Στάλινγκραντ... Τίποτα δεν ξεχνιέται! Τίποτα δεν θα διαστρεβλωθεί!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Οι αναμνήσεις μας είναι η δύναμή μας. Ας μην αφήσουμε ποτέ να σβηστούν από τη μνήμη οι ηρωικοί σταθμοί...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Οι αναμνήσεις μας είναι η δύναμή μας.

Ας μην αφήσουμε ποτέ να σβηστούν από τη μνήμη

οι ηρωικοί σταθμοί της... Ιστορίας μας

κι όταν η νύχτα επιχειρεί να ξανάρθει

εμείς ας βάλουμε φωτιά στις μεγάλες επετείους,

όπως θα ανάβαμε πυρσούς»

Βίκτωρ Ουγκό, από γράμμα στον Λουί Μπλανκ (1877)

* Στη φωτογραφία Σοβιετικός στρατιώτης στο Στάλινγκραντ, ανεμίζει την κόκκινη σημαία απέναντι στον εχθρό, σε ένδειξη της Νίκης

"Για την πατρίδα!"
Σοβιετική αφίσα (1941) του "Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου"

79 χρόνια από τη Νίκη του Στάλινγκραντ, στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο του Σοβιετικού λαού...

2 Φλεβάρη 1943 - Το τέλος της μάχης του Στάλινγκραντ, που ξεκίνησε 17 Ιούλη 1942...

Υπερασπιστής του Στάλινγκραντ ο στρατηγός του "Κόκκινου Στρατού" Βασίλι Τσουϊκόφ (Vasilij Čujkov). Άνιση μάχη με στρατιωτική υπεροπλία των ναζιστικών στρατευμάτων.
Οι ναζί δεν μπόρεσαν ποτέ να λυγίσουν τη Σοβιετική Αντίσταση.
Η ανατολική όχθη του Βόλγα παρέμεινε πάντα υπό τον έλεγχο του Κόκκινου Στρατού.
Ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος πήρε συγκεκριμένη διάσταση στη μάχη του Στάλινγκραντ: «Δεν υπάρχει γη για εμάς πέρα από το Βόλγα»!

«Πέρα απ΄τον Βόλγα, δεν υπάρχει τίποτα!
Η μητέρα Πατρίδα σε καλεί!
Ξεσηκώσου τεράστια χώρα!»

Στο Στάλινγκραντ σταμάτησε η επέλαση του ναζισμού κι η συντριβή του ναζισμού και φασισμού ήταν έργο του "Κόκκινου Στρατού"!

«Εμείς τους ελευθερώσαμε κι αυτοί δεν θα μας το συγχωρήσουν ποτέ»

Γκεόργκι Ζούκοφ, Βερολίνο (1945)

[Βλέπε, σε: «Δεν υπάρχει γη για εμάς πέρα από το Βόλγα»!]

Ο "Κόκκινος Στρατός" των Εργατών κι Αγροτών της Σοβιετικής Ένωσης τελείωσε του ναζί. Η μεγαλύτερη και πιο αποφασιστική μάχη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Το αίμα των στρατιωτών του "Κόκκινου Στρατού" στους δρόμους του Στάλινγκραντ, έφερε την κατάκτηση του Βερολίνου, την καρδιά του 3ου Ράιχ. Η Ευρώπη οφείλει τα πάντα στη Σοβιετική Ένωση, παρά τις διαστρεβλώσεις και παραχαράξεις της Ιστορίας.

Το Στάλινγκραντ σήμερα... Μια θυμωμένη Μητέρα-Πατρίδα, που σηκώνει το ξίφος της, μέχρι τον ουρανό, προστατεύοντας τις θυσίες των παιδιών της και προειδοποιώντας τους επίδοξους εισβολείς...

Έγραφε, μεταξύ άλλων, η Ιωάννα Υψηλάντη: «[...] Εκεί, στο Στάλινγκραντ, ένας "καταδικασμένος", σε ήττα στρατός, όπως όλοι πίστευαν, άρπαξε το χέρι της Μοίρας και την οδήγησε να γράψει, την λέξη "τέλος", στην παγκοσμιοποίηση του ναζισμού. Την λέξη "τέλος" στον Β΄ΠΠ.
"Πέρα απ΄τον Βόλγα, δεν υπάρχει τίποτα!"
"Η μητέρα Πατρίδα σε καλεί"!
"Ξεσηκώσου τεράστια χώρα"!
Μ΄αυτά τα συνθήματα, επί 200 ημέρες, μάχονταν με απίστευτο ηρωισμό,σπίτι-σπίτι, δρόμο-δρόμο, χιλιάδες Σοβιετικοί, προσφέροντας την μέγιστη υπηρεσία τους, στην ανθρωπότητα. Την ελευθερία της!
Πάνω από 1,1 εκατομμύριο οι νεκροί, σ΄αυτήν την μάχη. Χωρίς να υπολογίζονται οι 100.000 νεκροί πολίτες, από τους ανελέητους βομβαρδισμούς της "Λουφτβάφε", την πρώτη εβδομάδα. Δύο φορές περισσότεροι, από τους νεκρούς των Δυτικών βομβαρδισμών, στην Δρέσδη.
Οι ναζιστικές απώλειες, επίσης τεράστιες. Πάνω από 1,5 εκατομμύρια στρατιώτες του Αξονα έχασαν την ζωή τους.
Κανένας, απ΄αυτούς δεν θάφτηκε, εκεί. Είναι ιερά τα χώματα του Στάλινγκραντ και μέρος ανάπαυσης μόνο για τους ήρωες, υπερασπιστές του Μαμάγιεφ Κουργκάν. του τόπου, όπου διεξήχθησαν οι 130 μέρες των μαχών, από τις συνολικά 200.
Εκεί "κοιμούνται", σήμερα, 34.000 νεκροί Σοβιετικοί στρατιώτες.
Και από πάνω τους, μια θυμωμένη Μητέρα-Πατρίδα, που σηκώνει το ξίφος της, μέχρι τον ουρανό, προστατεύοντας τις θυσίες των παιδιών της και προειδοποιώντας τους επίδοξους εισβολείς... [...]» [Βλέπε, σε: Στάλινγκραντ... Δεν μπορούν, ακόμα, να "καταπιούν" την ήττα των προσδοκιών τους].

To Μουσείο της μάχης του Στάλινγκραντ: ΕΔΩ

Τιμή και Δόξα στους Υπερασπιστές του Στάλινγκραντ!

 

* Η κατασκευή της ιστορίας του ψεύδους... το "Άουσβιτς απελευθερώνεται από τους συμμάχους"

  

«Σοβιετική Ένωση, αν συγκεντρώσουμε μαζί
όλο το αίμα που έδωσες στον αγώνα,
ό, τι μας έδωσες στον κόσμο, όπως μια μητέρα,
έτσι ώστε η αγωνιούσα ελευθερία να μπορέσει να επανακτήσει τη ζωή,
ένα νέο ωκεανό θα είχαμε,
απ' όλους τον μεγαλύτερο,
απ' όλους τον βαθύτερο.»
Pablo Neruda, βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1971, από το επικό έργο "Canto Generale", 1950.

[Βλέπε σε: Pablo Neruda: αν συγκεντρώσουμε μαζί όλο το αίμα που έδωσες στον αγώνα].

* 142 χρόνια από τη γέννηση του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι