«Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς...»

Δημήτρης Τριάντος   29 Μαΐου 1453, «εάλω η Πόλις», Κων/νος την έφτιαξε, Κων/νος την υπερασπίστηκε μέχρι τέλους, η πόλη των πόλεων, το αρχέτυ...

Δημήτρης Τριάντος 
29 Μαΐου 1453, «εάλω η Πόλις», Κων/νος την έφτιαξε, Κων/νος την υπερασπίστηκε μέχρι τέλους, η πόλη των πόλεων, το αρχέτυπο όλων των σημερινών πρωτευουσών, έλεγες καλημέρα σε 10 γλώσσες, στην ακμή της πάνω από 500.000 πληθυσμό, στα απόρθητα τείχη της περιέκλειε τα 2/3 του παγκόσμιου πλούτου, το Κωνσταντινάτο το δολάριο της εποχής!
Φωτο 2. Η Αγία Σοφία, ο 2ος Παρθενώνας του Ελληνισμού, ο μεγαλύτερος καθεδρικός του κόσμου για 1000 χρόνια, άλλαξε την ιστορία της Αρχιτεκτονικής, καμιά άλλη εκκλησία ή τζαμί δεν τόλμησε να κατασκευάσει τρούλο με μεγαλύτερο πλάτος (31μ) που να στέκει σε αυτό το ύψος! Χωράνε μέσα το Άγαλμα της Ελευθερίας και όλη η Παναγία των Παρισίων χωρίς το καμπαναριό, χτίστηκε σε χρόνο ρεκόρ σε 5 χρόνια (ο Αγ. Πέτρος στην Ρώμη σε 150 χρόνια) έδωσε δουλειά σε 10.000 εργάτες, κόστισε σημερινά χρήματα 1 τρις δολάρια, είχε 1000 κληρικούς, 75 θυρωρούς, χωρούσε 23.000 πιστούς, έχει επιζήσει όλων των σεισμών, μόλις 21 χιλιόμετρα από το περίφημο ρήγμα της Ανατολής!
Ρώσοι κληρικοί που την επισκέφθηκαν έγραψαν: δεν ξέραμε αν βρισκόμασταν στα ουράνια ή στη γη αφού στην γη δεν υπάρχει τόσο μεγαλείο και ομορφιά….. το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι εκεί κατοικεί ο Θεός ανάμεσα στους ανθρώπους!
Η πτώση Θεία Τιμωρία, ο Παλαμάς, γράφει στον "Δωδεκάλογο του Γύφτου" «Και η Πόλη πόρνη, περίμενε τον Τούρκο να την πάρει», πόρνη όπως η Βαβυλώνα, οι σύγχρονοι έλεγαν τιμωρούνται για «κρίμασιν οις οίδεν Κύριος» = για αμαρτίες που γνωρίζει ο Θεός. Μάθημα που παίρνει κανείς από τιμωρίες και συμφορές, από τότε η λέξη "παιδεύω" παίρνει και την άλλη σημασία «σταμάτα να με παιδεύεις = να με τυρρανάς!»
Το 1453 εκδόθηκε απλά το πιστοποιητικό θανάτου, η αρχή του τέλους το 1071 όταν στη μάχη του Ματζικέρτ ηττάται από τους Σελτζούκους Τούρκους ο Βυζαντινός στρατός. Για πρώτη φορά στην Ιστορία πιάνεται αιχμάλωτος ο Αυτοκράτορας, Ρωμανός ο Διογένης και οι Σελτζούκοι Τούρκοι βάζουν πόδι και εγκαθίστανται μόνιμα στην περιοχή. Στην Τουρκία από τώρα κάνουν ετοιμασίες για να γιορτάσουν το 2071, τα 1000 χρόνια παρουσίας τους στην Μικρά Ασία= Ιωνία = Γιουνανιστάν όπως λένε την Ελλάδα.
Προηγήθηκε το 1204 η Άλωση από τους Σταυροφόρους, η μεγαλύτερη λεηλασία πόλης στην ιστορία, στα τείχη της περιέκλειε τα 2/3 του παγκόσμιου πλούτου, 600 γοτθικές εκκλησίες κτίζονται στην Δύση (αυτές που όλοι θαυμάζουμε) από τις ιερές business, τα έσοδα από τους εράνους που οργανώνει η Καθολική Εκκλησία για να στεγάσει τα ιερά κειμήλια από την Πόλη (τα κλεψιμαίικα δηλαδή).
Φωτο 3. Τα πανέμορφα χάλκινα άλογα, αντίγραφα έργο του Λύσιππου, σήμερα στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου στη Βενετία, κλεμμένα από τον Ιππόδρομο της Κων/πολης!
Βυζάντιο όμως δεν υπήρξε ποτέ!, χρησιμοποιούμε τον όρο έτσι όπως καθιερώθηκε για πρακτικούς λόγους για να συνεννοηθούμε. Βυζαντινούς λέγανε τότε μόνο τους κατοίκους της πόλης που χτίσθηκε στην θέση της παλιάς αποικίας των Μεγαραίων, τον Βύζαντα.
Αυτό που λέμε Βυζάντιο είναι η εκ-χριστιανισμένη και εξ-ελληνισμένη Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ρωμανία, Ρωμιοί και Ρωμιοσύνη το όνομα μας. Μοναδικός κληρονόμος και συνεχιστής της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η Κων/πολη. Η χρήση του όρου «Ρωμαϊκός» από οποιονδήποτε άλλον σφετεριστική και καταχρηστική, όπως συνέβη με την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία των Φράγκων ( η σημερινή Γαλλία/Γερμανία) που ίδρυσε ο Καρλομάγνος το 800. Το ίδιο και ένας Πατριάρχης, Οικουμενικός, αυτός της Κων/πολης που δεν μπορεί να υποταχθεί σε άλλον επίσκοπο π.χ τον Πάπα.
Ο όρος Βυζάντιο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον 16ο αιώνα από τον Γερμανό ιστορικό Ιερώνυμο Βολφ και καθιερώθηκε ώστε να μην θυμίζει τον μοναδικό νόμιμο διάδοχο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας συγκαλύπτοντας τις δικές τους ενοχές για την διάλυση του!
Με την άλωση του 1204 από τους Λατίνους Σταυροφόρους, συνέβη και κάτι καλό. Σε όλη την διάρκεια του Βυζαντίου η λέξη Έλληνας σημαίνει τον ειδωλολάτρη, τον φαύλο, ακατανόμαστη και η Αθήνα, στους Χαιρετισμούς αναφέρεται «Χαίρε (η Παναγία), η τας πλοκάς των Αθηναίων διασπώσα». Σύμφωνα με σύγχρονη θεώρηση, η πρώτη μας εθνική αφύπνιση ήταν η άλωση του 1204 από τους Σταυροφόρους.
Πριν, υπήρχαν οι Χριστιανοί και οι αλλόθρησκοι, τώρα έρχονται οι ίδιοι οι Χριστιανοί μπαίνουν σπίτι σου και σε ρημάζουν, άρα υπάρχει κάτι άλλο που σε διαχωρίζει, όχι η θρησκεία αλλά το ΕΘΝΟΣ, αυτοί είναι Φράγκοι, Βενετοί, Καταλανοί και εμείς τι ?
" εσμέν Έλληνες το γένος, ως η φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί" φωνάζει ο Γεώργιος (Πλήθων) ο Γεμιστός στον Μυστρά, ο πρωτεργάτης της Εθνικής μας αφύπνισης, η λέξη Έλληνας σταματά να έχει αρνητικό χρώμα, η ληξιαρχική πράξη γέννησης του σύγχρονου Ελληνικού Έθνους πάει 7-8 αιώνες πίσω!
Όταν η Δύση ήταν κατακερματισμένη σε φυλές που ζούσαν με ανταλλαγή αγαθών, στο Βυζάντιο υπήρχαν διοικητικοί θεσμοί, νομοθεσία, ισχυρό νόμισμα, τέχνη. Δεν πηγαίναμε εμείς στην Δύση, οι Δυτικοί έρχονταν σε εμάς, έμποροι, διπλωμάτες, στρατιωτικοί, μισθοφόροι, κληρικοί, απλοί άνθρωποι-προσκυνητές μια που ο δρόμος για τους Αγίους Τόπους πέρναγε από την Πόλη, η πολιτιστική ανωτερότητα δεδομένη.
Σαν σήμερα «Η Πόλη εάλω», στην Δύση ξεκινά η Αναγέννηση, για εμάς ο Μεσαίωνας! Ακόμα χειρότερα, ο Κολόμβος ανακαλύπτει την Αμερική και πια ο Ατλαντικός μονοπωλεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον, η Ανατολική Μεσόγειος και η Ελλάδα στα χέρια των Οθωμανών ξεχνιούνται.
Η πολιτισμένη Ευρώπη ταυτίζεται με την Καθολική Δύση, η Ελλάδα με την Ανατολή, μια φτωχή Οθωμανική επαρχία. Έπρεπε να φτάσουμε στα 1821, να προηγηθεί ο Διαφωτισμός, Ρομαντισμός, Νεοκλασικισμός, η Αμερικανική και Γαλλική Επανάσταση για να μας ξαναθυμηθούν και εν μέρει να ξεπληρώσουν το χρέος τους.
Φωτο 1. Αθήνα, Πολεμικό Μουσείο, ο Κων/νος Παλαιολόγος, γραμμένος ο επίσημος τίτλος του «Κωνσταντίνος εν Χριστώ τω Θεώ πιστός Βασιλεύς Αυτοκράτωρ Ρωμαίων Παλαιολόγος, (Αυτοκράτωρ Ρωμαίων και όχι Βυζαντινός), δεν ανακηρύχτηκε ποτέ Άγιος, όμως άγιασε η μητέρα του η Ελένη Δραγάση, πολύ αγαπητή ως Αυτοκράτειρα, την έλεγαν «μάνα του λαού», διότι αφουγκραζόταν κάθε δυσκολία και βοηθούσε όλο τον κόσμο. Μετά το θάνατο του συζύγου της έγινε μοναχή με το όνομα Υπομονή, πέθανε 3 χρόνια πριν την Άλωση και δεν είδε τον γιο της να πεθαίνει μαρτυρικά στα τείχη της Πόλης.
Η κάρα της (το κρανίο της) στο Λουτράκι Κορινθίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την μνήμη της σήμερα, ανήμερα της Άλωσης! Της Οσίας Υπομονής λοιπόν σήμερα, την γιορτάζουμε όλοι, για ευνόητους λόγους !
Στα σχόλια: Απ. Καλδάρας, Πυθαγόρας, « Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς» τραγουδά η Χαρούλα!
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
τo `να σκοτώθηκε, τ’ άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.
Για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά…..