Harris Samaras 1η του Απρίλη του 1955 όταν οι Έλληνες της Κύπρου ξεσηκώθηκαν για να αποτινάξουν τον Βρετανικό αποικιοκρατικό ζυγό. Τα δείγμα...
Ως παράδειγμα, και μόνο ως παράδειγμα, σύντομα αναφέρομαι σε τρία μέλη της #ΕΟΚΑ.
- Τον ανατιναχθέντα μέσα σε μια τρύπα για κρησφύγετο Κυριάκο Μάτση του «Ου περί χρημάτων τoν αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής» και του «Αν θα βγω, θα βγω πυροβολώντας».
- Τον πυρίκαυστο Γρηγόρη Αυξεντίου του «Εγώ θα πολεμήσω και θα πεθάνω». Αυτού του μεγάλου των μεγάλων που ο πατέρας του όταν αναγνώρισε το νεκρό του σώμα είπε, «Ναι, ο Γρηγόρης είναι, αλλά να μην μας δούνε αυτά τα σκυλιά να κλαίμε». Ενώ η μάνα του όταν πληροφορήθηκε το θάνατο του, «Κάλλιο μια φούχτα τιμημένη στάχτη, παρά γονατισμένος ο λεβέντης μου».
-Τον απαγχονισθέντα μόλις ενήλικο Ευαγόρα Παλληκαρίδη του «Γνωρίζω ότι θα μου επιβάλετε την ποινή του θανάτου. Εκείνο όμως το οποίο έχω να είπω είναι τούτο: Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος, όστις ζητεί την ελευθερίαν του. Τίποτε άλλο».
Εμείς όμως οι μεταγενέστεροι, είμαστε πράγματι αντάξιοι της θυσίας των όταν σήμερα η #Ελλάδα και φωνές στην ίδια την Κύπρο, μέχρι πρόσφατα και εντός (της προηγούμενης) κυβέρνησης, αυτοβούλως και άνευ λόγου υποκύπτουν στην #Τουρκία;
Όταν η #Αθήνα, ατιμασμένη κατ' εμέ, προσφέρει και πάλι το νησί ως θυσιαζόμενη Ιφιγένεια; Όταν η για 49 σχεδόν χρόνια ημικατεχόμενη #Κύπρος δεν φρόντισε για ουσιαστική αποτρεπτική άμυνα παραδομένη στην Τουρκική βουλιμία; Όταν οι Βρετανικές βάσεις παραμένουν ακόμη στο νησί;
Ο Κύπριος ποιητής Κώστας Μόντης, αναφερόμενος στον Αυξεντίου, κάτι ήθελε να μας πει: «Να πάρουμε μια σταγόνα απ’ το αίμα σου να καθαρίσουμε το δικό μας, να πάρουμε μια σταγόνα απ’ το αίμα σου να μπολιάσουμε το δικό μας, να πάρουμε μια σταγόνα απ’ το αίμα σου να βάψουμε το δικό μας να μη μπορέσει πια ποτέ να το ξεθωριάσει ο φόβος».
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση