεφύρωτον εις τας σχέσεις των δύο λαών
4) Και επειδή ο Ελληνικός Λαός όπως και σύμπας ο φιλελεύθερος κόσμος θεωρεί τους Μιχ. Καραολή και Ανδρέαν Δημητρίου αγωνιστάς της Ελευθερίας και νέους φλεγομένους από την προς την Πατρίδα αγάπην και τους παρακολουθεί με αισθήματα αγάπης και θαυμασμού
                                                   ΨΗΦΙΖΕΙ
Και απαιτεί την ματαίωσιν της αποφάσεως προς εκτέλεσιν των δυο Κυπρίων πατριωτών.
Επιφορτίζει την Εκτελεστικήν Επιτροπήν της ΠΕΕΚ υπό την προεδρίαν του Μακ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Δωροθέου, ίνα επιδώση το παρόν Ψήφισμα εις τον πρεσβευτήν της Μεγ. Βρεττανίας όπως διαβιβάση τούτο εις την κυβέρνησίν του».
Μετά το τέλος του συλλαλητηρίου οι εκπρόσωποι της ΠΕΕΚ κ.κ Καλογερόπουλος, Κωνσταντίνου, Τερμετζής και Παπαιωάννου, πήγαν στην Αγγλική Πρεσβεία και παρέδωσαν το ψήφισμα. Το παρέλαβε το σύμβουλος της πρεσβείας Μπάρεκ απουσιάζοντος του Πρεσβευτή Πήκ. Στη συνέχεια μετάβησαν και στην Αμερικανική Πρεσβεία όπου τους δέχτηκε ο ίδιος ο Πρέσβης κ. Κάννον που παρέλαβε το ψήφισμα και υποσχέθηκε να κάνει ότι μπορούσε καλύτερο για να αποτρέψει την εκτέλεση των δυο Ελλήνων Κυπρίων Πατριωτών.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση Καραμανλή  έδινε εντολή στην αστυνομία να διαλύσει με βία τους διαδηλωτές κάνοντας χρήση των όπλων της.
Η Αθήνα αιματοκυλίστηκε με τέσσερις νεκρούς τους : ΕΥΑΓΓΕΛΟ ΓΕΡΟΝΤΗ, ΙΩΑΝΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟ, ΦΡΑΓΚΙΣΚΟ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ,ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΡΗ και 189  τραυματίες.(59 αστυνομικοί και 130 φοιτητές και μαθητές).
Την ίδια μέρα και για τον ίδιο λόγο είχε γίνει μεγάλη διαδήλωση και στην Θεσσαλονίκη κι εκεί μετά το ψήφισμα που διάβασε ο Μητροπολίτης Παντελεήμων έγινε πορεία προς το Αγγλικό Προξενείο για να επιδώσουν το ψήφισμα. Ακολούθησαν συγκρούσεις με την αστυνομία με αποτέλεσμα να τραυματιστούν έξι πολίτες και δέκα αστυνομικοί. Στις 11 Μαίου 1956 με απόφαση του Δήμου Αθηναίων μετονομάσθηκε το τμήμα της οδού Λουκιανού στο Κολωνάκι που στεγάζεται η Αγγλική Πρεσβεία σε οδό Μιχ. Καραολή και Ανδρ. Δημητρίου. Τα ονόματα των δυο αυτών ηρώων υπάρχουν σε 193 οδούς, πλατείες, δρόμους και λεωφόρους, σύμφωνα με το βιβλίο του Κρίτων Σαλπιγκτή(Αιγαίον Λευκωσία 2014). Ενδεικτικό της απήχησης που είχε ο Αγώνας και η θυσία των παλικαριών της Κύπρου στην Ελλάδα. Μόνο ο Ελευθέριος Βενιζέλος έχει περισσότερα οδωνύμια από τους δυο αυτούς Ήρωες του Κυπριακού Έπους 1955-1959.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΕΡΟΝΤΗΣ
Ο Ευάγγελος Γεροντής γεννήθηκε το 1928 στην Κρούστα,ένα ορεινό χωριό του Λασιθίου Κρήτης, 16 χιλιόμετρα απ' τον Αγιο Νικόλαο.
Πρωτότοκος γιος του Γιώργου και της Ελένης Γεροντή,επέδειξε από πολύ νωρίς δύναμη ψυχής, τόλμη, θάρρος και λαχτάρα για λευτεριά. Ηταν - δεν ήταν 14 χρόνων, όπως θυμάται η αδελφή του, όταν έκλεψε τον πολεμικό χάρτη του νησιού απ' το φρουραρχείο των ναζί στον Αγιο Νικόλαο. Αμέσως μετά τον παρέδωσε σε σίγουρα χέρια, στα χέρια του θείου του Ρουκουνάκη,που ήταν καπετάνιος του ΕΛΑΣ. Μαζί με τον πατέρα του καθ' όλη τη διάρκεια της εφηβείας του κουβαλούσε στα βουνά ψωμί για τους αντάρτες, το ψωμί που ζύμωνε η κυρα - Ελένη.
Στην ίδια περίπου ηλικία το θάρρος και η εξυπνάδα του έσωσαν το χωριό του από βέβαιη λεηλασία. Οι Γερμανοί, ως αντίποινα για τη δράση του καπετάν Ρουκουνάκη, αποφάσισαν να λεηλατήσουν όλα τα σπίτια του χωριού απ' όπου καταγόταν. Χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και συνεννοήθηκαν μεταξύ τους πως έξω από κάθε σπίτι που θα λεηλατούσαν θα έβγαζαν μια καρέκλα, ώστε να μην μπερδευτούν και να τελειώσουν γρήγορα. Μέσα σε λίγα λεπτά ο Βαγγέλης έτρεξε σ' όλο το χωριό και έβγαλε έξω απ' τα σπίτια καρέκλες... Ο πατέρας του ανησυχώντας γι' αυτή την έντονη δράση του, πολλές φορές αναγκάστηκε να τον δέσει για να μη φεύγει απ' το σπίτι! Ο Β. Γεροντής απ' το 1942 οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ.
Η δράση του αυτή ήταν όμως και η αιτία για την καθολική αποβολή του απ' όλα τα Γυμνάσια της Κρήτης. Στη συνέχεια το κράτος της Δεξιάς τον καταδίωξε με χίλιους δυο τρόπους. Τη στρατιωτική του θητεία την πέρασε στη Μακρόνησο, όπου στάθηκε αλύγιστος μέχρι τέλος. Ηρθε στην Αθήνα, όπου και ασχολήθηκε - έως τη μέρα της δολοφονίας του - με εκδόσεις βιβλίων. "Ο γιος μου δεν πέθανε. Ζει και υπάρχει στα βλέμματα όλων των νέων, όλων των εποχών", έλεγε η μάνα του, η κυρα - Ελένη, που πέθανε πριν λίγα χρόνια. Η κυρα - Ελένη, που όταν έμαθε τον άδικο χαμό του γιου της, κάρφωσε με μεγάλα καρφιά από μέσα την πόρτα του σπιτιού της και τον μοιρολόγησε - σαν γνήσια Κρητικιά - 40 μέρες, χωρίς να "καταδεχτεί" ούτε για ένα λεπτό να δει τη λάμψη του ήλιου, να αναπνεύσει το οξυγόνο του νησιού...
Ο Γεροντής, σύμφωνα με την έκθεση του ιατροδικαστή, έφερε «τυφλόν τραύμα εις την δεξιάν οπίσθιαν μασχαλικήν γραμμήν, διαμπερές εις τον πνεύμονα, και τραύμα της καρδιακής χώρας».
Στην κηδεία του Γεροντή, που έγινε στις 10 Μαΐου 1956 στο Γ΄ Νεκροταφείο Νικαίας, δεν κατέστη δυνατόν να παραστούν οι γονείς του, γιατί οι ΄Αρχές επέσπευσαν την τελετή. Στον τάφο του κατατέθηκαν στεφάνια από τον Δήμαρχο Νικαίας και τους Εκδότες, με τις εξής επιγραφές: «Ο Δήμος Νικαίας στα θύματα του Κυπριακού Αγώνος» και «Στον πεσόντα ήρωα της λευτεριάς της Κύπρου Βαγγέλη Γεροντή». Οι επιγραφές αυτές καταδεικνύουν ότι ο ελληνισμός είχε από την πρώτη στιγμή συνειδητοποιήσει τη σημασία της θυσίας των τεσσάρων νεκρών των Αθηνών.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ιωάννης Κωνσταντόπουλος καταγόταν από το χωριό Ράδο της Τρίπολης και γεννήθηκε το 1935.
Κατά τη νεκροψία διαπιστώθηκε ότι «έφερε τυφλόν τραύμα με είσοδο εκ της οπισθίας δεξιάς θωρακικής χώρας παρά τη σπονδυλικήν στήλην και με τρώσιν της αορτής».
Ο Κωνσταντόπουλος τάφηκε δίπλα από τον Γεροντή στο Γ΄ Νεκροταφείο Νικαίας. Στην κηδεία του παραβρέθηκε μόνο ο δεκαεπτάχρονος αδελφός του, γιατί ο διοικητής της Χωροφυλακής επέμενε να τελεστεί η κηδεία χωρίς να αναμένεται η άφιξη από την Τρίπολη των γονιών και των δύο αδελφών του.
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ο Φραγκίσκος Νικολάου καταγόταν από τον Πειραιά και εργαζόταν ως μηχανικός στους Σιδηροδρόμους του Ελληνικού Κράτους. Στο πτώμα του Νικολάου δεν ευρέθησαν σφαίρες, γιατί το θανατηφόρο τραύμα ήταν διαμπερές «με είσοδον εις τον δεξιόν μέρος του τραχήλου και τρώσιν αμφοτέρων των καρωτίδων» .
Ο Νικολάου τάφηκε στις 10 Μαΐου 1956 στο Νεκροταφείο Αναστάσεως του Πειραιά. Ο Δήμος Πειραιά τιμώντας τη θυσία του «παρεχώρησε δωρεάν τάφο». Στον επικήδειο λόγο του ο Δήμαρχος Πειραιά Δημήτριος Σαπουνάκης ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η Κύπρος σήμερα θρηνεί τον Καραολή και τον Δημητρίου και ο Πειραιάς τον Φραντζέσκο Νικολάου».  Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας των Αθηνών «Αυγή», 19.5.1956, ο Νικολάου ανήκε στην εθνικόφρονα παράταξη.