Φαίνεται ότι δυστυχώς η κυβέρνηση συνεχίζει να βαδίζει στον λάθος δρόμο στον οποίο ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε το σκάνδαλο των...
Φαίνεται ότι δυστυχώς η κυβέρνηση συνεχίζει να βαδίζει στον λάθος δρόμο στον οποίο ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε το σκάνδαλο των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Ενώ η συντριπτική πλειονότητα της κοινής γνώμης -πέρα από κομματικές περιχαρακώσεις με εξαίρεση κάποιους φανατικούς- ζητά να χυθεί άπλετο φως και να αποκαλυφθεί η αλήθεια, το σύστημα του Μεγάρου Μαξίμου κινείται προς την κατεύθυνση της συσκότισης και της συγκάλυψης. Αναζητεί σωσίβιο σε τακτικές συμψηφισμών και διάχυσης των ευθυνών για τη “διαχρονικότητα” του φαινομένου των υποκλοπών, την ώρα που δεν έχει απαντήσει για τις δικές της κολοσσιαίες ευθύνες.
Δεν ξέρουμε αν στην κυβέρνηση στρουθοκαμηλίζουν ή έχουν χάσει εντελώς την επαφή με την πραγματικότητα, αλλά καλό θα είναι να ρίξουν με μεγαλύτερη προσοχή μια ματιά -διαθέτουν άλλωστε και πολλούς συνεργάτες επιφορτισμένους με αυτά τα καθήκοντα- στον ξένο Τύπο και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Και μόνο το γεγονός ότι κάνει λόγο για «ελληνικό Watergate» η αμερικανική Washington Post, η εφημερίδα που αποκάλυψε το σκάνδαλο Watergate στις ΗΠΑ και είχε υποχρεώσει τον πρόεδρο Τζόνσον σε ατιμωτική παραίτηση, θα έπρεπε να είναι αρκετό για να σημάνει την καμπάνα του τεράστιου κινδύνου που αντιμετωπίζει ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ.
Βεβαίως και δεν αμφιβάλει κανείς (πώς άλλωστε;) ότι παρακολουθήσεις τηλεφώνων συνέβαιναν πάντοτε και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα σταματήσουν και στο μέλλον. Βοηθά προς την κατεύθυνση αυτή και η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας. Δεν αμφισβητεί επίσης κανείς την αναγκαιότητα να ελεγχθούν και όποιοι άλλοι πρόσφατοι περίοδοι με τέτοια φαινόμενα και καταγγελίες για τον δημόσιο βίο της χώρας μας. Άλλο είναι όμως αυτό και άλλο να επιχειρούνται φτηνοί και μάλλον γραφικοί αντιπερισπασμοί διότι αν κάτι είναι σίγουρο σε μια τέτοια περίπτωση αυτό είναι ότι δεν θα φτάσουμε ποτέ στην αλήθεια. Δεν θα μπει ποτέ το μαχαίρι στο κόκκαλο. Η γενίκευση και η διάχυση μπορεί να εξυπηρετεί συγκυριακές σκοπιμότητες, να διευρύνει την αντίληψη ότι “όλοι το ίδιο είναι” αλλά στο τέλος -όπως έχει αποδειχθεί σε πολλές ανάλογες καταστάσεις μέχρι τώρα- ενισχύει τη νοσηρότητα και την τοξικότητα στην πολιτική ζωή. Αυτό που υποτίθεται δεν θέλει και ο κ. Μητσοτάκης...
Πηγή: www.dimokratia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση