«Ο Στάλιν δεν πέθανε... Δεν είναι νεκρός ο Στάλιν!»

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας Ορκίστηκα μπροστά από μια φωτογραφία του αείμνηστου συντρόφου Στάλιν, ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να δω αυτά τα...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Ορκίστηκα μπροστά από μια φωτογραφία
του αείμνηστου συντρόφου Στάλιν,
ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να δω αυτά τα...
καπιταλιστικά χταπόδια να εξοντώνονται.
10 Δεκέμβρη 1953, Ερνέστο "Τσε" Γκεβάρα, που λάτρευε να υπογράφει ως "Στάλιν 2"

Στις 5 Μάρτη 1953 πεθαίνει ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι "Στάλιν" κι αυτή η "σημείωση" δεν εντάσσεται σ' εκείνη την αιώνια διαμάχη δήθεν "Σταλινικών-Τροτσκιστών", αλλά να θέσει τα ζητήματα που τόσο η "αριστερά" -με ή χωρίς εισαγωγικά- κι η ιστορική διαστρέβλωση της δύσης, θέλουν ν' αποσιωπήσουν. Έτσι, λίγες "ριπές" σε άγνωστα, σωστότερα καταχωνιασμένα ιστορικά γεγονότα, που όλοι τρέμουν. Έχουμε επανειλημμένα επισημάνει πως: Η Ιστορία δεν ψεύδεται... Ψεύδονται αυτοί που την γράφουν!

«Ο Στάλιν δεν πέθανε

Δεν είναι νεκρός ο Στάλιν. Δεν είσαι νεκρός. Αφήστε κάθε δάκρυ να τραγουδήσει

τη μνήμη σου.

Αφήστε κάθε θρήνο να τραγουδήσει

τη μνήμη σου.

Ο λαός σου έχει τη δική σου μορφή,

τη φωνή σου, την αντρίκια προφορά σου.

Δεν είσαι νεκρός.

Μιλούν για σένα οι φάμπρικες,

οι νέες γυναίκες και άνδρες.

Δεν είσαι νεκρός.

Οι πέτρες έχουν τ' όνομά σου,

οι οικοδομές σου το όνειρό σου.

Δεν είσαι νεκρός.

Δεν υπάρχουν θάλασσες χωρίς εσένα, ποτάμια στα οποία δεν κυλάς στα νερά τους.

Δεν είσαι νεκρός.

Αγροί που τα ανοιχτά χέρια σου

δεν έχουν ακουμπήσει.

Δεν είσαι νεκρός.

Ουρανοί που δεν πέταξε

η σκέψη σου όπως ένας ήλιος.

Δεν είσαι νεκρός.

Δεν υπάρχει πόλη που δεν θυμάται

τ' όνομά σου όταν ήταν η φωτιά.

Δεν είσαι νεκρός.

Οι δάφνες του Στάλινγκραντ

θα λένε αιώνια πως δεν είσαι νεκρός.

Δεν είσαι νεκρός.

Τα παιδιά στα τραγούδια τους

θα σου τραγουδούν πως δεν είσαι νεκρός.

Τα φτωχά παιδιά του κόσμου,

πως δεν είσαι νεκρός.

Και στις φυλακές της Ισπανίας

και στα πιο απομακρυσμένα χωριά θα πουν πως δεν είσαι νεκρός.

Και οι καταπιεσμένοι σκλάβοι,

οι κίτρινοι, οι νέγροι,

οι πιο ξεχασμένοι και λυπημένοι,

οι πιο κατεστραμμένοι και απαρηγόρητοι, θα πουν πως εσύ δεν είσαι νεκρός.

Και η Γη που όλη γυρίζει,

πως εσύ δεν είσαι νεκρός.

Και ο Λένιν, αποκοιμισμένος πλάι σου, ακόμη κι αυτός θα πει πως δεν είσαι νεκρός.»

Rafael Alberti, 1953

Μ' αυτό το ποίημα υποδέχεται την είδηση θανάτου του Ιωσήφ Στάλιν (5 Μάρτη 1953), ο τιτάνας της παγκόσμιας ποίησης Rafael Alberti (1902-1999), Ισπανός αντάρτης στον πόλεμο του 1936 εναντίον του φασίστα δικτάτορα Φράνκο, στην εξορία (Γαλλία, Ιταλία...) μέχρι την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος.

Ο Rafael Alberti, Ισπανός μαρξιστής ποιητής, φίλος του Φιδέλ, που και για εκείνον έγραψε: «Οι ιδέες του δεν γερνούν. Ιδέες όπως αυτές που υποστηρίζει ο Φιδέλ δεν γερνούν ποτέ. Εξακολουθώ να βλέπω στον ηγέτη της Κούβας την εικόνα ενός Ομηρικού ήρωα, τόσο για τις αμέτρητες αγωνιστικές μάχες του, όσο και για την εντυπωσιακή του προσωπικότητα. Ο Φιντέλ είναι το φως της ελπίδας για ένα πιο αδελφικό και δίκαιο μέλλον.»

[μετάφραση ποιήματος του σχολιαστή και βιβλιογραφία του Rafael Alberti στην ελληνική: ΕΔΩ].

Το Δεκέμβρη του 2020, την επέτειο γέννησης του Στάλιν [142 χρόνια από τη γέννηση του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι], όπως κάθε χρόνο ο λαός της Ρωσίας κατάθεσε χιλιάδες κόκκινα λουλούδια στην προτομή του. Δεν ήταν κακός τύραννος; Αυτοί, εκεί στη Ρωσία τον νοσταλγούν ακόμη; Εμείς στην "πολιτισμένη" δύση άλλα γνωρίζουμε, άλλα μας διδάσκουν... Ακόμη κι θρυλικός Τσε, σύμβολο ακόμη και της αυτοαποκαλούμενης τροτσκιστικής "αριστεράς" υπέγραφε ως "Στάλιν2" κι εμείς δεν γνωρίζουμε; Καλά, οι εγχώριοι κομμουνιστές, τη δεκαετία του '70 και '80, δεν είχαν χαρακτηρίσει "τροτσκιστή" τον Τσε και σήμερα είναι σημαία της ΚΝΕ; Η εγχώρια εξωκοινοβουλευτική "αριστερά", η Ανταρσυα για παράδειγμα, που προβάλει την τροτσκιστική της καταβολή, δεν έχει σύμβολο τον "Στάλιν 2"; Ακόμη κι ο Συριζα, τουλάχιστον πριν γίνει κυβερνητικό μνημονιακό κόμμα, χωρίς ίχνος ντροπής ανέμιζε σημαίες του "Τσε", δηλαδή του "Στάλιν 2"... Τι συμβαίνει; Τα ψέματα και η συκοφαντία καταρρέουν σαν κάστρα κτισμένα στην άμμο.

«Σήμερα ο Ιωσήφ Στάλιν γίνεται εβδομήντα χρόνων. Αυτή η επέτειος δεν αφορά αποκλειστικά την ΕΣΣΔ, αλλά και τις εργατικές μάζες όλων των χωρών, επειδή ο Ιωσήφ Στάλιν - αδάμαστος επαναστάτης, για πενήντα χρόνια από τη θέση του αγώνα, χωρίς ποτέ να εκτραπεί - αγωνίστηκε και αγωνίζεται για τον λαό του και για το σύνολο της ανθρωπότητας...
[...]
Για αυτό, από κάθε μέρος του κόσμου όπου υπάρχουν εργαζόμενοι που εξακολουθούν να καταπιέζονται και δίνουν σκληρούς αγώνες ενάντια στην αντίδραση, ή όπου τώρα ελεύθεροι εργαζόμενοι προτίθενται να οικοδομήσουν τη σοσιαλιστική κοινωνία, στέλνουν ευχετήριο χαιρετισμό στον Ιωσήφ Στάλιν.»

Sandro Pertini, “Lavoro nuovo”, 21 Δεκέμβρη 1949 (Απόσπασμα από τις ευχές προς τον Ιωσήφ Στάλιν)

Το 1949, οι ευχές για τα γενέθλια του Στάλιν από έναν Σοσιαλιστή -όχι Κομμουνιστή-, του Sandro Pertini, Αντάρτη στο Ιταλικό ΕΑΜ και ο Πρόεδρος Δημοκρατίας της Ιταλίας (1978-1985), που πήγαινε στο γραφείο του Προέδρου με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ο λατρεμένος του ιταλικού λαού...

 

Κι όταν πεθαίνει ο Στάλιν, οι σοσιαλιστές θρηνούν τον θάνατό του... Τώρα, πως σήμερα οι "σοσιαλιστές" κι η "αριστερά της εποχής μας" εξισώνουν τον κομμουνισμό με τον ναζισμό, είναι μια άλλη υπόθεση. Δηλαδή, πέρασαν σε μια υπαλληλική σχέση με τους τραπεζίτες κι επλήγησαν από "ιστορική αμνησία".

Η υπόθεση της Φρίντα Κάλο, έχει το δικό της ενδιαφέρον κι είναι αποσιωπημένη

Το εγκώμιο της Φρίντα Κάλο στον Ιωσήφ Στάλιν
[...] Σήμερα, για πρώτη φορά, δεν είμαι μόνη. Είμαι κομουνίστρια εδώ και 25 χρόνια. Γνωρίζω τις αρχές της κεντρικής προέλευσης. Ενώνονται μαζί με αρχαίες ρίζες. Έχω διαβάσει την ιστορία της χώρας μου και σχεδόν κάθε πόλης. Έχω γνωρίσει εδώ και πολύ καιρό τις οικονομικές και ταξικές συγκρούσεις. Καταλαβαίνω ξεκάθαρα την υλιστική διαλεκτική των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν και Μάο Τσε Τουνγκ. Τους αγαπώ ως πυλώνες του νέου κομμουνιστικού κόσμου. Είχα ήδη καταλάβει το σφάλμα του Τρότσκι απ' όταν έφθασε στο Μεξικό. Δεν ήμουν ποτέ τροτσκίστρια. Αλλά εκείνη την εποχή, το 1940 - ήμουν απλά σύμμαχος του Ντιέγκο (Ντιέγκο Ριβέρα), πολιτικό λάθος. Αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ήμουν άρρωστη από τότε που ήμουν έξι ετών και στην πραγματικότητα είχα πολύ λίγη υγεία στη ζωή μου και ήμουν άχρηστη στο Κόμμα. Τώρα, το 1953, μετά από 22 χειρουργικές επεμβάσεις νιώθω καλύτερα και θα μπορώ να βοηθήσω το Κομμουνιστικό Κόμμα μου. Αν και δεν είμαι εργάτρια, είμαι μια χειροτεχνίτρια - και άνευ όρων σύμμαχος του κομμουνιστικού επαναστατικού κινήματος.
4 Νοέμβρη 1952 [...]
Από "Το ημερολόγιο της Φρίντα Κάλο, μια ενδόμυχη αυτοπροσωπογραφία" ("Ιl diario di Frida Kahlo, un autoritratto intimo"), εισαγωγή του Carlos Fuentes, επιμέλεια Sarah M. Lowe.

«Υπάρχουν, στις τάξεις του Κόμματός μας, άνθρωποι που προσπαθούν να προσαρμόσουν το έργο μας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στις προτιμήσεις και τις ανάγκες της αστικής τάξης.»
Σταλιν, ομιλία 1928

Αξίζει να παρακολουθήσουμε τις σύγχρονες "προσαρμογές" στο εγχώριο πολιτικό μας σύστημα, που τώρα κάνει αναφορές στον Στάλιν.

«Οι ιδέες της περεστρόικας ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της αναδιοργάνωσης του σοσιαλισμού και συμβάλλουν σημαντικά στην ανάπτυξη της σύγχρονης θεωρίας του σοσιαλισμού, ο σοσιαλισμός δεν ήταν ποτέ πιο ελκυστικός»
Αλέκα Παπαρήγα, Γενική Γραμματέας Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, "Πράβντα", 25 Ιούνη 1991, σελ. 89.

Καθόλου παράδοξο, βέβαια, όταν ακόμη κι o Πρώτο-Καπετάνιος Άρης διαγράφηκε ως "εθνικιστής", με κατηγορίες προδοσίας από το κόμμα. Αυτός "αποκαταστάθηκε" πρόσφατα, ας ελπίσουμε μετά από 60 χρόνια να υπάρξει κι η αυτοκριτική για τη στήριξη του πράκτορα Γκορμπατσόφ, αλλά και μετά από 100 χρόνια οι υπηρεσίες "ιατρικών επισκεπτών" στα θεϊκά μπόλια των πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιριών...

"Οι τροτσκιστές δεν έφεραν τίποτα στο επαναστατικό κίνημα,
σε καμία χώρα, κι όπου έχουν κάνει περισσότερα έχουν αποτύχει.
Θεωρούμε ότι το τροτσκιστικό κόμμα ενεργεί ενάντια στην Επανάσταση!"
Κομαντάντε Ερνέστο "Τσε" Γκεβάρα, 5 Νοέμβρη 1964

Ο δικτάτορας Στάλιν δεν καταδίωκε τους Χριστιανούς;

Στο Γκόρι, τη γενέτειρα του Στάλιν, ανελλιπώς και κάθε χρόνο ανήμερα την επέτειο του θανάτου του (5 Μάρτη 1953) ο Ορθόδοξος Μητροπολίτης του Γκόρι, τελεί μνημόσυνο στη μνήμη του. Στη φωτογραφία ο Μητροπολίτης Ζάμπιας Ιωάννης, μαζί με τον Μητροπολίτη Γκόρι Ανδρέα, στο Μουσείο για τον Ιωσήφ Στάλιν.

Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική!

«Να λες την αλήθεια,
να καταλήγεις μαζί στην αλήθεια,
είναι πράξη κομμουνιστική κι επαναστατική»
Αντόνιο Γκράμσι, "L'Ordine Nuovo", 21 Ιούνη 1919

Σχετικά:

► 142 χρόνια από τη γέννηση του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι

► Ιάκωβος Τζουγκασβίλι... ο γιος του Στάλιν

► 80 χρόνια από τη δολοφονία του Λέων Τρότσκι

► Ο μεθύστακας πούλησε τη Ρωσία για 2,5 δισ. $!

«Εμείς τους ελευθερώσαμε κι αυτοί δεν θα μας το συγχωρήσουν ποτέ»

Γκεόργκι Ζούκοφ, Βερολίνο (1945)

«Σοβιετική Ένωση, αν συγκεντρώσουμε μαζί
όλο το αίμα που έδωσες στον αγώνα,
ό, τι μας έδωσες στον κόσμο, όπως μια μητέρα,
έτσι ώστε η αγωνιούσα ελευθερία να μπορέσει να επανακτήσει τη ζωή,
ένα νέο ωκεανό θα είχαμε,
απ' όλους τον μεγαλύτερο,
απ' όλους τον βαθύτερο.»
Pablo Neruda, βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1971, από το επικό έργο "Canto Generale", 1950.

► Pablo Neruda: αν συγκεντρώσουμε μαζί όλο το αίμα που έδωσες στον αγώνα