«Ισόρροπη Βιώσιμη Ανάπτυξη για τη Θεσσαλονίκη μέσα από νέες ποιοτικές υποδομές»

Του Γ ιώργου Αρβανιτίδη,   βουλευτή ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ Β’ Θεσσαλονίκης,   υπεύθυνου Τομέα Ενέργειας και Περιβάλλοντος   Σε έναν κόσμο που αλλ...

Του Γιώργου Αρβανιτίδη,  

βουλευτή ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ Β’ Θεσσαλονίκης,  
υπεύθυνου Τομέα Ενέργειας και Περιβάλλοντος  

Σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία δεν υπάρχει πλέον η κανονικότητα που ξέραμε ως τώρα. Έχουμε μπει σε μια μεταβατική εποχή όπου τρεις κρίσεις (οικονομική, κλιματική και υγειονομική) διαμορφώνουν μια νέα κανονικότητα. Τα στοιχεία για τις συνέπειες της πανδημίας σε πολλούς τομείς της οικονομίας, (τουρισμός, εστίαση, εμπόριο) δείχνουν ότι η οικονομία οδηγείται σε κρίση και σε νέα ύφεση. Για αυτόν τον λόγο υπάρχει ανάγκη μεγάλων άμεσων παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση της κατάστασης και ιδιαίτερα της ανεργίας μέσω έργων σε τομείς της οικονομίας όπως οι Υποδομές και οι Μεταφορές.

Για την αντιμετώπιση όλων αυτών των πιεστικών προβλημάτων, αλλά και για να πετύχουμε τους 17 στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ στο Κίνημα Αλλαγής προτείνουμε να διατεθεί 20% από το Πρόγραμμα Ανάκαμψης στην Ολοκλήρωση των Δημόσιων και Κοινωνικών Υποδομών, μέσα σε μια τριετία. Γιατί με τις νέες ποιοτικές υποδομές μπορούμε να έχουμε Βιώσιμη Ανάπτυξη και να αλλάξουμε μοντέλο ζωής και παραγωγής. Για εμάς τα «δίκτυα» που αφορούν δημόσια αγαθά, πρέπει να είναι υπό τον έλεγχο του Δημόσιου γιατί είναι περιουσία του Ελληνικού Λαού και δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στο φιλικότερο περιβαλλοντικό μέσο, τον Σιδηρόδρομο. Ειδικά στον εκσυγχρονισμό, την ηλεκτροκίνηση και την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου που μπορεί να δώσει μεγάλη ώθηση στις μεταφορές και στις εξαγωγές. Προτείνουμε επίσης 4 μέτρα:

1ον. Αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ).
2ον. Αύξηση του ΠΔΕ του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.
3ον. Επιτάχυνση απορρόφησης ΕΣΠΑ. Ούτε 1 ευρώ για χάσιμο.
4ον. Επανεκκίνηση, ολοκλήρωση και έναρξη νέων Μεγάλων Έργων.

Στη Θεσσαλονίκη, την πόλη των πολλών δυνατοτήτων και των χαμένων ευκαιριών πάντα βάζαμε μεγάλους στόχους τους οποίους αποτυγχάναμε να υλοποιήσουμε τις περισσότερες φορές. Ο κατάλογος μακρύς και ατελείωτος :
Παραλιακό μέτωπο
Υποθαλάσσια
Ζεύξη Θερμαϊκού
Ισόρροπη ανάπτυξη μεταξύ κέντρου, ανατολικών και δυτικών προαστίων
Μεγάλες διασυνδέσεις οδικές και σιδηροδρομικές με λιμάνια και πόλεις του εξωτερικού.

Στη Θεσσαλονίκη, η έλλειψη υποδομών είναι τραγική. Η πόλη έχει εγκαταλειφθεί και δεν της αξίζει αυτή η κατάσταση. Κανένα έργο που σχεδιάζετε δεν θα πρέπει να το βλέπουμε ξεκομμένο, αλλά ενταγμένο σε ένα Στρατηγικό Σχέδιο που πρέπει να επικαιροποιηθεί και να προσαρμοστεί στις ανάγκες της νέας εποχής και τις απατήσεις της πανδημίας. Θέλουμε μια Θεσσαλονίκη ανοιχτή στον βορρά και με μέτωπο στον νότο, κόμβο πράσινης οικονομίας που στηρίζεται στην γνώση και την καινοτομία με μια αναγεννημένη ΔΕΘ ; Και πώς θέλουμε η Θεσσαλονίκη να παίξει ένα πρωταγωνιστικό ρόλο στην ΝΑ Ευρώπη ;

Σίγουρα όχι με αυτές τις υποδομές και τις συγκοινωνίες που έχει σήμερα. Με έναν ΟΑΣΘ όπου η Κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια καταστροφική πολιτική του Σύριζα. Η Θεσσαλονίκη έχει σήμερα τις χειρότερες αστικές συγκοινωνίες πού είχε ποτέ. Οι πολίτες στριμώχνονται στα λεωφορεία με τον γνωστό υγειονομικό κίνδυνο. Κανονικά θα έπρεπε να κυκλοφορούν 500 τουλάχιστον νέα λεωφορεία που αυτή την στιγμή δεν υπάρχουν. Τώρα παλεύουμε να κρατήσουμε όρθιο τον ΟΑΣΘ με τα ΚΤΕΛ, με δωρεές και προμήθεια μεταχειρισμένων. Στο Μετρό, οι ευθύνες της ΝΔ ξεκινούν από το ‘86 που το θέλανε μόνο ως ιδιωτικό έργο και το ‘92 με τις παλινωδίες του ΣΔΙΤ. Φοβάμαι ότι είναι υπεραισιόδοξος ο Υπουργός που δεσμεύτηκε για ολοκλήρωση το 2023. Θυμίζω ότι, η προηγούμενη κυβέρνηση μας έλεγε ότι, θα λειτουργεί το 2021 και ζήσαμε την εικονική πραγματικότητα των μουσαμάδων. Φυσικά ούτε οι προηγούμενοι έλεγαν την αλήθεια, αλλά ούτε και οι σημερινοί. Δυστυχώς από το 2012 και μετά, λείπει η συνεννόηση και η μετριοπάθεια για το ΜΕΤΡΟ που πρέπει να φθάσει στους Αμπελοκήπους, στην Σταυρούπολη, στον Εύοσμο, την Μενεμένη. Για την FLYOVER στα περσινά εγκαίνια της ΔΕΘ, ο Πρωθυπουργός είχε ανακοινώσει την κατασκευή της FLYOVER, ως ΣΔΙΤ. Η FLYOVER ήταν μέρος του μεγάλου Master Plan, των συγκοινωνιακών υποδομών της Θεσσαλονίκης, που εκπονήθηκε την διετία 2010-2011 και το 2012, είχαν εξασφαλιστεί 200 εκ, από ΕΣΠΑ για τη δημοπράτησή της ως δημόσιο έργο. Τελικά το έργο εξαγγέλθηκε χωρίς τις διαπλατύνσεις που είναι απαραίτητες, γεγονός που πιθανόν να δημιουργήσει προβλήματα. Τι να πρωτοπεί κανείς και για την ΥΠΟΘΑΛΛΑΣΙΑ και τα ακόμα πιο περίπλοκα προβλήματα με τα πρόστιμα, όπου δεν βλέπω πώς μπορεί να εγκριθεί από την Ε.Ε.

Και έρχομαι στον εμβληματικό θεσμό της πόλης την ΔΕΘ. Η νέα εποχή έχει ξεπεράσει τα παλιά ερωτήματα που έβλεπαν την ΔΕΘ μόνο ως ανάπλαση. Αλήθεια, μπορούμε ακόμα να μιλάμε απλά για ένα Project Real Estate ή για κάτι περισσότερο και για μια άλλη ΔΕΘ; Για τη Θεσσαλονίκη η ΔΕΘ ασφαλώς και είναι κάτι πολύ περισσότερο! Τί ΔΕΘ θέλουμε; Με ποιους πόρους θα γίνει αυτό; Τί σημαίνει ΣΔΙΤ το 2020 ; Με εξασφαλισμένα κέρδη για τον ιδιώτη από τον κρατικό προϋπολογισμό; Θέλουμε πραγματικά ένα νέο τοπόσημο για την πόλη ή απλά ένα ακόμα νέο ξενοδοχείο και ένα ακόμα νέο συνεδριακό κέντρο; Εκτιμώ ότι με τους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης χάνεται μια μεγάλη ευκαιρία. Αν πραγματικά θέλαμε να αυξήσουμε το πράσινο στην πόλη (που έχουμε από τα μικρότερα ποσοστά ανά κάτοικο) θα έπρεπε να γίνουν άλλες επιλογές για την ενοποίηση του παραλιακού μετώπου με τον χώρο της ΔΕΘ και το ΣΕΙΧ ΣΟΥ. Χρειάζεται μια άλλη προσέγγιση τόσο ως προς το χωροταξικό όσο και ως προς την μορφή και την ουσία της ΔΕΘ.

Ως Δήμαρχος Εχεδώρου είχα καταθέσει την πρόταση για τη μετεγκατάσταση της ΔΕΘ στα δυτικά, ένα σχέδιο που δεν τελεσφόρησε. Η πρόταση ήταν πρωτοποριακή, που αν είχε υλοποιηθεί θα είχαμε μια διπλή ανάπλαση. Ένα διπλό όφελος, τόσο για την δυτική Θεσσαλονίκη όσο και για το κέντρο της. Τώρα θα μιλάγαμε για μία άλλη πόλη. Το Κίνημα Αλλαγής από πέρσι έχει προτείνει η ΔΕΘ να γίνει η πρώτη κλιματικά ουδέτερη, μηδενικών δηλαδή ρύπων, έκθεση στην Ελλάδα. Και να αποτελέσει ένα οικονομικό και πολιτικό φόρουμ με έμφαση στον πράσινο – ψηφιακό μετασχηματισμό της κοινωνίας και της οικονομίας (και κυρίως στην 4η βιομηχανική επανάσταση). Η κυκλική οικονομία, η Βιωσιμότητα και η αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής επιβάλλουν πλέον ένα άλλο μοντέλο παραγωγής και ανάπτυξης. Κατ’ επέκταση ένα διαφορετικό τρόπο στησίματος & λειτουργίας εκθέσεων όπως η ΔΕΘ. Η ΔΕΘ μπορεί και πρέπει να συμβολίσει αυτή την αλλαγή και να γίνει μοντέλο – πιλότος εκθέσεων. Με την ανάπτυξη μιας ψηφιακής πλατφόρμας παρουσίασης των εκθετών που συμμετέχουν στην ΔΕΘ (Β2Β) και τη Διοίκηση να παραμείνει στο κέντρο μαζί με το οικονομικό και πολιτικό φόρουμ. Ο «Ψηφιακός Εγκέφαλος» της ΔΕΘ παραμείνει στο κέντρο και οι «πράσινες εγκαταστάσεις μηδενικών ρύπων», το «Σώμα» της ΔΕΘ, για τις θεματικές και κλαδικές εκθέσεις μεταφέρονται δυτικά. Αυτό το σχήμα πιστεύω θα ήταν πολλαπλά ωφέλιμο! Έτσι η Θεσσαλονίκη θα ανέπτυσσε μια ξεχωριστή ισόρροπη δυναμική σε κέντρο και περιφέρεια. Και δεν θα ήταν πια η πόλη των μεγάλων προσδοκιών και των μεγάλων διαψεύσεων αλλά με νέες υποδομές να αποτελέσει και πάλι μεγάλο οικονομικό, εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής.