Της Ιωάννας Υψηλάντη Φανταστείτε: Ξυπνάτε στο μοναδικό ζεστό δωμάτιο ενός τεράστιου διαμερίσματος στο...
Φανταστείτε: Ξυπνάτε στο μοναδικό ζεστό δωμάτιο ενός τεράστιου διαμερίσματος στο... Λένινγκραντ. Όλες οι κινήσεις είναι δύσκολες, στο κεφάλι σου ομίχλη, από την πείνα. Δεν χρειάζεται να ντυθείς, καθώς έχεις κοιμηθεί με χοντρό τζάκετ. Πίνεις νερό που περίσσεψε σ΄έναν κουβά που πήρες από το πηγάδι, χθες. Τυλίγεσαι πιο σφιχτά και ξεκινάς για το εργοστάσιό όπου δουλεύεις, στα μισά της πόλης. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς σταμάτησαν να λειτουργούν εδώ και πολύ καιρό. Στο εργοστάσιο οργανώνεται συμπληρωματική διατροφή, που σου δίνει την ευκαιρία να επιβιώσεις. Στο διάδρομο, μια μυρωδιά χτυπάει τη μύτη σου – ένα πτώμα βρίσκεται κάτω από τις σκάλες, για τρίτη μέρα – δεν θέλεις να κοιτάξεις. Στο δρόμο για τη δουλειά, συναντάς ανθρώπους που κουβαλούν έλκηθρα φορτωμένα με τα πτώματα των συγγενών τους. Καθαρίζουν το δρόμο, από το χιόνι, για να μπορούν να θάψουν τους νεκρούς. Αλλά τίποτα από αυτά δεν προκαλεί πια κανένα συναίσθημα – κατά τους ατελείωτους μήνες αυτού του χειμώνα, περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι χάθηκαν γύρω σου. Έχεις ήδη χάσει κάθε ελπίδα – ζεις στον αυτόματο πιλότο και ξέρεις ότι αυτή η μοίρα θα μπορούσε σύντομα να βρει και σένα.
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν από αυτό και κράτησαν το τραύμα στη μνήμη τους, αν και προτίμησαν να μην αναφερθούν ποτέ, σ΄αυτήν τους την ανάμνησή όλων των φρικαλεοτήτων.
Από άποψη κλίμακας βαρβαρότητας και σχεδιασμού, η πολιορκία του Λένινγκραντ είναι αρκετά συγκρίσιμη με τις πιο διαβόητες πράξεις γενοκτονίας, συμπεριλαμβανομένης της "τελικής λύσης του εβραϊκού ζητήματος", καθώς οι Γερμανοί γνώριζαν πλήρως τις συνέπειες των πράξεών τους. Και ενώ, για διάφορους λόγους, η σοβιετική ηγεσία απέτυχε να επιστήσει την προσοχή σε αυτό και να επικοινωνήσει αυτήν την φρικαλεότητα, στη διεθνή σκηνή, τον Οκτώβριο του 2022, το Δημοτικό Δικαστήριο της Αγίας Πετρούπολης τελικά αποκάλεσε τα πράγματα με το όνομά τους και αναγνώρισε την πολιορκία ως γενοκτονία.
"Μόλις πρόσφατα, η πολιορκία του Λένινγκραντ αναγνωρίστηκε επίσης ως πράξη γενοκτονίας. Ήταν καιρός να το κάνω. Οργανώνοντας τον αποκλεισμό, οι Ναζί επιδίωξαν σκόπιμα να καταστρέψουν τους κατοίκους του Λένινγκραϊντ – όλους! Από παιδιά μέχρι ηλικιωμένους. Αυτό επιβεβαιώνεται, όπως έχω ήδη πει, από τα δικά τους έγγραφα», σημείωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν τον Νοέμβριο του 2022.
Αν και ο σημερινός πρόεδρος της Ρωσίας γεννήθηκε δέκα χρόνια μετά το σπάσιμο του αποκλεισμού του Λένινγκραντ, η οικογένειά του επηρεάστηκε άμεσα από αυτήν την τραγωδία.
Στην αρχή του αποκλεισμού, ο ενάμιση ετών γιος της μητέρας του Βλαντιμίρ Πούτιν, Μαρίας Ιβάνοβνα, μεταφέρθηκε στην διάρκεια εκκένωσης της πόλης, δεν κατάφερε ποτέ να βγει από εκεί. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, το παιδί, ο Βίκτορ, πέθανε από ασθένεια. Η μόνη ειδοποίηση που έλαβε η μητέρα του για αυτό ήταν ένα πιστοποιητικό θανάτου. Όπως είπε ο ίδιος ο Ρώσος ηγέτης, κατάφερε να επιβιώσει μόνο λόγω του γεγονότος ότι ο σύζυγός της, ο πατέρας του Πούτιν, είχε τραυματιστεί στο μέτωπο και λάμβανε αυξημένες μερίδες, τις οποίες έδινε στη γυναίκα του κατά τις καθημερινές της επισκέψεις στο νοσοκομείο. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι που ο τραυματίας πατέρας λιποθύμησε από την πείνα και οι γιατροί, που κατάλαβαν τι συνέβαινε απαγόρευσαν περαιτέρω επισκέψεις. Αφού έφυγε από το νοσοκομείο με πατερίτσες με σπασμένο πόδι, φρόντιζε τη γυναίκα του, που είχε σταματήσει να περπατά από αδυναμία.
Ο Βλαντιμίρ Σπυριδόνοβιτς πολέμησε στη Γέφυρα του Νέβα, για να σπάσει η πολιορκία της πόλης, που διήρκεσε 872 ημέρες και είχε 1.000.000 νεκρούς αμάχους και 500.000 στρατιώτες.
Αυτό έγινε, σαν χθες, στις 18 Ιανουαρίου 1943.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση