"Έλληνας φιλόσοφος"... Γιατρός, παγκόσμιος πρωταθλητής κι Επαναστάτης!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας - « Ποιος είναι ο Ιταλός που εκτιμάς περισσότερο... ο Ματσόλα, ή ο Ριβέρα; » ...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

- «Ποιος είναι ο Ιταλός που εκτιμάς περισσότερο... ο Ματσόλα,
ή ο Ριβέρα;»...

- «Δεν τους γνωρίζω. Βρίσκομαι εδώ στην Ιταλία για να διαβάσω Αντόνιο Γκράμσι
στην αυθεντική του γλώσσα και να μελετήσω την ιστορία του εργατικού κινήματος»
Σωκράτης (1954 - 4 Δεκέμβρη 2011)
Το 1984 "μετακόμισε" στην ποδοσφαιρική ομάδα της Φλωρεντίας, την Φιορεντίνα.
Μόλις φθάνει στην Ιταλία ο παγκόσμιος ποδοσφαιρικός αστέρας και πρωταθλητής,
μεταξύ άλλων απαντάει έτσι στους δημοσιογράφους, στην πρώτη του παρουσίαση και συνέντευξη...

Μεγάλος ποδοσφαιριστής, επαναστάτης κι Άνθρωπος!

Socrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira... γνωστός στον ποδοσφαιρικό κόσμο και το παγκόσμιο Εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα ως Σωκράτης (Σώκρατες).

Σπούδασε ιατρική, έλαβε την ειδικότητα του Παιδίατρου και από εκεί το παρατσούκλι 'O Doutor' κι ο γιατρός έκανε κι ένα διδακτορικό στη Φιλοσοφία, μιας κι ο πατέρας του -λάτρης της αρχαίας Ελλάδας- τον ονόμασε Σωκράτη και τον φώναζε "Έλληνα φιλόσοφο" από μικρό παιδί.

Ακόμη και το όνομά του παραπέμπει στη φιλοσοφία κι αυτό τον "σημάδεψε".

Επαναστάτης, ένα σύμβολο, στρατευμένος στην αντίσταση εναντίον της δικτατορίας στη Βραζιλία.

Έφυγε σαν σήμερα 4 Δεκέμβρη 2011...

Θα αναπτύξει μεγάλο πάθος για την πολιτική ως φοιτητής Ιατρικής, σε μια ιστορική περίοδο που βλέπει τη Βραζιλία υπό τη στρατιωτική δικτατορία (1964 - 1984), που ονομάστηκε ως "Δικτατορία των Γορίλων".

Τάχθηκε ανοιχτά στο πλευρό της αριστεράς, ασπαζόμενος τα ιδανικά του σοσιαλισμού, τόσο πολύ που πανηγύριζε με τη σφιγμένη γροθιά, συμβολίζοντας τη δημοκρατία και είναι αυτός που δίνει "ζωή" στο μοναδικό πείραμα της "Κορινθιακής Δημοκρατίας".
Ως έφηβος έπαιζε ποδόσφαιρο στην Μποταφόγκο και από το 1971 που ξεκίνησε την Ιατρική στο Πανεπιστήμιο, μοίραζε τον εαυτό του μεταξύ της αγάπης για τις σπουδές και του πάθους για το ποδόσφαιρο.

Πώς συμφιλίωσε τις δύο αγάπες; Απλό, δεν προπονήθηκε ποτέ, ή έκανε ελάχιστη προπόνηση.
Είπε στον σύλλογο: «Θα έρχομαι μόνο στους αγώνες».
Αρχικά το ποδόσφαιρο παραμένει για εκείνον ένα απλό πάθος, τόσο που σε όσους τον ρωτούν τι κάνει στη ζωή του απαντά: «Είμαι φοιτητής ιατρικής».
Το 1974 κάτι αλλάζει. Ο Σωκράτης καταλαβαίνει ότι, εκτός από γιατρός, μπορεί να γίνει και σημαντικός ποδοσφαιριστής. Έτσι αρχίζει να προπονείται με συνέπεια, ακόμα κι αν δεν είναι πάντα ενθουσιώδης με αυτό. Παρά τις νύχτες που περνάει διαβάζοντας και καπνίζοντας, οι επιδόσεις του δεν επηρεάζονται: ο Σωκράτης, που έπαιζε τότε ως επιθετικός μέσος, ή δεύτερος επιθετικός, μαγεύει στο Πρωτάθλημα και σκοράρει κατά ριπάς.
Το βράδυ καπνίζει και πίνει τακτικά, ακολουθώντας έναν τρόπο ζωής που δεν είναι κατάλληλος για έναν αθλητή και έναν γιατρό. Η κριτική αρχίζει να πέφτει βροχή απέναντί ​​του.

Δηλώνει στην Ιταλία μετά από έναν τραυματισμό του: «Έφτασα στην Ιταλία και τραυματίστηκα αμέσως. Για τον καπιταλιστικό κόσμο σας είναι ακατανόητο. Είναι αδύνατο να σταματήσετε μια μηχανή που κλωτσάει μια μπάλα. Γεγονός που είναι ιδιαίτερα χρήσιμο αν δεν σκέφτεται. Είναι ο καθρέφτης όλων των άλλων. Το ποδόσφαιρο εδώ είναι σαν τη θρησκεία, σαν την εκκλησία. Ακίνητο, όλα είναι νεκρά. Αλίμονο σου αν αναρωτηθείς τον λόγο. Η Βραζιλία είναι η ίδια σε αυτό.»

Στο τερέν για τη δημοκρατία... 

Μεγάλος ποδοσφαιριστής, επαναστάτης κι Άνθρωπος!