Πέθανε η δημοσιογράφος Σοφία Αδαμίδου...

«Έφυγε» τα ξημερώματα του Σαββάτου, μετά από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική, η Σοφία Αδαμίδου, δημοσιογράφος και συγγραφέας.  Η Σοφία Αδα...

«Έφυγε» τα ξημερώματα του Σαββάτου, μετά από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική, η Σοφία Αδαμίδου, δημοσιογράφος και συγγραφέας. 

Η Σοφία Αδαμίδου, γεννήθηκε το 1963 στη Χαραυγή Κοζάνης. Τη δεκαετία του 1980 υπήρξε μέλος της ΚΝΕ και αργότερα έγινε μέλος του ΚΚΕ. 

Υπήρξε τακτικό μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ. Στην επαγγελματική της πορεία ως δημοσιογράφος, εργάστηκε στον Ριζοσπάστη και τον 902. Είχε εργαστεί επίσης στην ΕΤ1, στη ΝΕΤ, τον ΑΝΤ1. 

Το συγγραφικό έργο που αφήνει πίσω της είναι πλούσιο και πολυσχιδές. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές («Υπάρχει μια χώρα που σου μοιάζει», «Στην αγορά του χρόνου ανειδίκευτη») και συνέγραψε τη βιογραφία της Σωτηρίας Μπέλλου, με τίτλο «Πότε ντόρτια, πότε εξάρες», έργο το οποίο διασκεύασε για το θέατρο, με τον τίτλο «Σωτηρία με λένε».

Στα θεατρικά της έργα είναι μεταξύ άλλων ο «Άρης», βασισμένο στη ζωή και τους αγώνες του Άρη Βελουχιώτη, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο «Αλέκος Σακελλάριος» από τα Κορφιάτικα βραβεία, «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, «Ήλιος στην πέτρα», βασισμένο στο αφήγημα της αντάρτισσας του ΔΣΕ, Ελένης Τραγγανίδα – Μακρυνιώτη «Η Μυρτιά του βουνού», «Άνθρωποι και ποντίκια» του Στάινμπεκ, «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», από το βιβλίο του Ντάλτον Τράμπο κ.ά.

Με τον αδερφό της και θεατρικό συγγραφέα, Μυρώδη Αδαμίδη, συνεργάστηκαν μεταξύ άλλων στη συγγραφή του έργου «Καρλ, της καρδιάς μου καρδιά», εμπνευσμένο από τις επιστολές της Τζένης και του Καρλ Μαρξ.

Η κηδεία της θα γίνει αύριο Κυριακή 13 Ιουνίου, στις 4 μ.μ., στην Χαραυγή Κοζάνης.

Μια από τις τελευταίες της συνεντεύξεις την είχε παραχωρήσει στο in.gr, και την Γεωργία Δρακάκη, όπου μίλησε για τις συναντήσεις της με την κορυφαία ρεμπέτισσα Σωτηρία Μπέλλου.

Η ίδια είχε αποκαλύψει μια πολύ τρυφερή στιγμή της με την Σωτηρία Μπέλλου που της έχει μείνει αξέχαστη.

«Μάλλον είδε σε εμένα ότι ανήκω σε εκείνους που δεν πιέζουν τον άλλον. Ως δημοσιογράφος, σέβομαι τον συνομιλητή μου. Όταν κάνω συνέντευξη με καλλιτέχνη, θέλω να τον αφήσω να μιλήσει μέχρι εκεί όπου νιώθει άνετα. Δεν ισχύει το ίδιο όταν μιλάς με έναν πολιτικό, εκεί χρειάζεται στρίμωγμα!» είχε αναφέρει.

«Δεν της άρεσε ο πληθυντικός. Σωτηρία με λένε! Αυτό μου έλεγε συνεχώς, έτσι προέκυψε ο αντίστοιχος τίτλος της παράστασης», είχε αναφέρει η Σοφία Αδαμίδου που βάσισε πάνω στο υλικό της βιογραφίας ένα θεατρικό έργο για την ζωή της ρεμπέτισσας που… δεν λέει να κλείσει τον κύκλο του και όλο ανεβαίνει.