Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας Για να θυμούνται οι παλιότεροι, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι... Ήταν 20 Δεκέμβρη του 1973... όταν...
για να μαθαίνουν οι νεώτεροι...
Η βασκική οργάνωση "Euskadi Ta Askatasuna - ETA" ανέλαβε αμέσως την ευθύνη εκτέλεσης του φασίστα.
Το «Τέρας» (Ogro), ο διορισμένος πρωθυπουργός της φασιστικής κυβέρνησης του δικτάτορα Φράνκο, είχε το τέλος που του άξιζε.
Οι παλιότεροι ηλικιακά αντιφασίστες στην Ευρώπη (στην Ελλάδα είχαμε την αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών), θα θυμούνται το σύνθημα που δονούσε όλες τις αντιφασιστικές ευρωπαϊκές διαδηλώσεις εναντίον των δικτατορικών καθεστώτων σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα: «Francisco Franco αρκετά, θα έχεις το τέλος του Carrero Blanco».
Αυτοί οι δικτάτορες είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: ήταν μέλη της μέχρι και σήμερα πανίσχυρης μασονικής στοάς του Βατικανού, της "Opus Dei"... σήμερα κι επισήμως του "Συμβουλίου για τον Περιεκτικό Καπιταλισμό", των "Φρουρών της ανθρωπότητας" του "νέου καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο".
«Ένας καπιταλισμός χωρίς αποκλεισμούς, που δεν αφήνει κανέναν πίσω, που δεν απορρίπτει κανέναν από τους αδελφούς ή τις αδερφές μας,
είναι μια ευγενής φιλοδοξία, που αξίζει τις καλύτερες προσπάθειές μας»... όπως μας διαβεβαιώνουν!
Σήμερα τα επίσημα ντοκουμέντα είναι αποκαλυπτικά κι αδιαμφισβήτητα... Όπως την παραμονή του διορισμού του φασίστα Artajo στο υπουργείο των Εξωτερικών της φασιστικής Ισπανίας, ο Carrero Blanco έγραψε στον Franco: "Ο Artajo θα γίνει δεκτός στο Βατικανό κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς αυτή τη στιγμή" (βλέπε, σε: M. Espada Burgos, Franquismo y Política Exterior, Μαδρίτη, Rialp, 1988, σελ. 160).
Ακριβώς την ίδια περίοδο το στήριγμα του μαύρου δικτάτορα της Αργεντινής, Χόρχε Βιντέλα [Βλέπε, σε: Ποιος είναι ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, σήμερα πάπας Φραγκίσκος; Οι Μανάδες των δολοφονημένων στην Αργεντινή, μας το θυμίζουν!].
"Επιχείρηση το Τέρας" (Operación Ogro)Η επίθεση κι η εκτέλεση του φασίστα Carrero Blanco από την ETA, σηματοδοτεί ένα θεμελιώδες βήμα στην ιστορία της οργάνωσης της Ανεξαρτησίας των Βάσκων και, στην Ισπανία, συνέβαλε στη διαταραχή της μοίρας της δικτατορίας του Φράνκο, αποδεικνύοντας πως η στυγερή δικτατορία του Φράνκο δεν ήταν ανίκητη. Η εργατική τάξη των Βάσκων, η αποφασιστικότητά τους απέδειξε πως δεν είναι άτρωτο ούτε το πιο αυταρχικό-δικτατορικό καθεστώς. Μια μεγαλειώδης επιχείρηση που τέθηκε στο Πάνθεον των Εθνικοαπελευθερωτικών Κινημάτων.
Ο Ιταλός μαρξιστής σκηνοθέτης Gillo Pontecorvo, προσωπικός φίλος με τους Πάμπλο Πικάσσο, Ίγκορ Στραβίνσκι, Ζαν-Πωλ Σαρτρ, με τις πολλές και γνωστές πολιτικές του ταινίες (όπως η επίσης μεγαλειώδης ταινία του "Η μάχη του Αλγερίου", Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 1966), έδωσε τη μάχη με τη λογοκρισία, τις πιέσεις και με τον εμβληματικό Τζιάν Μαρία Βολοντέ (βλέπε: "Η Εργατική Τάξη πάει στον Παράδεισο"), κατόρθωσαν να προσδώσουν (1979) την αποκατάσταση, το πολιτικό πάθος, την αλήθεια με την ταινία "Επιχείρηση το Τέρας", για τον αγώνα των Βάσκων και την εκτέλεση του φασίστα Carrero Blanco.
(ακολουθεί σε δύο μέρη, δυστυχώς χωρίς ελληνικούς υπότιτλους):
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση