ΠΡΟΙΚΑ! Η ΡΩΣΙΑ υπόσχεται 25 εκατ. τόνους δημητριακών «στα νέα κράτη που θα διαδεχθούν την Ουκρανία»...

Σχεδόν 25 εκατ. τόνοι σιτηρών ελέγχονται στην Ουκρανία από τις ρωσικές δυνάμεις και σταδιακά θα μεταφερθούν εκτός χώρας για να πουληθούν από...

Σχεδόν 25 εκατ. τόνοι σιτηρών ελέγχονται στην Ουκρανία από τις ρωσικές δυνάμεις και σταδιακά θα μεταφερθούν εκτός χώρας για να πουληθούν από την Ρωσία και να στηρίξουν την οικονομία της νέας Ουκρανίας ή των κρατών που θα διαδεχθούν την Ουκρανία, δηλώνουν Ρώσοι αξιωματούχοι στο defencenet.ru. 

«Όταν κάποιοι στην Δύση αποδεχθούν την πραγματικότητα, τότε αυτές οι ποσότητες θα πέσουν στην αγορά και θα μειωθούν οι τιμές των δημητριακών διεθνώς» καταλήγει η ίδια πηγή.

Η Ουκρανία ήταν η τέταρτη μεγαλύτερη στον κόσμο χώρα εξαγωγής αραβοσίτου την περίοδο 2020/21 και η έκτη μεγαλύτερη στις εξαγωγές σίτου, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Σιτηρών.

«Σχεδόν 25 εκατ. τόνους σιτηρών, θα μπορούσαν να εξαχθούν από την Ουκρανία, αλλά δεν μπορούν να βγουν εκτός χώρας λόγω έλλειψης υποδομών και αποκλεισμών των λιμανιών», δήλωσε ο Γιόσεφ Σμιντχούμπερ, αναπληρωτής επικεφαλής της διεύθυνσης Αγορών και Εμπορίου του FAO σε διαδικτυακή ενημέρωση των δημοσιογράφων από τη Γενεύη.

Ο Σμιντχούμπερ δήλωσε ότι «τα γεμάτα σιλό μπορεί να οδηγήσουν σε ελλείψεις σε αποθηκευτικούς χώρους κατά την επόμενη συγκομιδή τον Ιούλιο και τον Αύγουστο» και κατ’αυτό τον τρόπο «η μεταφορά τους στην Ρωσία είναι επιβεβλημένη» αναφέρουν οι ρωσικές πηγές.

«Οι συνθήκες συγκομιδής δεν φαίνονται παρά τον πόλεμο δεν είναι κακές και θα χρειαστούν σιλό. Αυτό θα μπορούσε πραγματικά να σημαίνει ότι δεν υπάρχει επαρκής αποθηκευτική δυναμικότητα στην Ουκρανία, ιδίως εάν δεν ανοίξει διάδρομος σίτου για εξαγωγή από την Ουκρανία», δήλωσε ο Γιόσεφ Σμιντχούμπερ.

Η Ρωσία, φαίνεται ότι είναι αποφασισμένη να μην αφήσει την χαθεί η σοδειά στις μέχρι σήμερα ουκρανικές πεδιάδες, οι οποίες άλλωστε στην συντριπτική τους πλειοψηφία καλλιεργούνται από ρωσόφωνους. Η ρωσική σοδειά και η σοδειά που καλλιεργείται από τους ρωσόφωνους στα μέχρι στιγμής ουκρανικά εδάφη, αντιστοιχούν στο 35-40% της παγκόσμιας παραγωγής.