Κώστας Βουτσάς: Η πρώτη θεατρική παράσταση της ζωής του και το "Όσκαρ" - ΒΙΝΤΕΟ

Ένας άνθρωπος που χάριζε πάντα χαμόγελο ήταν ο Κώστας Βουτσάς, ένας άνθρωπος που γεννήθηκε με λαμπερό άστρο, ένας ηθοποιός με αστείρε...

Ένας άνθρωπος που χάριζε πάντα χαμόγελο ήταν ο Κώστας Βουτσάς, ένας άνθρωπος που γεννήθηκε με λαμπερό άστρο, ένας ηθοποιός με αστείρευτο ταλέντο που έφερνε χαμόγελα στα πρόσωπα των ανθρώπων.

Σε συνέντευξή του στις 16 Μαΐου 1995 στον Νίκο Χατζηνικολάου και την εκπομπή "Ενώπιος Ενωπίω", ο Κώστας Βουτσάς αποκάλυψε πότε ανακάλυψε για πρώτη φορά ότι είχε το χάρισμα να προκαλεί γέλιο στα πρόσωπα των ανθρώπων και μίλησε για το πρώτο... Όσκαρ που κέρδισε.

Όπως περιέγραψε: "Πολλά χρόνια πριν, ήμουν αθλητής στη Θεσσαλονίκη, στον ΒΑΟ και ο γυμναστής μου στο Β' Γυμνάσιο, είχαμε πάει κατασκήνωση γιατί είχα πρόβλημα υγείας... για να γίνω καλά και να λαμβάνω μέρος σε αγώνες. Εκεί κάποιοι ανέβαζαν παράσταση κάποιοι μαθητές όπως γίνεται στις κατασκηνώσεις, εγώ δεν είχα δει ποτέ θέατρο και είδα εκεί μια παράσταση που έκαναν τα παιδιά. Και σε κάποιον που έκανε τον μεθυσμένο του είπα δεν κάνουν έτσι τον μεθυσμένο, ο υποτιθέμενος σκηνοθέτης μου είπε "άσε μας τι θες" και εγώ του είπα ότι αφού δεν κάνουν έτσι τον μεθυσμένο και μου είπε κάντον εσύ. Έγινα φίρμα από το πρώτο βράδυ" θυμήθηκε ο σπουδαίος κωμικός ηθοποιός.

Όσο για την ανταμοιβή με "Όσκαρ", είπε αστειευόμενος ότι μετά το πρώτο βράδυ που έγινε φίρμα από την παράσταση στην κατασκήνωση πήρε και έπαθλο: "Την επόμενη ημέρα με ξυπνά ο θαλαμάρχης και μου λέει σε θέλει ο καθηγητής, 6.30, 7 το πρωί. Πάω μου λέει ο καθηγητής "εσύ είσαι ο Βουτσάς; Πάρε να καθαρίσεις ένα τσουβάλι πατάτες;". Του λέω "γιατί εγώ κύριε καθηγητά;". "Γιατί ακούω συνέχεια "Βουτσάς, Βουτσάς, Βουτσάς, και λέω φωνάξτε τον Βουτσά" και έτσι πήρα το πρώτο Όσκαρ, ένα τσουβάλι πατάτες".

Ο αγαπημένος ηθοποιός θυμήθηκε τον πρώτο ρόλο του στο θέατρο αλλά και στον κινηματογράφο και περιέγραψε τα παιδικά του χρόνια με το γνωστό αστείρευτο χιούμορ του.

Η εκπομπή είχε προβληθεί από τον τηλεοπτικό σταθμό MEGA και το υλικό προέρχεται από το προσωπικό αρχείο του Νίκου Χατζηνικολάου.