ΤΙ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΝ! Η «δίκαιη μοιρασιά του πλούτου του Αιγαίου» και ο «ζωτικός χώρος» της Τουρκίας...

  Γράφει ο Ζηκόπουλος Ευστράτιος    Υποψήφιος Δρ Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ  Στο βίντεο που ακολουθεί εμφανίζεται η χαρά και η ευχαρίστηση του κ. Μαν...

 

Γράφει ο Ζηκόπουλος Ευστράτιος  
Υποψήφιος Δρ Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ 

Στο βίντεο που ακολουθεί εμφανίζεται η χαρά και η ευχαρίστηση του κ. Μανώλη Κωστίδη για το ήπιο ύφος του Υπουργού Άμυνας της Γείτονος, Ακάρ. 

Ο κ. Κωστίδης μας μεταφέρει από την Κωνσταντινούπολη, τις «ήπιες» δηλώσεις Ακάρ περί «δίκαιης μοιρασιάς του πλούτου του Αιγαίου» ενώ ταυτοχρόνως αναρωτιέται ως προς το τι εννοεί ο Ακάρ με τον όρο «δίκαιη μοιρασιά», μήπως είναι η «γαλάζια πατρίδα» δηλ. 50-50, ή μήπως 10-90, κλπ.

Στην ίδια ενημέρωση, ο κ. Κωστίδης μας υπενθυμίζει ότι «και η Τουρκία έχει ‘ζωτικά συμφέροντα’ στο Αιγαίο». Τονίζει ότι δεν το λέει ο ίδιος, αλλά ότι «το έχουν αποδεχθεί με διάφορες συμφωνίες και ελληνικές κυβερνήσεις στο παρελθόν». Εδώ, διευκρινίζω ότι αναφέρεται σε κυβέρνηση Σημίτη και στο «κοινό ανακοινωθέν της Μαδρίτης» της 7ης Ιουλίου 1997, που είχε πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, με ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, την Μadeleine Albright. Μετά τον αποτυχημένο χειρισμό της κρίσης των Ιμίων το 1996, από την Κυβέρνηση Σημίτη και τις αδόκιμες ευχαριστίες του, στο Κοινοβούλιο προς τις ΗΠΑ, ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης με την σύμφωνη γνώμη του ΥΠΕΞ, κ. Θ. Πάγκαλου αποφασίζει να αλλάξει την πολιτική αντιμετώπισης του τουρκικού αναθεωρητισμού και θέτει ως προτεραιότητα τον κατευνασμό και την «εξημέρωση του θηρίου». Μέσα στις έξι αρχές που διέπουν το εν λόγω ανακοινωθέν, συμπεριλαμβάνονται και «τα ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους».

Από τη στιγμή που αυτά τα «ζωτικά» συμφέροντα δεν κατονομάζονται, η Άγκυρα όχι μόνο δεν αποσύρει το casus belli, αλλά το δικαιολογεί επί πλέον.

Μιλώντας για «ζωτικά συμφέροντα», θα πρέπει ο αναγνώστης να έχει επίσης κατά νου ότι ο όρος αυτός ερευνήθηκε και παρουσιάστηκε μέσα από το έργο του γεωπολιτικού Friedrich Ratzel της γερμανικής Γεωπολιτικής Σχολής (ίδετε Στογιάννος, Α., 2017. Η γένεση της Γεωπολιτικής και ο Friedrich Ratzel. Αθήνα: Λειμών). Εφαρμόστηκε καταχρηστικά από τον Χίτλερ για τους γνωστούς σκοπούς του και σήμερα, από το 2001, αποτελεί την ιδεολογική θεμελίωση του «Στρατηγικού Βάθους» του Νταβούτογλου (ίδετε Μάζης, Ι. Θ., 2021. Μεσογείου Παλίμψηστον: από τον Νταβούτογλου στον Ερντογάν. Αθήνα: Λειμών), το οποίο εκτός από θεωρητικό πόνημα, αποτελεί και το καίριο μανιφέστο του κυβερνώντος από το 2001, ΑΚΡ-Ερντογάν.

Η ‘γαλάζια πατρίδα’ θεμελιώνεται σε αυτόν τον δαβουτογλιανό μεγαλοϊδεατισμό – αναθεωρητισμό και ο Ακάρ δηλώνει επανειλημμένως, ότι τα νησιά στο Αιγαίο δεν έχουν ΑΟΖ και (νομική) υφαλοκρηπίδα. Δεν έχει αναφερθεί σε αυτά ποτέ ως ελληνικά, αλλά μόνον ως νησιά! Επίσης, έχει δηλώσει (ο Ακάρ) και το επαναλαμβάνει και στο παρόν βίντεο, ότι η Τουρκία με αποφασιστικότητα θα υπερασπιστεί τις θέσεις αυτές και ότι αναμένει από την Ελλάδα να αποσύρει τις «μαξιμαλιστικές της θέσεις» συμβάλλοντας σε θετικό κλίμα μεταξύ των δύο χωρών. Συνεπώς, απορίας άξια είναι η «απορία» του κ. Κωστίδη.

Επειδή όμως, εδώ τίθεται θέμα «αιτίας πολέμου», αξιότιμε Κε Κωστίδη, θα πρέπει πρώτα να είστε πολύ προσεκτικός στην ορολογία που χρησιμοποιείτε, εφόσον μεταφέρετε κυβερνητικές θέσεις και στη συνέχεια να μας διευκρινίσετε αν είχατε άγνοια των ανωτέρω, όταν μας παρουσιάζετε, σήμερα, έναν φιλειρηνικό Ακάρ, ή αν ενεργείτε βάσει οδηγιών του τηλεοπτικού σας διαύλου. Φυσικά και οι δύο εκδοχές αποτελούν «λάθος» που «είναι χειρότερο και από έγκλημα».