ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ που σοκάρει από την Εύβοια! «ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΝΩΔΙΑ, όσοι φταίνε να πεθάνουν...»

Juliette Georgiades     Γράφει η Sara Nozek καίγονται οι Ροβιές. παραθέριζα εκεί παιδί. από μια εποχή και μετά, πήγαινα διαρκώς στη Βόρεια Ε...

Juliette Georgiades  

Γράφει η Sara Nozek

καίγονται οι Ροβιές.
παραθέριζα εκεί παιδί.
από μια εποχή και μετά, πήγαινα διαρκώς στη Βόρεια Εύβοια, αλλά πιο βορειοανατολικά, Βασιλικά, Πευκί, Ιστιαία...
είχα και έχω μεγάλη τρέλα με τη βόρεια Εύβοια.
λάτρευα να πηγαίνω Χαλκίδα με το τρένο, κι από κει (αφού πρώτα καθόμουν στον σταθμό με καφεδάκι και χάζευα τα δεντράκια μπροστά στη θάλασσα για ώρα) έπαιρνα το λεωφορείο.
περίμενα πώς και πώς να μπούμε στον δήμο Κηρέως με τις πρασινάδες, τη δενδροστοιχία και το ποτάμι.
χάζευα το κρυφό δασάκι στα Βασιλικά, που το έβλεπα για μια στιγμή φευγαλέα, φαινόταν λιγάκι η είσοδος, όπως περνούσε το λεωφορείο, για να καταλήξει στο Πευκί.
μόλις αντίκρυζα από μακριά το Πευκί, ενθουσιαζόμουν, ότι θα ξαναπάω στα πιο αγαπημένα μου σημεία, δεν μπορούσα να συγκρατηθώ απ' τη λαχτάρα.
στην Ιστιαία με πρωινό λεωφορείο για γλυκό και καφεδάκι, απέναντι από την πλατεία της Αγίας Παρασκευής, στο μικρό ζαχαροπλαστείο.
στην Κερασιά, στο Αχλάδι...
και οι Ροβιές...
έχω φάει τις πιο νόστιμες ντομάτες εκεί, από το χώμα, ζεστές.
εχω περπατήσει σε περιβόλια κατάφυτα, πανέμορφα, σε νεραϊδένιο δασάκι, σε πλούσια λιβάδια, μυθικά, που λες και βγήκαν από εξωτικό, αρχαίο παραμύθι.
και τώρα καίγεται αυτή η μνήμη, οι φλόγες έφτασαν μέχρι την παραλία με τα πεντακάθαρα νερά.
ονειρευόμουν να ζήσω κάποτε στη βόρεια Εύβοια.
μπορεί και να γίνει, μπορεί και όχι.
θα την αφήσουν ήσυχη;
ή θα θελήσουν να την προκόψουν κι αυτή ολοκληρωτικά, έτσι όπως είναι καταπράσινη και κούκλα;
κσι το λέω αυτό, επειδή τουλάχιστον στο ανατολικό κομμάτι και μέχρι το 2009, που πήγαινα ανελλιπώς, υπήρχε μια σχετική πρόληψη, υπήρχε μόνιμο πυροσβεστικό όχημα σε συγκεκριμένες περιοχές, και δεν είχα δει ούτε μισή φλογίτσα.
δεν μπορώ να το σηκώσω, ότι καίγονται τόσα σημεία ταυτόχρονα.
όχι, δεν είναι η ζέστη.
είναι στρεβλή, ηλίθια νοοτροπία, είναι συμφέρον, είναι αδιαφορία, ολιγωρία, ασυνεννοησία.
ειναι κτηνωδία.
μόνο τα κτήνη καίνε πλάσματα αθώα, μόνο κτήνη καταστρέφουν την ομορφιά, μόνο κτήνη αδιαφορούν γι' αυτό που μας δίνει ζωή.
κτήνη, όπως το λέω.
ακόμα και η λογική του ό,τι νά 'ναι, κτηνωδία είναι.
το έλα μωρέ, το τυχάρπαστο, το και τι έγινε, το βαριέμαι, το εμείς τη γλυτώσαμε, το τι με νοιάζει εμένα, μόνο η περιουσία μου να μη χαθεί, το πώς κάνετε έτσι για τα ζώα, αλλά και τα συμφέροντα, από ανεμογεννήτριες μέχρι φιλέτα, ανήκουν ΟΛΑ με μικρές διαβαθμίσεις στην ιδια κλίμακα κτηνωδίας.
ακόμα και η μιζέρια, από την οποία μονίμως πάσχουμε, κτηνωδία είναι.
γενικότερα, εδώ δεν εκτιμάμε αυτή την υπέρτατη ομορφιά της φύσης, την αγάπη της να μας δίνει ζωή κι ανάσα, την τρυφερότητα του άκακου ζώου, το μεγαλείο και την προσφορά στο ανθρώπινο είδος.
κι αφού δεν κατανοούμε το δώρο, τι άλλο κάνουμε από το να επιτρέπουμε παθητικά.
στις ειδήσεις των έξι:
ξεκίνησαν από τις πυρκαγιές, κάλεσαν τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας να πει τη γνώμη του... κι αυτός, ευκαιρίας δοθείσης, λόγω διακοπών ρεύματος, διαφημίζει τις ιδιωτικές εταιρείες ηλεκτροδότησης!!!!
τι θέλω εγώ:
όσοι φταίνε, να πεθάνουν.
όσοι κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, να πεθάνουν.
όσοι έχουν συμφέρον από αυτή τη φρίκη, να πεθάνουν.
όσοι αδιαφορούν, όσοι κοιτάζουν μόνο το τομάρι τους, να πεθάνουν.
να τους δω νεκρούς, λέμε.
πειράζει;
κακό είναι;
τέλειο είναι.
να δω εκατόμβες καθαρμάτων και ηλιθίων, ν' ανοίξει το μάτι μου.
ο ένας πάνω στον άλλο, σαν ψοφίμια.
πανάθεμά σας, γαμώ τα συμφέροντά σας, τον παρτακισμό σας, τη βλακεία που σας δέρνει, τις παθογένειες αυτού του τόπου, το αλύπητο ξύλο που δεν φάγατε ποτέ.
κάηκαν οι Ροβιές, πάνε.
πάει κι η Βαρυμπόμπη.
καίγεται τώρα και η αρχαία Ολυμπία.
εμείς δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε.
δέντρα νεκρά, ζωάκια ψητά.
περισώστε ό,τι μπορείτε.
ώστε αργότερα, να σας κάνουν καλή προσφορά... οι ιδιωτικές εταιρείες ηλεκτροδότησης.
λέει η παρουσιάστρια των ειδήσεων, με συνεσταλμένο χαμόγελο: εμείς δεν είμαστε ρομπότ.
όχι, ρομπότ είστε.
είστε και παραείστε, και φαίνεστε.
δεν θέλει πολύ, αρκεί κάποιος να σας βγάλει ολονών το βύσμα.
Σάρα Νόζεκ