Η Νατοϊκή αριστερά... η σύληση της μνήμης & των παρακαταθηκών του Τσε Γκεβάρα...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Ορκίστηκα μπροστά από μια φωτογραφία του αείμνηστου συντρόφου Στάλιν, ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να δω αυτά τα ...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Ορκίστηκα μπροστά από μια φωτογραφία
του αείμνηστου συντρόφου Στάλιν,
ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να δω αυτά τα...

καπιταλιστικά χταπόδια να εξοντώνονται»
10 Δεκέμβρη 1953, Ερνέστο "Τσε" Γκεβάρα, που λάτρευε να υπογράφει ως "Στάλιν 2"

Σχετικό: «Μην κλάψεις όταν ακούσεις ότι πέθανα... Συνέχισε να κάνεις ό,τι έκανα και θα συνεχίσω να Ζω μαζί σου!»

Η λεγόμενη αριστερά στην Ευρώπη, είτε "κομμουνιστική" (με ελάχιστες εξαιρέσεις), είτε η "αριστερά της εποχής μας", είτε "επαναστατική εξωκοινοβουλευτική αριστερά" έχουν εξολοκλήρου ενταχθεί στους σχεδιασμούς του υπέρ-εθνικού κεφαλαίου και προσπαθούν να επιβιώσουν με "αντικαπιταλιστικές κραυγές", με συνεχείς επικλήσεις ανέξοδου "αντιφασισμού" και κυρίως να καπηλεύονται τη μνήμη των ηγετών του επαναστατικού κινήματος, όπως του Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα που δολοφονήθηκε σαν σήμερα (9 Οκτώβρη 1967).

Αυτή η "αριστερά" είναι νεκρή και το καθήκον κάθε αριστερού επαναστάτη είναι να κλείσει τους λογαριασμούς, να λογαριαστούμε μετωπικά με τη Νατοϊκή αριστερά!

«Ένας νέος φασισμός δημιουργείται στη θέση του παλαιού κληρικό-φασισμού,

ένας τεχνητός φασισμός ο οποίος θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί

μόνον υπό τον όρο να ονομάζεται αντιφασισμός»

Pier Paolo Pasolini

[Βλέπε σε: Στην "αριστερά" των τραπεζιτών μνημονεύουν τον κομμουνιστή "Poeta Vate"... αλλά ποτέ τις παρακαταθήκες του!]

Η Ιστορία δεν ψεύδεται... Ψεύδονται αυτοί που την γράφουν!

Η περίπτωση του Τσε αποτελεί ένα από τα πολλά παραδείγματα. Όπως στην πατρίδα μας η περίπτωση του Πρώτο-Καπετάνιου Άρη Βελουχιώτη, που ήταν "προδότης" για περίπου 60 χρόνια [Βλέπε, σε: «Μας λείπεις Καπετάνιε! Σήμερα σ' είχε ανάγκη η Πατρίδα... όσο ποτέ!»].

Οι "επαναστάτες" των "ανοιχτών συνόρων", σύγχρονοι δουλέμποροι για λογαριασμό του κεφαλαίου κι υπερασπιστές της "αραβικής άνοιξης made in USA" και των "ατομικών δικαιωμάτων", ομάδες στην πλειοψηφία τους με αναφορά στον τροτσκισμό [Βλέπε, σε: Λέων Τρότσκι... επαναστάτης ή αντεπαναστάτης;], με περίσσιο θράσος "τιμούν" τη μνήμη του Τσε ως σανό στην παρέα τους.

«Θεωρούμε τη δράση του τροτσκιστικού κινήματος ως αντεπαναστατική”
Τσε Γκεβάρα, 1961

Η άλλη αριστερά, αυτή των παλαμακιστών της “αποσταλινοποίησης του Χρουστσόφ", όπως πολλά χρόνια αργότερα χειροκροτητές της περεστρόικα του πράκτορα Γκορμπατσόφ [Βλέπε, σε: ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ που συγκλόνισαν ολόκληρη την Ρωσία], μέχρι τη δεκαετία του '90 αγνοούσαν τον Τσε και πολλές φορές του έβαζαν την ετικέτα του "τροτσκιστή", τροφοδοτώντας τις πολιτικές των για δήθεν σύγκρουση του Τσε με τον Φιδέλ. Παλιά μας τέχνη κόσκινο...

Ernesto Guevara και Alberto Granado

Ο Ernesto «Che» Guevara κι ο Alberto Granado, Αργεντίνος-Κουβανός , γιατρός, συγγραφέας, είναι ο νεανικός φίλος, σύντροφος και συνταξιδιώτης του Τσε κατά τη διάρκεια της περιοδείας με μοτοσικλέτα το 1952 (1η φώτο) στη Λατινική Αμερική. Μαζί του στο αντάρτικο (2η φώτο) και μαζί του στην ηγεσία της Κούβας, τον συνοδεύει (3η φώτο) το Νοέμβρη του 1960 στο ταξίδι του στη Σοβιετική Ένωση.

Ο Τσε φθάνει στη Μόσχα το Νοέμβρη του 1960 με επίσημη Κουβανική αντιπροσωπεία. Βρισκόμαστε στον τέταρτο χρόνο εκείνης της "περεστρόικα" που χαρακτηρίζεται ως η περίφημη “αποσταλινοποίηση” της ΕΣΣΔ που ξεκίνησε επί Νικίτα Χρουστσόφ.

Ο Τσε απαιτεί κι επιμένει να καταθέσει στεφάνι στον τάφο του Στάλιν. Ο φίλος και σύντροφός του Alberto Granado, τον παρακαλεί ν' αναθεωρήσει τη στάση του για να μην διαταραχθούν οι σχέσεις της Κούβας με την τότε ΕΣΣΔ. Το ίδιο κι Κουβανός πρέσβης στη Μόσχα.

Ο Τσε τους αγνοεί και τιμάει τη μνήμη και τις παρακαταθήκες του Ιωσήφ Στάλιν!

* «Ο Στάλιν δεν πέθανε... Δεν είναι νεκρός ο Στάλιν!»

«Να λες την αλήθεια,
να καταλήγεις μαζί στην αλήθεια,
είναι πράξη κομμουνιστική κι επαναστατική»
Αντόνιο Γκράμσι, "L'Ordine Nuovo", 21 Ιούνη 1919

Σήμερα και στην Ελλάδα, όπως κι όλων των ευρωπαϊκών κομμάτων, η πολιτική ατζέντα -με αριστερό ή δεξιό προσωπείο-, ταυτίζεται απόλυτα στην "αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής", την "πράσινη ανάπτυξη", τα "ανοιχτά σύνορα" για την "ανθρωπιστική" περίθαλψη μεταναστών, αλλά και την αναγκαιότητα του μαζικού εμβολιασμού. Αυτό το γεγονός είναι η ταφόπετρα στην ηττημένη κι υποταγμένη "αριστερά" με κάθε είδους πρόσημο... Η στήριξη ενός ναζιστικού μέτρου, ο διαχωρισμός των πολιτών, η απώλεια της εργασίας κι ελευθερίας δεν συνάδουν με κανενός είδους αριστερά!

Η Αριστερά δεν αρκεί να επικαλείται την αρετή,

οφείλει να είναι ενάρετη η ίδια•

δεν αρκεί να στηλιτεύει το κακό,

πρέπει η ίδια να το τιμωρεί παραδειγματικά...