Αντίο Σίνισα, πολεμιστή με τη χρυσή καρδιά κι απέραντη περηφάνια!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Δεν τους αντέχω! Άφησαν μόνο θάνατο και καταστροφή στη Γιουγκοσλαβία. Βομβάρδισαν τη ...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Δεν τους αντέχω!
Άφησαν μόνο θάνατο και καταστροφή στη Γιουγκοσλαβία.
Βομβάρδισαν τη...

χώρα μου, μας μείωσαν σε τίποτα...
Για χρόνια, παιδιά και ζώα γεννιούνται με γενετικές δυσπλασίες.
Όλα λόγω των βομβών και του ουρανίου που μας έριξαν. Τι να τα σκεφτώ;»
Σίνισα Μιχαΐλοβιτς
Ο άνθρωπος πίσω από τον πρωταθλητή, σχετικά με τις ΗΠΑ, συνέντευξη στην "Corriere della Sera", 23 Μάρτη 2009

Σήμερα έφυγε από τη ζωή ένας σπουδαίος αθλητής, που χάρισε στο στο ποδόσφαιρο πολλά από αγωνιστικής και τεχνικής πλευράς, αλλά όχι μόνο.
Παρά το γεγονός ότι πάλεψε μέχρι το τέλος, η αιματηρή λευχαιμία τον νίκησε.

Ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς έσβησε μόλις 53 ετών, νικημένος από τη λευχαιμία. Χρειάστηκε να αντιμετωπίσει δύο πολέμους στη ζωή του. Γιος Σέρβου πατέρα, Κροάτισσας μητέρας, μεγάλωσε στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο και βίωσε τη βία των ιμπεριαλιστών στην πατρίδα του.
«Μόνο το ποδόσφαιρο δεν με έκανε να σκέφτομαι τον πόλεμο», έλεγε όταν μεγάλωνε, όταν ο θόρυβος των βομβών αντικαταστάθηκε από το χειροκρότημα των φιλάθλων στα γήπεδα. Είναι η μπάλα που του δίνει κουράγιο, ελπίδα και επιθυμία να αναδυθεί και ο Σίνισα το κάνει.

Ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς χρειάστηκε να αντιμετωπίσει δύο πολέμους στη ζωή του. Γιος Σέρβου πατέρα, Κροάτισας μητέρας, μεγάλωσε στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο και βίωσε τη βία των ιμπεριαλιστών στην πατρίδα του.
«Μόνο το ποδόσφαιρο δεν με έκανε να σκέφτομαι τον πόλεμο», έλεγε όταν μεγάλωνε, όταν ο θόρυβος των βομβών αντικαταστάθηκε από το χειροκρότημα των φιλάθλων στα γήπεδα. Είναι η μπάλα που του δίνει κουράγιο, ελπίδα και επιθυμία να αναδυθεί και ο Σίνισα το κάνει.
«Σαν παιδί μου άρεσαν οι μπανάνες, αλλά ήμασταν τόσο φτωχοί που η μητέρα μου αγόραζε μόνο μία κι έπρεπε να τη μοιραστώ με τον αδερφό μου. Της είπα ότι η ιστορία θα άλλαζε όταν γίνω πλούσιος και αγόραζα ένα φορτηγό μπανάνες μόνο για μένα!
Ο αληθινός πλούτος που πρέπει να αφήσουμε στα παιδιά μας είναι αξίες: ειλικρίνεια, πίστη, θυσία. Τα παιδιά μου θα πρέπει να ιδρώσουν, δεν φτάνει να έχεις διάσημο επώνυμο»...
«Την εποχή με τον Τίτο σε μάθαιναν να σπουδάζεις, να βελτιώνεσαι, ίσως να γίνεις γιατρός, γιατρός και να κερδίζεις καλά χρήματα για να ζεις καλά, όπως ήταν σωστό. Γνωρίζετε σήμερα πόσα παίρνει ένας διευθυντής γιατρός στη Σερβία; 300 ευρώ το μήνα και δεν μπορεί να ταΐσει τα παιδιά του. Τα παιδιά βλέπουν ότι μόνο οι μαφιόζοι έχουν χρήματα, γυναίκες και ευημερία: είναι σαφές ότι αυτό γίνεται το σημείο αναφοράς. Υπάρχει εκπαιδευτικό αναγκαιότητα στη Σερβία. Πρέπει να αναγεννήσουμε την εκπαίδευση»
"Ενοχλούσε" πολύ την ευρωπαϊκή Νατοϊκή αριστερά και τον χαρακτήρισαν ακόμη και ως "φασίστα", όπως όταν είπε για τον Ράτκο Μλάντιτς: «Ένας μεγάλος πολεμιστής που μάχεται για τον λαό του»!

➦  Ποιος είναι ο Ράτκο Μλάντιτς και γιατί το 4ο Ράιχ κι η Νατοϊκή "αριστερά" θέλουν να πεθάνει στις φυλακές τους;

Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του στην "Corriere della Sera", 23 Μάρτη 2009:
[...] Σου λείπει η Γιουγκοσλαβία;
«Φυσικά, του Τίτο. Σλάβοι, Καθολικοί, Ορθόδοξοι, Μουσουλμάνοι -μόνον ο στρατηγός κατάφερε να κρατήσει όλους μαζί. Ήμουν μικρός, αλλά θυμάμαι... Οι δικοί μου ήταν ταπεινοί, φτωχοί άνθρωποι, εργάτες, αλλά δεν μας έλειπε τίποτα. Μερικές φορές πήγαιναν για ψώνια στην Τεργέστη. Με τον Τίτο υπήρχαν αξίες, οικογένεια, ιδέα για την πατρίδα και τους ανθρώπους. Όταν πέθανε οι άνθρωποι πήγαιναν στον τάφο του για μήνες. Μαζί του η Γιουγκοσλαβία ήταν η πιο όμορφη χώρα στον κόσμο, μαζί με την Ιταλία που αγαπώ και που καταρρέει σήμερα».
Είσαι εθνικιστής;
«Τι σημαίνει εθνικιστής; Σίγουρα δεν είμαι φασίστας όπως είπε κάποιος για το θέμα του Αρκάν. Έζησα με τον Τίτο, είμαι πιο κομμουνιστής από πολλούς. Αν εθνικιστής σημαίνει πατριώτης, αν σημαίνει να αγαπώ τη γη και το έθνος μου, ναι, είμαι».
Είναι σωστή η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου;
«Το Κόσοβο είναι Σερβία. Τελεία και παύλα. Οι Σέρβοι δεν μπορούν να διωχθούν από τα σπίτια τους»
Η χειρότερη εικόνα που έχεις για τον πόλεμο;
«Έπαιζα για τη Λάτσιο. Ανοίγω την "Il Messaggero" και βλέπω μια φωτογραφία με δύο πτώματα. Η λεζάντα έγραφε: "Δύο Κροάτες σκοτώθηκαν από Σέρβους ελεύθερους σκοπευτές". Ο ένας είχε μια σφαίρα στο μέτωπο. Ήταν ένας αγαπημένος μου φίλος, Σέρβος. Τότε κατάλαβα, είπαν τόσα ψέματα για εμάς. Πάρα πολλά ψέματα»
Στις 24 Μάρτη 1999, το ΝΑΤΟ άρχισε να βομβαρδίζει τη Γιουγκοσλαβία. Πότε το έμαθες; Που βρισκόσουν;
«Σε αποστολή με την εθνική ομάδα. Το προηγούμενο βράδυ μας προειδοποίησαν ότι μπορεί να ξεκινήσει ο πόλεμος. Ήμασταν στα σύνορα με την Ουγγαρία, η Ομοσπονδία μας μετέφερε βιαστικά στη Βουδαπέστη. Το επόμενο πρωί στο CNN υπήρχαν ήδη μαχητές του ΝΑΤΟ να ξεκοιλιάζουν τη Σερβία»
Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση;
«Επικοινωνώ με τους γονείς μου, ήταν στο Νόβι Σαντ. Τους έβαλα να μετακομίσουν στη Βουδαπέστη, αλλά ο πατέρας μου δεν ήθελε. Από εκεί φύγαμε για τη Ρώμη, αλλά μετά από δύο μέρες ο πατέρας μου ο Μπογκντάν, ήθελε να επιστρέψει στη Σερβία. Μου είπε: "Έφυγα ήδη μια φορά από το Βούκοβαρ στο Βελιγράδι κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Δεν θα το ξανακάνω, δεν θα μπορώ πια να κοιτώ τους γείτονες μας όταν τελειώσει ο βομβαρδισμός". Πήρε τη μητέρα μου τη Βικτόρια και έφυγαν. Ανησυχούσα, αλλά ήμουν περήφανος γι' αυτόν» [...]

Ο σημερινός σχολιασμός του Marcello Foa για τον Σίνισα Μιχαΐλοβιτς, δεν θα βρει "χώρο" στα ΜΜΕ κι αξίζει να τον προσφέρουμε, με μια οικογενειακή του φωτογραφία, εδώ:

«Γιατί προκαλεί τόση συγκίνηση ο θάνατος του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς;
Όχι μόνο επειδή ήταν ακόμα νέος, όχι μόνο επειδή ήταν πρωταθλητής, επίσης και κατά τη γνώμη μου πάνω από όλα, επειδή είχε συλλάβει το νόημα της ζωής.
Ήξερε ότι οι νίκες στο γήπεδο ήταν σημαντικές, αλλά ότι ακόμη πιο σημαντική ήταν η αγάπη της συζύγου του, της Αριάννας και της όμορφης και μεγάλης οικογένειάς του. Ήξερε ότι χωρίς αυτούς δεν θα γινόταν ποτέ πρωταθλητής. Από αυτούς άντλησε τη δύναμη να πραγματοποιήσει τα αθλητικά του κατορθώματα, ανταποδίδοντας την απέραντη αγάπη τους ως σύζυγος και πατέρας.
Δεν έχει προκαλέσει ποτέ σκάνδαλο, δεν έχει "παίξει" ποτέ με όμορφα κορίτσια, αν και οι ευκαιρίες δεν λείπουν από τον κόσμο του ποδοσφαίρου.
Αυτός ο αποφασιστικός και τραχύς άντρας έκρυβε μια μεγάλη ευαισθησία στην καρδιά του, αυτή ενός αυθεντικού ανθρώπου.
Τόσο αντίθετη σε μια εποχή που όλοι οδηγούμαστε στο να αγαπάμε τον εαυτό μας πάνω απ' όλα.
Ο Σίνισα ήταν αιρετικός στην εποχή του μεγάλου εγωισμού. Και για αυτό τον αποχαιρετίζουμε με συγκίνηση κι ευγνωμοσύνη.»
Marcello Foa

* Για τον Καθηγητή και Δημοσιογράφο (χωρίς εισαγωγικά), εδώ: Marcello Foa: «Το (α)όρατο σύστημα - Θα εξηγήσω γιατί δεν είμαστε πλέον κύριοι της μοίρας μας»!

Αντίο Σίνισα, πολεμιστή με τη χρυσή καρδιά κι απέραντη περηφάνια!

Επειδή η φίμωση κι η λογοκρισία από το 4ο Ράιχ είναι σκληρή κι αμείλικτη, θα εντείνεται καθημερινά... όσοι κι όσες θέλουν μπορούν ν' ακολουθούν...

Για να μην "χαθούμε" θα βρισκόμαστε στο Telegram: ΕΔΩ