Ενώ οι ισραηλινές κυβερνήσεις έχουν εξαπολύσει ένα νέο κύμα βίας τόσο εναντίον Παλαιστινίων όσο και πολιτών εδώ και μήνες, οι Ισραηλινοί επι...
Ενώ οι ισραηλινές κυβερνήσεις έχουν εξαπολύσει ένα νέο κύμα βίας τόσο εναντίον Παλαιστινίων όσο και πολιτών εδώ και μήνες, οι Ισραηλινοί επιχειρούν να βάλουν χέρι στις πασχαλινές γιορτές σε ευρωπαϊκές χώρες.
Ειδικότερα, o υπουργός Διασποράς και υπουργός Κοινωνικής Ισότητας Αμικάι Τσίκλι (Amichai Chikli) έχει επιδοθεί σε ένα μπαράζ επιστολών προς του πρεσβευτές της Πολωνίας, της Ελλάδας, της Ολλανδίας και της Ουκρανίας την Μεγάλη Τρίτη και την Μεγάλη Τετάρτη, καλώντας τους να δράσουν κατά των πρόσφατων αντισημιτικών γεγονότων στις χώρες τους, μεταξύ των οποίων είναι και πασχαλινές παραδόσεις με «αντισημιτικό» περιεχόμενο.
Για την Πολωνία, ο υπουργός Διασποράς και Κοινωνικής Ισότητας, Αμικάι Τσίκλι διαμαρτυρήθηκε για ένα πασχαλινό έθιμο των Πολωνών κατά το οποίο οι κάτοικοι της πόλης Pruchnik παρακολουθούν την τελετουργική καύση ενός ομοιώματος που φοράει κιπά, δηλαδή του Ιούδα, ως μέρος μιας χριστιανικής εκδήλωσης.
Στο έθιμο, συμμετέχουν και παιδιά τα οποία χτυπάνε το ομοίωμα, κάτι βέβαια που προκάλεσε ήδη το 2019, την παρέμβαση των εισαγγελιών αρχών θεωρώντας ότι εγκυμονεί μίσος.
«Ενώ οι παραδόσεις είναι σημαντικές», έγραψε ο Τσίκλι, «συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αντιπροσωπεύουν διαφορετικές ιδεολογίες, οι τελετές που αναφέρονται παραπάνω έχουν οδηγήσει σε όλη την ιστορία σε συκοφαντίες αίματος, διακρίσεις και πογκρόμ εναντίον αθώων Εβραίων και άλλων παρευρισκομένων».
Αλλάξανε τους στίχους τραγουδιού
Στην Ολλανδία, οι διαμαρτυρίες των Ισραηλινών έπιασαν τόπο, αναγκάζοντας τους Ολλανδούς να αλλάξουν στίχους το 2022 στο τραγούδι «Ο Χριστός Ανέστη» αντικαθιστώντας το «Εβραίοι» με το «άνθρωποι».
Σε μια μικρή ολλανδική πόλη στο Ootmarsum, δεκάδες άντρες φορώντας ασορτί ενδυμασίες περπατούν στους δρόμους της πόλης τους τραγουδώντας τη δολοφονία του Ιησού Χριστού από τους Εβραίους.
«Αυτές οι σκηνές με μεσαιωνικό ήχο δεν είναι ανέκδοτα από την πλούσια ιστορία του αντισημιτισμού της Ευρώπης: Και οι δύο [εννοεί Ολλανδίας και Πολωνίας] είναι σύγχρονες, ετήσιες εκδηλώσεις του Πάσχα» γράφουν οι The Times of Israel που περιγράφουν το έθιμο στην Ολλανδία.
«Μερικοί από τους άνδρες που λένε το τραγούδι στους δρόμους του Ootmarsum καπνίζουν ένα πούρο σε όλη την τελετή, καθώς στην τοπική παράδοση, οι καπνιστές είναι γνωστοί ως «Ιούδας»».
Ο Ραβίνο Lody van der Kamp, που είναι γεννημένος στην ανατολική Ολλανδία, πέρυσι αποκάλεσε την παράδοση «ακατανόητη» σε μια συνέντευξη.
«Με ξεπερνά το πώς οι κάτοικοι του Ootmarsum μπορούν να τραγουδήσουν μαζί τους γνωρίζοντας την ιστορία της πόλης τους», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι τέσσερις Εβραίοι πυροβολήθηκαν εκεί κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Οι The Times of Israel αναφέρουν πως «είναι μια απόδειξη για τις βαθιές, σταθερές ρίζες του εβραϊκού μίσους στην ευρωπαϊκή ήπειρο, οι εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα είναι μεταξύ πολλών παραδόσεων που επιμένουν στην Ευρώπη του 21ου αιώνα, παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες Εβραίων και άλλων κριτικών».
Επιστολή στον Έλληνα πρέσβη
Ο Ισραηλινός υπουργός διαμαρτυρήθηκε και στον Έλληνα πρέσβη για το φερόμενο κάψιμο μιας ισραηλινής σημαίας στις 11 Απριλίου σε αγώνα καλαθοσφαίρισης στην Αθήνα. Την ίδια στιγμή, στην χώρα του, όμως οι Παλαιστίνιοι μετράνε πολλούς ανθρώπους που έπεσαν νεκροί από τα ισραηλινά πυρά, ενώ οι καταστροφές χριστιανικών νεκροταφείων είναι συχνότατο φαινόμενο εδώ και χρόνια (The Associated Press, Telegraph).
Αυτές οι παρεμβάσεις του Ισραήλ όμως είναι αντιφατικές, δεδομένου ότι στην Ελλάδα υπάρχουν έθιμα, που μπορούν να μπουν στο στόχαστρο του Ισραήλ.
Ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της ελληνικής ορθοδοξίας είναι το «τραγούδι του Χριστού» στο οποίο αναφέρεται «Σήμερα βάλανε βουλή οι άτιμοι Οβραίοι, οι άτιμοι και τα σκυλιά και οι τρεις καταραμένοι, για να σταυρώσουν το Χριστό, τον Παντοβασιλέα».
Επίσης, το κάψιμο του Ιούδα, δεν συναντάται μόνο στην Πολωνία, αλλά και σε περιοχές της Ελλάδας, ενώ στην Πελοπόνησσο πυροβολούν ένα ομοίωμά του.
Ο ελληνικός χώρος υπήρξε ανέκαθεν από τους πιο φιλόξενους στους Εβραίους, γι’ αυτό και αιώνες τώρα οι εβραϊκές κοινότητες ειδικά σε Θεσσαλονίκη και Ιωάννινα γνώρισαν μεγάλη άνθηση.
Ενδεικτικά, στην Ελλάδα λειτούργησε ένα καταπληκτικό δίκτυο διάσωσης των Εβραίων, στη διάρκεια του Β’ ΠΠ, από ανθρώπους που τηρούσαν τέτοια «αντισημιτικά» έθιμα, γι΄αυτό και οι ισραηλίτικες κοινότητες της Αθήνας, του Βόλου, της Χαλκίδας, της Λάρισας και των Τρικάλων «διασώθηκαν σε μεγάλο βαθμό».
Προφανώς στην πορεία της ελληνικής ιστορίας υπήρξαν βίαια περιστατικά με θύματα Εβραίους, αλλά η αλλαγή στίχων και κατάργηση εθίμων μάλλον εντάσεις θα δημιουργήσουν. Το εξαιρετικό κλίμα Ελλάδας-Ισραήλ μπορεί να αρχίζει να αλλάζει εάν παρεισφρύσει το ισραηλινό υπουργείο Διασποράς σε ελληνικές παραδόσεις και τραγούδια.
Υπενθυμίζεται ότι όταν η ελληνική κυβέρνηση κατήργησε το «κάψιμο του Ιούδα» στην Αθήνα το 1847, από σκέψη μήπως ενοχληθεί ένα μέλος του τραπεζικού οίκου Ρότσιλντ που βρισκόταν στην Αθήνα, εξαγριωμένος όχλος επιτέθηκε στον Εβραίο τραπεζικό Δον Πατσίφικο.
Ο Ολλανδός δήμαρχος στο Ootmarsum, έγραψε τον περασμένο μήνα ένα άρθρο με τίτλο: «Η κοινότητά μας δεν ανέχεται διακρίσεις» στο οποίο συνιστούσε την υποδοχή των προσφύγων, αλλά δεν άγγιξε το ζήτημα της πομπής που έχει βάλουν στο στόχαστρο Ισραηλινοί. Οι παρεμβάσεις από Ισραήλ και εβραϊκούς φορείς, δημιουργούν αντιδράσεις σε Ολλανδούς κατοίκους και επισκέπτες.
Ορισμένοι «διαφωνούν με το γεγονός ότι αυτή η όμορφη παράδοση υφίσταται εξωτερικές πιέσεις» ενώ ένα τουρίστας δήλωσε στην εφημερίδα Tubantia «ας βρουν οι αδιάκοποι παραπονούμενοι κάποιον άλλο στόχο από αυτήν την όμορφη παράδοση».
Πολλοί συμμετέχοντες στην ετήσια εκδήλωση, η οποία τελειώνει με μια μεγάλη φωτιά, συνεχίζουν να λένε τους κλασικούς στίχους.
Σε πολλούς όλη αυτή η ιστορία ενδεχομένως να φαντάζει ότι οι Ισρηλινοί διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλον.
Πηγές: jpost, Times of Israel
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση