Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ! «ΓΙΑΤΙ η αναγνώριση Πούτιν δεν συγκρίνεται με τη δημιουργία του ψευδοκράτους στην Κύπρο...»

Μετά την κίνηση Πούτιν για αναγνώριση των δύο αυτονομημένων περιοχών του Ντονμπάς, υπάρχουν αρκετοί που σπεύδουν να υποστηρίξουν ότι η κατά...

Μετά την κίνηση Πούτιν για αναγνώριση των δύο αυτονομημένων περιοχών του Ντονμπάς, υπάρχουν αρκετοί που σπεύδουν να υποστηρίξουν ότι η κατάσταση είναι ίδια με την τουρκική εισβολή του 1974 και την αναγνώριση του ψευδοκράτους. Για ποιους λόγους έχουν άδικο.

Δομικές ομοιότητες στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας των δύο αυτονομημένων περιοχών του Ντονμπάς –του Λουγκάνσκ και του Ντονιέτσκ– με τις ενέργειες της Τουρκίας μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, επιχειρούν οι επικριτές του Κρεμλίνου.

Ειδικότερα προσπαθούν να εξισώσουν την τρέχουσα αναγνώριση με το γεγονός ότι η Τουρκία αναγνώρισε τα Κατεχόμενα της Κύπρου ως ανεξάρτητο κράτος, κόντρα σε κάθε διεθνή σύμβαση.

Η τουρκική πρόκληση δεν συγκρίνεται με την κίνηση του Βλαντίμιρ Πούτιν, σύμφωνα με αναλυτές, καθώς το 1974 σημειώθηκε εισβολή ενός κράτους στα εδάφη ενός άλλου, εφαρμόζοντας ωμή βία σε βάρος των αμάχων, διαπράττοντας εγκλήματα πολέμου.

«Στην Κύπρο δεν σημειώθηκε απόσχιση όπως στην Ουκρανία και αντίστοιχα η Ρωσία δεν πραγματοποίησε εισβολή σε κάποιο έδαφος» υπογραμμίζει στο Sputnik ο δικηγόρος Γιάννης Χατζηαντωνίου.

Η ρωσοφοβική προπαγάνδα φοβάται την ειρηνευτική δύναμη που θέλει να στείλει ο Πούτιν και τη συγκρίνει με την «αποκαλούμενη ειρηνευτική δύναμη» των Τούρκων στα Κατεχόμενα.
«Όμως στην Ουκρανία υπάρχει μια εθνικιστική ομάδα που θέλει να συντρίψει τη ρωσική πληθυσμιακή ομάδα και να καταλάβει τα εδάφη της. Για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητη η ειρηνευτική δύναμη. Δεν συνέβη κάτι αντίστοιχο στην Κύπρο, που έχει στο έδαφός της δυνάμεις κατοχής» υποστηρίζει ο κ. Χατζηαντωνίου.

Οι Τουρκοκύπριοι ήταν μειονότητα στην Κύπρο, ενώ αντίστοιχα στο Ντονμπάς οι Ρώσοι είναι πλειονότητα, υπογραμμίζει στο Sputnik ο Ανδρέας Ζαφείρης, εκπρόσωπος της οργάνωσης «Save Donbass», τονίζοντας ότι οι κάτοικοι στο Ντονμπάς αναγκάστηκαν να υπερασπιστούν τα εδάφη τους σε αυτοάμυνα.

Οι αναλυτές συμφωνούν ότι δεν σημειώθηκαν βομβαρδισμοί στην Κύπρο από τους Ελληνοκυπρίους απέναντι στους Τουρκοκυπρίους, σε αντίθεση με όσα κάνουν οι Ουκρανοί στους κατοίκους των αυτόνομων περιοχών.

Σύμφωνα με τον κ. Ζαφείρη, προφανώς και στην Κύπρο τη δεκαετία του '60, κάποιες ακροδεξιές συμμορίες είχαν επιτεθεί στους Τουρκοκυπρίους με επικεφαλής τον Σαμψών.
Όμως, όπως υπενθυμίζει, το 1974 έγινε κάτι τελείως διαφορετικό. Πραξικόπημα από το ΝΑΤΟ κατά του Μακαρίου και τουρκική εισβολή ώστε να μη γίνει η Κύπρος η «Κούβα της Μεσογείου».
Στην Κύπρο η δύναμη κατοχής είναι ΝΑΤΟϊκή αφού η Τουρκία είναι στο ΝΑΤΟ. «Στην Ουκρανία επικράτησε ένα ναζιστικό καθεστώς το 2014 που ξεκίνησε να σφάζει ανθρώπους. Σε αυτό αντιτάσσεται η Ρωσία με την αναγνώριση» υπογραμμίζει ο εκπρόσωπος του «Save Donbass».

Οι συμφωνίες του Μινσκ και η συνέχεια
«Όσοι εξισώνουν την αναγνώριση των Λαϊκών Δημοκρατιών και το ψευδοκράτος της Κύπρου, μάλλον δεν προτείνουν διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία στην Ουκρανία, καταπατώντας μάλιστα και τις συμφωνίες του Μινσκ περί ομοσπονδιοποίησης» προσθέτει ο κ. Χατζηαντωνίου.

«Οι συμφωνίες του Μινσκ είναι ό,τι πιο σωστό ώστε να υπάρξει μια ομοσπονδιοποίηση της Ουκρανίας και να επιλυθεί η κρίση. Ωστόσο, η Ρωσία πάει ένα βήμα παραπέρα με την ανεξαρτητοποίηση: Είτε μπαίνετε σε συζήτηση για ομοσπονδιοποίηση είτε προχωράμε με επιμέρους μέτρα φαίνεται να είναι το μήνυμά της» σύμφωνα με τον Γ. Χατζηαντωνίου.
«Η Ουκρανία κρατάει επίσης στην επικράτειά της, παρά της θέλησή τους, τρεις επαρχίες: Ζαπρορόζιε, Οδησσό και Χάρκοβο.
Η Δύση θα προσπαθήσει να καταπιέσει τους πληθυσμούς στην ευρύτερη περιοχή ώστε να εξαναγκάσει μια ρωσική στρατιωτική επέμβαση την οποία θα ανταποδώσει με κυρώσεις» προσθέτει ο αναλυτής.
Από την πλευρά του, ο κ Ζαφείρης προσθέτει ότι δεν ήθελε να εισβάλει η Ρωσία, αλλά το ΝΑΤΟ στις Λαϊκές Δημοκρατίες μέσω της Ουκρανίας.
«Μετά τη ρωσική κίνηση, η προσπάθεια επέκτασης του ΝΑΤΟ θα βρει τις λαϊκές πολιτοφυλακές ενισχυμένες, τόσο στρατιωτικά όσο και ηθικά. Παράλληλα οι Λαϊκές Δημοκρατίες θα γίνουν ακόμα πιο ισχυρές προς την κατεύθυνση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων του λαού» καταλήγει.

ΛΑΜΠΡΟΣ ΖΑΧΑΡΗΣ