GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Η «Παναγία της Υεμένης»...

Ηλιας Δαμιγος Η «Παναγία της Υεμένης»...  Η φωτογραφία του Ισπανού Σάμουελ Αράντα βραβεύτηκε από την επιτροπή των World Press Photo ως η καλ...


Ηλιας Δαμιγος
Η «Παναγία της Υεμένης»... 
Η φωτογραφία του Ισπανού Σάμουελ Αράντα βραβεύτηκε από την επιτροπή των World Press Photo ως η καλύτερη φωτογραφία της χρονιάς για το 2011.
Εικονίζονται η Ζαΐντ Αλ Κουάς και η μητέρα του Φατιμά σε μία στάση που θυμίζει έντονα την Πιετά του Μιχαήλ Άγγελου με την Παναγία και τον Χριστό λίγο μετά την Αποκαθήλωση....
Ο Ζαΐντ ένας 18χρονος φοιτητής ιατρικής εργάζονταν παράλληλα ως οδηγός ταξί για να πληρώσει τα δίδακτρα της σχολής του.
Ζούσε μαζί την οικογένεια του κοντά στην πλατεία «Αλλαγής», στην Σάνα, την πρωτεύουσα της Υεμένης. Μαζί με χιλιάδες άλλους νέους βγήκε στους δρόμους, τον Οκτώβριο του 2011, κατά του προέδρου Αλί Αμπτουλάχ Σαλέχ στην υεμενική έκδοση της Αραβικής Άνοιξης.
Στις 15 Οκτωβρίου 2011 οι διαδηλώσεις δέχτηκαν επίθεση από τις κυβερνητικές δυνάμεις. Όταν έγινε διακοπή ρεύματος η μάνα του Ζαίντ θορυβήθηκε και επειδή ήξερε ότι ανάμεσα στους διαδηλωτές ήταν και ο γιός της, προσπάθησε να το βρει.
Τον αναζήτησε στο νοσοκομείο, καθώς είχε χτυπηθεί και στο παρελθόν. Η Φατιμά θυμάται: «Κοίταξα ανάμεσα στους νεκρούς και στους τραυματίες που ήταν ανάμεσα τους. Αναζήτησα τον γιο μου σε όλους τους χώρους και τελικά τον εντόπισα σε μία μικρή αίθουσα που δεν απείχε πολύ από το τζαμί. Δυσκολευόταν να αναπνεύσει και κατάλαβα ότι είχε πάθει ασφυξία από τα δακρυγόνα που είχαν ρίξει νωρίτερα.
Για αυτό ακριβώς τον πήρα στην αγκαλιά μου και τον κράτησα πολύ κοντά μου. Δεν ήξερα την κατάσταση της υγείας του»....
Η Φατιμά δεν παρατηρούσε τι γινόταν γύρω της, εάν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι. Το μόνο που την ενδιέφερε ήταν ο γιός της. Ο κόσμος με ρωτούσε εάν έκλαψα όταν βρήκα τον γιο μου. Εάν έκλαιγα κάτω από την μπούρκα μου.
Έκλαιγα, όχι επειδή ήμουν λυπημένη, αλλά επειδή τον βρήκα και επειδή θα μπορούσε να σωθεί....
Ο Ζαΐντ ίδιος δήλωσε στο ΒΒC: «Η εικόνα εξηγεί τα πάντα: την αγάπη της μητέρας, τον πληγωμένο γιο και το τι έγινε στην χώρα μου εκείνη την περίοδο»....


Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΦΟΡΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *