Ριχάρδος Σωμερίτης Το αποφάσισα: για πρώτη φορά από το 1974 και την επανέκδοσή της δεν θα αγοράσω αύριο -και όλο το επόμενο διάστημα- την &q...
Ριχάρδος Σωμερίτης
Το αποφάσισα: για πρώτη φορά από το 1974 και την επανέκδοσή της δεν θα αγοράσω αύριο -και όλο το επόμενο διάστημα- την "Καθημερινή". Με είχε προσκαλέσει η αντιστασιακή Ελένη Βλάχου δούλεψα πολύ πρώτα από το Παρίσι και τελικά στην Αθήνα (σύμβουλος έκδοσης) και αρνήθηκα στο μεταξύ τις "χρυσές" θέσεις που μου είχε προτείνει ο Κοσκωτάς. Συνδεόμουνα φιλικά με πολλούς συναδέλφους. Λίγοι από εκείνους που εκτιμώ είναι πάντα εκεί, πολλοί δεν είναι καν "εδώ".
Πριν από τη χούντα η "Καθημερινη" δεν έμπαινε στο σπίτι. Αλλά το 1974, η χούντα στέρησε τη ελληνική ιθαγένειά από τη Βλάχου, τη Μελίνα, τον Μαθιόπουλο, τον Πατέρα μπυ Στράτη, τον Νικλαΐδη κ.α. που την πολεμούσαν από το εξωτερικό. Να γιατί δέχτηκα να δουλέψω για την "καθαρή" πλέον Καθημερινή.
Επί Αλαφούζου προτίμησα να φύγω : δεν άντεχα το πολιτικό αλλαλούμ της ιδιοκτησίας. Παρέμεινα καθημερινός αναγνώστης της, και ως αρθρογράφος απολύτως ελεύθερος στο Βήμα προτού αρχίσει "να τα χαλάει'.
Αντεξα τον Γιανναρα και κάποια άλλα. Τώρα όμως το "κακό" δεσπόζει παρά μερικές εξαιρέσεις. Τόσο που σήμερα ένας πολύ ανανηψας αριστερούλης (που σε ένα βιβλίο του τόλμησε πριν από χρόνια να γράψει ότι η Μακρόνησος ήταν κάτι σαν θέρετρο) ανέλαβε τον ρόλο του Ζουρνατζή για να δικαιολογήσει τον "πρωθυπουργό" Μαρκεζίνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση