Παρέμβαση με συνθήματα και σπρέι πραγματοποίησε το βράδυ της Δευτέρας ο φεμινιστικός τομέας του Ρουβίκωνα στο σπίτι του προέδρου του Δ.Σ. τη...
Παρέμβαση με συνθήματα και σπρέι πραγματοποίησε το βράδυ της Δευτέρας ο φεμινιστικός τομέας του Ρουβίκωνα στο σπίτι του προέδρου του Δ.Σ. της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, Γιώργου Μπαμπινιώτη.
Σε ανάρτησή του ο Ρουβίκωνας καταγγέλλει τον Μπαμπινιώτη πως απέτρεψε τη διερεύνηση περιστατικών που αφορούσαν περιστατικά κακοποίησης μαθητών στα Αρσάκεια Σχολεία από τον Δημήτρη Λιγνάδη.
«Όχι μόνο δεν το σταμάτησε το κακό στο ξεκίνημά του, αλλά υποθάλποντας και στηρίζοντας δημόσια μέχρι πρότινος, τον Δημήτρη Λιγνάδη, συνετέλεσε στο φρικτό έγκλημα δεκαετιών» αναφέρει η ανάρτηση – ανάληψη ευθύνης, μεταξύ άλλων.
Το κείμενο του Ρουβίκωνα
Ιανουάριος 2021 και ήδη έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για το ελληνικό #Metoo, με την καταγγελία της Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου για σεξουαλική κακοποίηση, από τον αντιπρόεδρο της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας Αριστείδη Αδαμόπουλο το 1998. Την ώρα που υψώνονται όλο και περισσότερες φωνές και πληθαίνουν οι καταγγελίες για βία με σεξουαλικά κίνητρα, τόσο στον αθλητικό, όσο και στον καλλιτεχνικό χώρο, η “επίσημη Πολιτεία” δηλώνει “παρούσα” και “αποφασισμένη” να σταθεί δίπλα στα θύματα, ενώ είναι γνωστό πως εκ θέσεως η “επίσημη Πολιτεία” υπάρχει για να προστατεύει τον “δυνατό” και να κωφεύει σε οτιδήποτε αφορά τον “αδύναμο”.
Μερικές εβδομάδες αργότερα, στο ελληνικό #Metoo προστίθεται το πρόσωπο του Δημήτρη Λιγνάδη, που παραιτείται από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου και ακολούθως συλλαμβάνεται και προφυλακίζεται. Την ίδια στιγμή, η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και όλος ο πολιτικός (και όχι μόνο) συρφετός που χρόνια τώρα έσφιγγε το χέρι του Λιγνάδη, τον αγκάλιαζε και τον διόριζε σε θέσεις εξουσίας, κάνει πως δεν γνώριζε για τα έργα και τις ημέρες του βιαστή ηθοποιού και σκηνοθέτη, που προσέγγιζε και κακοποιούσε στο σπίτι του ανήλικα παιδιά.
Όταν η υπόθεση Λιγνάδη έρχεται στην επιφάνεια, ανακύπτει και ένα άλλο μεγάλο ζήτημα: ποιοι τον κάλυπταν τόσα χρόνια και ποιοι μηχανισμοί οδήγησαν τα εκατοντάδες θύματα στη σιωπή. Στην υπόθεση αποκαλύπτεται ένας κομβικός σταθμός: το Αρσάκειο. Πρώην μαθητές και μαθήτριες των Αρσακείων Σχολείων, στο θεατρικό εργαστήριο των οποίων ο Λιγνάδης ήταν επικεφαλής το διάστημα 1993-2001, βρίσκουν πλέον τη δύναμη και μιλούν για την ψυχική και σεξουαλική βία που υπέστησαν στη διάρκεια φοίτησής τους στα, “φημισμένα” και γεμάτα “αίγλη”, κατά τα άλλα, εκπαιδευτήρια, γεγονός που κορυφώνεται με τη δημόσια επιστολή 285 αποφοίτων (αριθμός που στην πορεία έφτασε τις 399 απόφοιτες και απόφοιτους), στην οποία καταγγέλλονται σεξουαλικές, ψυχολογικές και λεκτικές προσβολές από συγκεκριμένους καθηγητές και καθηγήτριες, όπως και συγκάλυψη από άτομα του διδακτικού προσωπικού αλλά και της διοίκησης των Αρσακείων Σχολείων (Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία), πράξεις που κατονομάζονται ως διαχρονική νοοτροπία και κουλτούρα, και όχι ως μεμονωμένα περιστατικά.
Κάπου εδώ, στο “κάδρο” μπαίνει και ο Γιώργος Μπαμπινιώτης, που ούτως ή άλλως κατέχει περίοπτη θέση στη λίστα όσων συγκαλύπτουν, χρόνια τώρα, κακοποιητικές συμπεριφορές από θέση ισχύος (πρύτανης του Ε.Κ.Π.Α., πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας), ο οποίος όχι μόνο δεν ξεκίνησε έρευνα για τα όσα καταγγέλθηκαν από τις απόφοιτες και απόφοιτους των Αρσακείων, αλλά ουσιαστικά προχώρησε σε δημόσιο τραμπουκισμό, εκφοβισμό και απαξίωσή τους (ακριβώς όπως ο Κούγιας, δηλαδή, στην υπόθεση Λιγνάδη), κάνοντας λόγο για “αόριστες και γενικόλογες αναφορές” και απαιτώντας οι καταγγελίες να περάσουν πρώτα από το γραφείο της εισαγγελίας. Παράλληλα, ζήτησε από τους εκπαιδευτικούς των σχολείων να υπογράψουν κείμενο που χαρακτηρίζει ως «ψευδολογίες» τις συγκλονιστικές μαρτυρίες κακοποίησης των θυμάτων του Λιγνάδη στα σχολεία. Στη συνέχεια μάλιστα, τα Αρσάκεια ανακοινώνουν ότι δέχονται κυβερνοεπίθεση και ότι χάνουν κάποια από τα αρχεία τους. Πολύ βολική σύμπτωση, βεβαίως, όταν υπάρχει το ενδεχόμενο ελέγχου στα αρχεία του σχολείου και όταν οι έρευνες (αν και με τραγικές καθυστερήσεις) αποκαλύπτουν ενοχοποιητικό υλικό στα κιτάπια και τις αποθήκες του Λιγνάδη. Μπήκε μια, μάλλον όχι και πολύ τυχαία, ταφόπλακα λήθης σε ενοχοποιητικά στοιχεία από το παρελθόν.
Σημειωτέον ότι η “επίσημη Πολιτεία” που δήλωνε “παρούσα” στο ελληνικό #Metoo, κωφεύει τόσο προκλητικά στο σκάνδαλο των Αρσακείων που η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών απέστειλε εξώδικο-διαμαρτυρία προς την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως για την αδιανόητη αδράνεια και αδιαφορία που επιδεικνύει στην αντιμετώπιση των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης στα Αρσάκεια σχολεία.
Επόμενο (και πιο πρόσφατο χρονικά, αλλά σίγουρα όχι τελευταίο) κομμάτι στο εν λόγω παζλ κακοποιήσεων και κουκουλώματός τους, αποτελεί η επιστολή που είχε σταλεί προς τον Μπαμπινιώτη και στην οποία καταγγελλόταν ο Λιγνάδης για κακοποίηση μαθητριών του Αρσακείου, όμως, ω του θαύματος, βρέθηκε στο σπίτι του ίδιου του βιαστή ηθοποιού και σκηνοθέτη, καθώς ο Μπαμπινιώτης έσπευσε να ενημερώσει και να προστατεύσει τον αγαπημένο του συνεργάτη.
Ο Γιώργος Μπαμπινιώτης ως υπεύθυνος για τα σχολεία 30 και πλέον χρόνια, υπό το βάρος των φρικτών αποκαλύψεων, δεν ένιωσε καμία ντροπή που άφησε απροστάτευτη τη μαθητική κοινότητα, δε σοκαρίστηκε και δεν ανέλαβε καμία ευθύνη για το ότι δούλευε ένας παιδοβιαστής στα σχολεία που διοικούσε. Ο Μπαμπινιώτης, όχι μόνο δεν το σταμάτησε το κακό στο ξεκίνημά του, αλλά υποθάλποντας και στηρίζοντας δημόσια μέχρι πρότινος, τον Δημήτρη Λιγνάδη, συνετέλεσε στο φρικτό έγκλημα δεκαετιών. Είναι ανατριχιαστική η σκέψη πόσα θύματα θα μπορούσαν να έχουν γλιτώσει εάν το Αρσάκειο είχε σταματήσει την παιδεραστική δράση του Λιγνάδη στο ξεκίνημά της.
Η αλληλουχία των παραπάνω γεγονότων, μέσα στα οποία συναντούμε ψέματα ή και ένοχη σιωπή, παραποίηση της αλήθειας και απρόκλητη συγκάλυψη, δείχνει ότι υπάρχει ένα μοτίβο και ένα πολύ σάπιο απόστημα. Αυτό το σάπιο απόστημα θα το σπάσουμε, όλες και όλοι μαζί, ενώνοντας τις φωνές μας με αυτές όσων κακοποιήθηκαν, απέναντι στα τέρατα που θα μας βρίσκουν μπροστά τους, γιατί αυτόν τον δρόμο επέλεξαν.
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ
Ιανουάριος 2021 και ήδη έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για το ελληνικό #Metoo, με την καταγγελία της Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου για σεξουαλική κακοποίηση, από τον αντιπρόεδρο της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας Αριστείδη Αδαμόπουλο το 1998. Την ώρα που υψώνονται όλο και περισσότερες φωνές και πληθαίνουν οι καταγγελίες για βία με σεξουαλικά κίνητρα, τόσο στον αθλητικό, όσο και στον καλλιτεχνικό χώρο, η “επίσημη Πολιτεία” δηλώνει “παρούσα” και “αποφασισμένη” να σταθεί δίπλα στα θύματα, ενώ είναι γνωστό πως εκ θέσεως η “επίσημη Πολιτεία” υπάρχει για να προστατεύει τον “δυνατό” και να κωφεύει σε οτιδήποτε αφορά τον “αδύναμο”.
Μερικές εβδομάδες αργότερα, στο ελληνικό #Metoo προστίθεται το πρόσωπο του Δημήτρη Λιγνάδη, που παραιτείται από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου και ακολούθως συλλαμβάνεται και προφυλακίζεται. Την ίδια στιγμή, η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και όλος ο πολιτικός (και όχι μόνο) συρφετός που χρόνια τώρα έσφιγγε το χέρι του Λιγνάδη, τον αγκάλιαζε και τον διόριζε σε θέσεις εξουσίας, κάνει πως δεν γνώριζε για τα έργα και τις ημέρες του βιαστή ηθοποιού και σκηνοθέτη, που προσέγγιζε και κακοποιούσε στο σπίτι του ανήλικα παιδιά.
Όταν η υπόθεση Λιγνάδη έρχεται στην επιφάνεια, ανακύπτει και ένα άλλο μεγάλο ζήτημα: ποιοι τον κάλυπταν τόσα χρόνια και ποιοι μηχανισμοί οδήγησαν τα εκατοντάδες θύματα στη σιωπή. Στην υπόθεση αποκαλύπτεται ένας κομβικός σταθμός: το Αρσάκειο. Πρώην μαθητές και μαθήτριες των Αρσακείων Σχολείων, στο θεατρικό εργαστήριο των οποίων ο Λιγνάδης ήταν επικεφαλής το διάστημα 1993-2001, βρίσκουν πλέον τη δύναμη και μιλούν για την ψυχική και σεξουαλική βία που υπέστησαν στη διάρκεια φοίτησής τους στα, “φημισμένα” και γεμάτα “αίγλη”, κατά τα άλλα, εκπαιδευτήρια, γεγονός που κορυφώνεται με τη δημόσια επιστολή 285 αποφοίτων (αριθμός που στην πορεία έφτασε τις 399 απόφοιτες και απόφοιτους), στην οποία καταγγέλλονται σεξουαλικές, ψυχολογικές και λεκτικές προσβολές από συγκεκριμένους καθηγητές και καθηγήτριες, όπως και συγκάλυψη από άτομα του διδακτικού προσωπικού αλλά και της διοίκησης των Αρσακείων Σχολείων (Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία), πράξεις που κατονομάζονται ως διαχρονική νοοτροπία και κουλτούρα, και όχι ως μεμονωμένα περιστατικά.
Κάπου εδώ, στο “κάδρο” μπαίνει και ο Γιώργος Μπαμπινιώτης, που ούτως ή άλλως κατέχει περίοπτη θέση στη λίστα όσων συγκαλύπτουν, χρόνια τώρα, κακοποιητικές συμπεριφορές από θέση ισχύος (πρύτανης του Ε.Κ.Π.Α., πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας), ο οποίος όχι μόνο δεν ξεκίνησε έρευνα για τα όσα καταγγέλθηκαν από τις απόφοιτες και απόφοιτους των Αρσακείων, αλλά ουσιαστικά προχώρησε σε δημόσιο τραμπουκισμό, εκφοβισμό και απαξίωσή τους (ακριβώς όπως ο Κούγιας, δηλαδή, στην υπόθεση Λιγνάδη), κάνοντας λόγο για “αόριστες και γενικόλογες αναφορές” και απαιτώντας οι καταγγελίες να περάσουν πρώτα από το γραφείο της εισαγγελίας. Παράλληλα, ζήτησε από τους εκπαιδευτικούς των σχολείων να υπογράψουν κείμενο που χαρακτηρίζει ως «ψευδολογίες» τις συγκλονιστικές μαρτυρίες κακοποίησης των θυμάτων του Λιγνάδη στα σχολεία. Στη συνέχεια μάλιστα, τα Αρσάκεια ανακοινώνουν ότι δέχονται κυβερνοεπίθεση και ότι χάνουν κάποια από τα αρχεία τους. Πολύ βολική σύμπτωση, βεβαίως, όταν υπάρχει το ενδεχόμενο ελέγχου στα αρχεία του σχολείου και όταν οι έρευνες (αν και με τραγικές καθυστερήσεις) αποκαλύπτουν ενοχοποιητικό υλικό στα κιτάπια και τις αποθήκες του Λιγνάδη. Μπήκε μια, μάλλον όχι και πολύ τυχαία, ταφόπλακα λήθης σε ενοχοποιητικά στοιχεία από το παρελθόν.
Σημειωτέον ότι η “επίσημη Πολιτεία” που δήλωνε “παρούσα” στο ελληνικό #Metoo, κωφεύει τόσο προκλητικά στο σκάνδαλο των Αρσακείων που η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών απέστειλε εξώδικο-διαμαρτυρία προς την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως για την αδιανόητη αδράνεια και αδιαφορία που επιδεικνύει στην αντιμετώπιση των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης στα Αρσάκεια σχολεία.
Επόμενο (και πιο πρόσφατο χρονικά, αλλά σίγουρα όχι τελευταίο) κομμάτι στο εν λόγω παζλ κακοποιήσεων και κουκουλώματός τους, αποτελεί η επιστολή που είχε σταλεί προς τον Μπαμπινιώτη και στην οποία καταγγελλόταν ο Λιγνάδης για κακοποίηση μαθητριών του Αρσακείου, όμως, ω του θαύματος, βρέθηκε στο σπίτι του ίδιου του βιαστή ηθοποιού και σκηνοθέτη, καθώς ο Μπαμπινιώτης έσπευσε να ενημερώσει και να προστατεύσει τον αγαπημένο του συνεργάτη.
Ο Γιώργος Μπαμπινιώτης ως υπεύθυνος για τα σχολεία 30 και πλέον χρόνια, υπό το βάρος των φρικτών αποκαλύψεων, δεν ένιωσε καμία ντροπή που άφησε απροστάτευτη τη μαθητική κοινότητα, δε σοκαρίστηκε και δεν ανέλαβε καμία ευθύνη για το ότι δούλευε ένας παιδοβιαστής στα σχολεία που διοικούσε. Ο Μπαμπινιώτης, όχι μόνο δεν το σταμάτησε το κακό στο ξεκίνημά του, αλλά υποθάλποντας και στηρίζοντας δημόσια μέχρι πρότινος, τον Δημήτρη Λιγνάδη, συνετέλεσε στο φρικτό έγκλημα δεκαετιών. Είναι ανατριχιαστική η σκέψη πόσα θύματα θα μπορούσαν να έχουν γλιτώσει εάν το Αρσάκειο είχε σταματήσει την παιδεραστική δράση του Λιγνάδη στο ξεκίνημά της.
Η αλληλουχία των παραπάνω γεγονότων, μέσα στα οποία συναντούμε ψέματα ή και ένοχη σιωπή, παραποίηση της αλήθειας και απρόκλητη συγκάλυψη, δείχνει ότι υπάρχει ένα μοτίβο και ένα πολύ σάπιο απόστημα. Αυτό το σάπιο απόστημα θα το σπάσουμε, όλες και όλοι μαζί, ενώνοντας τις φωνές μας με αυτές όσων κακοποιήθηκαν, απέναντι στα τέρατα που θα μας βρίσκουν μπροστά τους, γιατί αυτόν τον δρόμο επέλεξαν.
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση