Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας Δολοφονήθηκε σαν σήμερα (11 Νοέμβρη 2004)... Δηλητηριάστηκε από τη...
Δολοφονήθηκε σαν σήμερα (11 Νοέμβρη 2004)...
Δηλητηριάστηκε από τη...
Λένε πως πέθανε... ο Πατέρας της Παλαιστινιακής Επανάστασης...
του αγώνα για το δικαίωμα της Πατρίδας!
Οφείλουμε να θυμούμαστε... Λαοί χωρίς μνήμη... δεν έχουν μέλλον!
Μικρό αφιέρωμα μνήμης στον Αμπού Αμμάρ...
«Οι αναμνήσεις είναι η δύναμή μας.
Ας μην αφήσουμε ποτέ να σβηστούν από τη μνήμη
οι ηρωικοί σταθμοί της Ιστορίας μας
κι όταν η νύχτα επιχειρεί να ξανάρθει,
εμείς ας βάλουμε φωτιά στις μεγάλες επετείους,
όπως θα ανάβαμε πυρσούς»
Βίκτωρ Ουγκό, από γράμμα στον Λουί Μπλανκ (1877)
σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον.
Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.»
Γιώργος Σεφέρης
[Βλέπε σε: «Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί»! Όταν η Ελλάδα είχε Έλληνα πρωθυπουργό]
[Βλέπε σε: «Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί»! Όταν η Ελλάδα είχε Έλληνα πρωθυπουργό]
«...εγώ δεν μισώ τους ανθρώπους, ούτε επιτέθηκα σε κανέναν,
αλλά αν μια μέρα στην πείνα με υποχρεώσουν, θα τραφώ με τις σάρκες του κατακτητή μου.
Προσέξτε!
Την πείνα και την οργή μου!»
αλλά αν μια μέρα στην πείνα με υποχρεώσουν, θα τραφώ με τις σάρκες του κατακτητή μου.
Προσέξτε!
Την πείνα και την οργή μου!»
Mahumud Darwish
Αυτή η γη δεν είναι για πούλημα.
Aυτή η γη ανήκει στο λαό μας.
Κάποιοι είναι νεκροί, κάποιοι είναι ζωντανοί,
Κάποιοι είναι νεκροί, κάποιοι είναι ζωντανοί,
αλλά πολλοί ακόμη δεν έχουν γεννηθεί!
[Βλέπε σε: Δεν πέθανε... δολοφονήθηκε!]
«Η θύμηση του παρελθόντος μπορεί να είναι η
απαρχή επικίνδυνων
διαισθητικών γνώσεων και η
ανατρεπτικά περιεχόμενα της μνήμης»
Χέρμπερτ Μαρκούζε (1898 – 1979)
Ο Ανδρέας Παπανδρέου κι οι κυβερνήσεις του δεν αναγνώρισαν ΠΟΤΕ ως
κράτος το ναζιστικό-σιωνιστικό κατοχικό καθεστώς! Τώρα όλοι δηλώνουν υποταγή...
Τότε η παγκόσμια κοινότητα υποκλινόταν μπροστά στον πρωθυπουργό της Ελλάδας, που ΠΟΤΕ δεν αναγνώρισε ως κράτος το Ισραήλ...
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ανδρέας Παπανδρέου υποδέχεται στην Ελλάδα με τιμές τους αποκλεισμένους
στη Βηρυτό Φενταγίν και τον ηγέτη της Παλαιστινιακής Επανάστασης Γιάσερ Αραφάτ (ο
ρασοφόρος είναι ο Παπαφλέσσας της Παλαιστινιακής Επανάστασης
Αρχιεπίσκοπος Ιερουσαλήμ Ιλαρίων Καπούτσι, που ζούσε εξόριστος στην
Ιταλία [Βλέπε σε: Έφυγε ο Παπαφλέσσας της Επανάστασης, αλλά πρόλαβε Λεύτερο το Χαλέπι!]
Για να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Η Μνήμη αποτελεί ισχυρό όπλο για τους λαούς…
Κι όταν μας ρωτήσουν γιατί θυμόμαστε, γιατί δεν βλέπουμε μπροστά, το μέλλον… θα τους απαντήσουμε: θα ‘ρθει η μέρα που εμείς θα θυμούμαστε τόσα πολλά, ώστε να
θάψουμε σ’ ένα μεγάλο τάφο τους απατεώνες και παραχαράκτες της ιστορίας
και του σοσιαλισμού.
Η μνήμη δεν αρχειοθετείται!
Δεν ξεχνάμε!
Παλαιστίνη
Είναι το σπίτι μου κι ο δρόμος της... νίκης μου.Είναι ένα πάθος στην καρδιά μου.
Είναι μια περήφανη μελωδία στα χείλη μου.
Ξένα πρόσωπα στην κλεμμένη Γη μου,
πουλάνε τη σοδειά μου, καταλαμβάνουν το σπίτι μου.
Όμως εγώ γνωρίζω το δρόμο μου,
ο λαός μου θα επιστρέψει στο σπίτι των παππούδων του,
ο λαός μου θα επιστρέψει στη ζεστασιά της κούνιας του.
Η Παλαιστίνη είναι το σπίτι μου κι ο δρόμος για τη νίκη μου.
Σουλαϊμάν Αλ Ίσσα
ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της Συρίας και του Αραβικού Έθνους
(μετάφραση του σχολιαστή)
(μετάφραση του σχολιαστή)
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση