ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ! Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ του (Ανδρέα) Παπανδρέου, ο Μητσοτάκης και η «στάγδην» εξόντωση του Τσίπρα...

Την Πρωτοχρονιά του 1995 ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωνε, χάριν της «πολιτικής ομαλότητας», την αναστολή των ποινικών διώξεων για το μ...

Την Πρωτοχρονιά του 1995 ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωνε, χάριν της «πολιτικής ομαλότητας», την αναστολή των ποινικών διώξεων για το μεγάλο σκάνδαλο εκείνης της εποχής με τις υποκλοπές. Ήδη είχαν παραπεμφθεί στο Ειδικό Δικαστήριο, μέσα στην προηγούμενη χρονιά, με ψήφους των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ο θανάσιμος πολιτικός του αντίπαλος Κων. Μητσοτάκης που δεν ήταν πια πρωθυπουργός, η Ντ. Μπακογιάννη και άλλα πρόσωπα για τις παρακολουθήσεις πολιτικών, εκδοτών και δημοσιογράφων με βάση τις καταγγελίες και αποκαλύψεις από τον γνωστό και ως «εθνικό κοριό», υπάλληλο του ΟΤΕ, Χρ. Μαυρίκη.

Αυτή η πρωτοβουλία, που έκλεισε τότε έναν μακρύ κύκλο σκανδαλολογίας μετά τα γεγονότα του 1989, ανασύρθηκε στη μνήμη αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα με αφορμή τις εξελίξεις γύρω από τις πρόσφατες υποθέσεις σκανδάλων. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι πιο παθιασμένοι αρνητές του παραδείγματος αυτού σήμερα βρίσκονται στο ΠΑΣΟΚ έχοντας υπάρξει κατά το παρελθόν υμνητές και ακόλουθοι του Ανδρ. Παπανδρέου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ευάγγελος Βενιζέλος, υπουργός Τύπου και θαμών της Εκάλης εκείνη την περίοδο, ο οποίος μόλις προχθές είπε το μάλλον ακατάληπτο ότι “άλλο αυτό (που έκανε ο Παπανδρέου) και άλλο να ξέρει ο λαός τι έγινε...”.

Σήμερα αποτελεί κοινό μυστικό ότι ο κ. Βενιζέλος μαζί με τον κ. Σαμαρά είναι αυτοί που κινούν τα νήματα και πιέζουν τις καταστάσεις στο όνομα της "δικαίωσής" τους αλλά και του πάθους τους να επικαθορίζουν τις εξελίξεις. Η διαφορά επίσης είναι ότι το 1994-95 ο Παπανδρέου αν και βιολογικά εξασθενημένος διατηρούσε ακόμη τον απόλυτο έλεγχο της παράταξής του και δεν αντιμετώπιζε τέτοιου είδους αμφισβητήσεις. Αντιθέτως τώρα στη ΝΔ η πλευρά Σαμαρά, έχοντας ερείσματα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και στο κόμμα, λειτουργεί ως εν δυνάμει αποσταθεροποιητικός παράγων επιβάλλοντας σε αυτά τα θέματα τις επιλογές της. Μάλιστα πέραν τούτου, ο κ. Σαμαράς κάνει ανά τακτά διαστήματα επίδειξη δυνάμεως καθορίζοντας την ατζέντα και “υποδεικνύοντας” τις κινήσεις στον Κ. Μητσοτάκη για τον οποίο άλλωστε δεν παύει να λέει ότι χάρη στη δική του στήριξη βρίσκεται στην πρωθυπουργία.

Το θέμα είναι ότι από ένα σημείο και μετά αυτή η στρατηγική υιοθετήθηκε και σε κεντρικό επίπεδο από την ηγεσία της ΝΔ. Όσο μάλιστα τα προβλήματα διογκώνονται στα οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά μέτωπα, τόσο η διέξοδος της σκανδαλολογίας θεωρείται από το κυβερνητικό επιτελείο λυτρωτική . Κι αν στην υπόθεση της Novartis δίνεται μάχη εντυπώσεων για να εξισορροπηθεί το πραγματικό σκάνδαλο της περιόδου 2006-2015 με τα περί “σκευωρίας”, οι άλλες υποθέσεις προκαλούν ευκολότερα και μεγαλύτερα πλήγματα στον ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά το θέμα Καλογρίτσα μάλιστα οι αποκαλύψεις για την τραγωδία στο Μάτι φαίνεται ότι έχουν επιφέρει τουλάχιστον από επικοινωνιακής πλευράς συντριπτικό κάταγμα στην αξιωματική αντιπολίτευση. Μετά τον Νίκο Παππά, στο στόχαστρο βρέθηκε μια έτερη στενή συνεργάτις του κ. Τσίπρα, η Όλγα Γεροβασίλη η οποία σήμερα είναι γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Το σοβαρότερο όμως είναι ότι η ιστορία των πυρκαγιών επαναφέρει με τον πιο δραματικό τρόπο στο κάδρο των ευθυνών τον ίδιο τον κ. Τσίπρα. Αν η τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη εγκαλείται ότι διαβίβαζε εντολές συγκάλυψης προς τον πραγματογνώμονα, η νύχτα της 23ης Ιουλίου 2018 στοιχειώνει απευθείας τον πρώην πρωθυπουργό καθώς δεν έχει μείνει πλέον καμία αμφιβολία ότι η περίφημη εκείνη σύσκεψη στο Κέντρο Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας, με τη συμμετοχή κορυφαίων υπουργών όπως και του μετέπειτα προαχθέντος σε αρχηγό της Πυροσβεστικής Β. Ματθαιόπουλου, ήταν κανονικό θέατρο μπροστά στις κάμερες. Ενώ υπήρχαν από νωρίς νεκροί όλοι προσποιούνταν τους ανήξερους και τους αισιόδοξους ότι η πυρκαγιά -που άφησε τελικά πίσω της περισσότερα από 102 ανθρώπινα θύματα- ήταν σε ύφεση...

Στην Κουμουνδούρου μπορεί να αποτελεί ταμπού κάθε συζήτηση γύρω από την ηγεσία Τσίπρα, αλλά η κυβερνητική ηγεσία τον θεωρεί και τον αντιμετωπίζει πλέον ως “αχίλλειο πτέρνα” του ΣΥΡΙΖΑ. Η εκτίμηση αυτή σε μεγάλο βαθμό επιβεβαιώνεται και από τις δημοσκοπικές τάσεις που δείχνουν ότι η αξιωματική αντιπολίτευση, ένα χρόνο μετά τις εκλογές και παρά τα όσα έχουν μεσολαβήσει, δεν μπορεί να ανακάμψει ενώ ο κ. Τσίπρας δεν ανακτά αξιοπιστία. Η απώλεια του “ηθικού πλεονεκτήματος” επιδρά μάλιστα εξίσου καταλυτικά προς αυτή την κατεύθυνση.

Για τη ΝΔ ο βομβαρδισμός του ΣΥΡΙΖΑ με υποθέσεις σκανδάλων του κυβερνητικού παρελθόντος του είναι μια συνταγή που -μέσα σε συνθήκες πολύ δύσκολες για την ίδια- της εξασφαλίζει την αδρανοποίηση του αντιπάλου. Αυτό φάνηκε και από την ομιλία του κ. Τσίπρα, την Τετάρτη στην Βουλή, όπου έδωσε την εντύπωση ότι προσπαθεί να “παζαρέψει” τη συναίνεση στα εθνικά θέματα με την εγκατάλειψη της σκανδαλολογίας. Όπως έδειξε πάντως και η συνάντησή του με τον κ. Μητσοτάκη, την επομένη, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει άλλη επιλογή από το να συμπράξει στο εθνικό μέτωπο απέναντι στην Τουρκία ενώ οι διαμαρτυρίες του κ. Τσίπρα για τις παραπομπές και τα ειδικά δικαστήρια δεν αναμένεται να επηρεάσουν την κυβερνητική στρατηγική. Αντιθέτως, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, στο Μέγαρο Μαξίμου επικρατεί η εκτίμηση ότι η σκανδαλολογία μπορεί ακόμη και να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ απελευθερώνοντας, σε βάρος χρόνου, ισχυρές φυγόκεντρες δυνάμεις στο εσωτερικό του. Αυτή άλλωστε είναι και μια από τις παραμέτρους με βάση τις οποίες ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε να μην βιαστεί να προσφύγει σε πρόωρες κάλπες. Η λήξη του εκλογικού συναγερμού σήμανε και τυπικά μάλιστα ύστερα από όσα φέρεται να διαβεβαίωσε τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς.

Οι τωρινές αντιδράσεις “επί προσωπικού” του κ. Τσίπρα θύμισαν βεβαίως αντεστραμμένο το προ τριετίας σκηνικό όταν ο κ. Μητσοτάκης προσερχόταν στο Μαξίμου ώστε να διαμαρτυρηθεί εκείνος για ανάλογες επιθέσεις. Η διαφορά πάντως είναι ότι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν ήδη σε υποχώρηση ενώ τώρα, με πολιτική και επικοινωνιακή υπεροχή, η ΝΔ θέλει έστω και τμηματικά να τον “αποτελειώσει” για να μην μπορέσει να σηκώσει καθόλου κεφάλι.

Σε αυτόν τον πολιτικό σχεδιασμό θεωρεί ότι μπορεί να βρει χώρο και το ΚΙΝΑΛ για να ανακαταλάβει “εδάφη” από τον ΣΥΡΙΖΑ. Παραγνωρίζοντας τα βαθύτερα και ουσιαστικότερα αίτια της συρρίκνωσης του ΠΑΣΟΚ εδώ και μια δεκαετία, η ηγεσία του πιστεύει ότι ένας κατακερματισμός ή έστω μια αέναη εσωστρέφεια στον όμορο χώρο θα επαναφέρει τα περασμένα μεγαλεία. Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ όλοι τους ομνύουν στον Ανδρέα Παπανδρέου αρνούνται και αποποιούνται ένα βασικό τμήμα της κληρονομιάς του, όπως εκφράστηκε με την κίνηση του 1995. Βέβαια οι περισσότεροι εξ αυτών δεν είναι τόσο αφελείς. Απλώς προσπαθούν να πιάσουν προσωπικό στασίδι στη ΝΔ ενόψει των τεκτονικών ανακατατάξεων στο κομματικό σκηνικό...

 Ανδρέας Καψαμπέλης
www.dimokratianews.gr