ΗΓΕΤΗΣ! «Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Emmanuel Macron...»

Maria Papadopoulou   - Δεν του τόχα του Μανωλάκη... λέει ο ένας. - Έπρεπε να κοπεί ένα κεφάλι για να ξυπνήσει... λέει ο άλλος. - Όταν αυτός...

Maria Papadopoulou 

- Δεν του τόχα του Μανωλάκη... λέει ο ένας.
- Έπρεπε να κοπεί ένα κεφάλι για να ξυπνήσει... λέει ο άλλος.
- Όταν αυτός ο κυριούλης εκτοξεύθηκε αναπάντεχα στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας, πολλοί ήταν αυτοί που είχαμε (ναι, δυστυχώς θα βάλω και τον εαυτό μου μέσα) την άποψη ότι επρόκειτο για ένα «βουτυρομπεμπέ», ένα «φλωράκο», που τον έσερνε από τη μύτη της η αρκετά μεγαλύτερη σύζυγός του και τον οποίο προωθούσε το γαλλικό σύστημα, για να ανακόψει τη Μαρίν Λεπέν... λέει ένας άλλος.
Γεννημένος σε μία μη θρησκευτική οικογένεια αποφάσισε μόνος του, στα δώδεκα, να βαφτιστεί καθολικός, ερωτεύθηκε την καθηγήτριά του και τη ζήτησε σε γάμο μόλις έκλεισε τα δεκαοχτώ, σπούδασε Φιλοσοφία, πήρε μεταπτυχιακό Δημοσίων Σχέσεων και αποφοίτησε από την ΕΝΑ (Ecole Nationale d'Administration) τη μέγιστη σχολή δημόσιας διοίκησης στα 27 του. Εργάστηκε αμέσως στο Γαλλικό Υπουργείο Οικονομίας το διάστημα από το 2004 έως το 2008 (όποιος τελειώνει την ΕΝΑ δεν μένει χωρίς δουλειά), κατ'αρχήν ως επιθεωρητής οικονομικών, κατόπιν ως εισηγητής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να βελτιώσει την γαλλική οικονομική ανάπτυξη με επικεφαλής τον Ζακ Ατταλί και το 2008 στα 31 του χρόνια πλήρωσε €50,000 για να σπάσει το συμβόλαιο από την κυβερνητική του σύμβαση και αποχώρησε για να εργαστεί ως επενδυτικός τραπεζίτης σε μια εξαιρετικά αμειβόμενη θέση στην Τράπεζα Ροθτσίλντ. Τέσσερα χρόνια μετά στα 35 του έφυγε από την καλοπληρωμένη θέση του τραπεζίτη, για να εργαστεί ως αναπληρωτής γενικός γραμματέας στο Ελυζέ δίπλα στον François Hollande και στα 37 του έγινε υπουργός οικονομικών, όντας στην πρώτη γραμμή της προώθησης φιλικών μεταρρυθμίσεων προς τις επιχειρήσεις. Προσπάθησε πολύ σκληρά επί τέσσερα χρόνια δίπλα στον Ολάντ έως τον Αύγουστο του 2015, όταν δήλωσε ότι δεν ήταν πλέον μέλος των σοσιαλιστών αλλά ότι ήταν ανεξάρτητος.
Ίδρυσε ένα ανεξάρτητο πολιτικό κόμμα, "En Marche!" (Εμπρός!), στην Αμιέν στις 6 Απριλίου 2016 και στις 16 Νοεμβρίου 2016 ο Μακρόν δήλωσε επίσημα την υποψηφιότητά του για την Γαλλική Προεδρεία μετά από μήνες φημών. Στην ομιλία ανακοίνωσης της υποψηφιότητάς του, ο Μακρόν προσκάλεσε σε μια «δημοκρατική επανάσταση» και υποσχέθηκε να «ξεκλειδώσει την Γαλλία». Τον Μάϊο 2017 (ούτε ένα χρόνο μετά την ίδρυση του κόμματός του) εκλέχθηκε Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, παρόλη την κριτική, τις φήμες και τον πόλεμο που δέχθηκε από όλο το φάσμα της πολιτικής σκηνής.
Αυτός λοιπόν είναι ο Εμανουέλ Μακρόν, κυρίες και κύριοι.
Από το Μάϊο του 2017 έως σήμερα ο Μακρόν παραμένει σταθερός στην πολιτική του για τη διαχείριση της χώρας, υποστηρίζοντας ιδιαίτερα την ελεύθερη αγορά και την μείωση του ελλείμματος των δημοσίων οικονομικών και παρόλες τις αντιδράσεις που έχουμε όλοι δει (θυμόμαστε τα κίτρινα γιλέκα;)
Ο Μακρόν περιέγραψε τον γαλλικό αποικισμό της Αλγερίας ως ένα "έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα". Είπε επίσης : "Είναι πράγματι βάρβαρο και αποτελεί μέρος ενός παρελθόντος το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε ζητώντας συγγνώμη σε εκείνους στους οποίους έχουμε διαπράξει αυτές τις πράξεις".
Όσον αφορά τη μεταναστευτική πολιτική σε αντίθεση με πολλούς Γάλλους σοσιαλιστές, συμπεριλαμβανομένου του πρώην πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς, ο Μακρόν υποστηρίζε την πολιτική των ανοιχτών θυρών για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που επιδιώκει η Άνγκελα Μέρκελ στην Γερμανία και προωθούσε την ανοχή απέναντι στους εσωτερικούς μετανάστες και τους μουσουλμάνους (ας μην ξεχνάμε ότι η Γαλλία έχει, εξαιτίας της ιστορίας της περίπου 10% του πληθυσμού της γάλλους πολίτες μουσουλμάνους). Ο Μακρόν έχει εκφράσει την εμπιστοσύνη του στην ικανότητα της Γαλλίας να απορροφήσει περισσότερους μετανάστες και καλοσωρίζει την είσοδό τους στην Ευρώπη, υποστηρίζοντας ότι η εισροή θα έχει θετικές οικονομικές επιπτώσεις...
έως προχθές, όπου ένας αποκεφαλισμός άλλαξε την οπτική του, όπως η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Είναι πλέον πολέμιος οποιουδήποτε σκοταδισμού, χωρίς καμία ανοχή σε όσους προσβάλουν τη Δημοκρατία.
Προσωπικά δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από τον Emmanuel Macron.
Είναι ο ηγέτης που μπορεί και να καταλάβει και να πράξει το σωστό. Ως Γαλλίδα πολίτης του εύχομαι κουράγιο και καλές, δυνατές συμμαχίες για να κρατήσει τη Γαλλική Δημοκρατία ισχυρή ενάντια στο οπισθοδρομισμό της Ισλαμοποίησης, ως Ελληνίδα πολίτης χαίρομαι που τον έχουμε δίπλα μας απέναντι στον τούρκο που μας απειλεί και ως Ευρωπαία πολίτης είμαι δίπλα του γιατί έχει πια πόλεμο από όλες τις σκοταδιστικές δυνάμεις που υπονομεύουν την Ευρώπη.