Μπήκαμε στις πρόβες των «Τριών αδελφών» που ετοιμάζει στο ΚΘΒΕ ο Γκραουζίνις

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ Πρώτος ...πρόδωσα πως ο χαρισματικός Τσέζαρις Γκραουζίνις «χτυπά»και πάλι στο παραγωγικότ...

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ

Πρώτος ...πρόδωσα πως ο χαρισματικός Τσέζαρις Γκραουζίνις «χτυπά»και πάλι στο παραγωγικότατο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος με τις «Τρεις αδελφές»του Τσέχωφ, πρώτος αποκάλυψα τον ισχυρότατο θίασό του και πρώτος μπήκα στις πρόβες που κάνει σε ένα ζηλευτό, δημιουργικό κλίμα που σπάνια έχω δει να υπάρχει.

Εμπύρετος, ευφάνταστος, αεικίνητος δεν σταμάτησε να διδάσκει τον έξοχο θίασό του, να δείχνει αυτό που’ χε στο μυαλό του και να καθοδηγεί τον κάθε ηθοποιό του στο καλύτερο αποτέλεσμα-σαν να τον πήγαινε χέρι χέρι στην ουσία του ρόλου του. Μέχρι εκείνο το απόγευμα που βρέθηκα στην ΕΜΣ είχα δει τις συναρπαστικές δουλειές του σπάνιου αυτού σκηνοθέτη κι είχα ακούσει τους συνεργάτες του να μιλάνε με θαυμασμό και αγάπη για αυτόν. Με το που έφυγα από την πρόβα τους κατάλαβα πως στήνει κομμάτι-κομμάτι το παζλ των δυνατών παραστάσεών του και γιατί οι ηθοποιοί του είναι «ερωτευμένοι»μαζί του.

Ο Τσέζαρις όπως μου είπε σε ένα διάλειμμα δεν πηγαίνει ποτέ «έτοιμος» στις πρόβες του. Έχει μια γενική ιδέα, αλλά λειτουργεί σε συνεργασία με τους ηθοποιούς του,όπως γίνεται και αυτή τη φορά για τις «Τρεις αδελφές»του Τσέχοφ που βρίσκει «συναρπαστικό έργο που σπάνια βλέπουμε φωτισμένες τις κωμικές νότες του-συνήθως προτιμούν να τον ανεβάζουν... βαρύ και μόνο σκοτεινό! Πρώτο ρόλο έχουν σίγουρα οι ματαιωμένες προσδοκίες, αλλά δεν υπάρχει μόνο το δράμα-όπως ακριβώς γίνεται και στη ζωή που συνυπάρχει το δράμα με την κωμωδία...».Κι αυτό ακριβώς δείχνει και στην παράστασή του. Στις πρόβες τον είδα να στήνει ζηλευτά δραματικές σκηνές και να υπογραμμίζει κωμικές νότες με τρόπο μοναδικό. «Πρέπει να έχεις τον κατάλληλο θίασο για να δώσεις σάρκα και οστά στο όνειρό σου,σε αυτό που θες να πετύχεις σε κάθε δουλειά κι εδώ, έχω ένα ενθουσιασμένο θίασο που’ ναι ανοιχτός σε προτάσεις και διαθέτει το ταλέντο που χρειάζεται για να αναδείξει-απογειώσει όσα λεω...» Στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος έχει φτιάξει το ...διαμάντι «Επτά επί Θήβας»που συνάρπασε κοινό και κριτικούς, χτυπώντας sold out στην Επίδαυρο και το Ηρώδειο και εκεί, όπως μου αποκάλυψε ο διευθυντής του ΚΘΒΕ Γιάννης Αναστασάκης θα διδάσκει πλέον υποκριτική-στην γερή δραματική σχολή του. «Βλέπω το ΚΘΒΕ να... αλλάζει,να δυναμώνει,να ανθίζει χρόνο με τον χρόνο και βγάζω το καπέλο στον Γιάννη Αναστασάκη και την Μαρία Τσιμά που κάνουν εξαιρετική δουλειά σε αυτό. Έχουν καταφέρει σπουδαίο έργο κι έχουν κι άλλα...δώρα να κάνουν! Χαίρομαι πολύ που συνεργάζομαι μαζί τους και νιώθω ελεύθερος να κάνω όσα λαχταρώ στο ΚΘΒΕ. Νιώθω πως μπορώ να...αναπνέω εδώ και να δημιουργώ όπως πραγματικά θέλω!». Λίγο μετά, αφού μου «πρόδωσε»πως θέλει πολύ να ανεβάσει τον «Φιλοκτήτη», γύρισε στην πρόβα του, παράφορος και έντονος. Έξυπνος, ευφάνταστος και σίγουρα τρομερά δημιουργικός ο Λιθουανός σκηνοθέτης ετοιμάζει κάτι ξεχωριστό για το ΚΘΒΕ. Το ένιωσα από τη μικρή πρόγευση που πήρα, από τις επιδόσεις των ηθοποιών του, από τις σκηνικές του λύσεις, από τις μουσικές που επέλεξε να ντύσει την παράστασή του. Έφυγα «πλούσιος»και «γεμάτος»από αυτόν και φυσικά θα γυρίσω στη Θεσσαλονίκη για την πρεμιέρα της δουλειάς στις 9 Νοεμβρίου. «Τρεις Αδελφές»στην ΕΜΣ. Ένα ραντεβού που δεν χάνουμε με τίποτα...

ΟΙ «Τρείς αδελφές»ανεβαίνουν 40 χρόνια μετά το πρώτο τους ανέβασμα στο ΚΘΒΕ σε μετάφραση Γιώργου Σεβαστίκογλου, σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις,

Λίγα λόγια για το έργο...

Οι τρεις αδελφές και ο αδελφός τους ο Αντρέι, με τον ενθουσιασμό της νιότης, τις αξίες και τα εφόδια της αστικής τους καταγωγής, οραματίζονται μια λαμπερή ζωή, μακριά, στη Μόσχα. Ο καιρός περνάει και αυτοί συνεχίζουν να διαμένουν στη μικρή επαρχιακή πόλη της Ρωσίας, όπου ένας άλλος τρόπος ζωής, πολύ μακρινός και ξένος −σχεδόν χυδαίος− στοιχειώνει την καθημερινότητά τους και σταδιακά τους αλλοτριώνει. Το μέλλον πλησιάζει και επιφυλάσσει νέες ματαιωμένες προσδοκίες.

Οι τρεις αδελφές, αφήνοντας το χρόνο να εξαντλείται σε όνειρα και φλυαρίες, δεν μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη της ίδιας τους της ζωής, βουλιάζουν στον συμβιβασμό και αδυνατούν να μετατρέψουν τις επιθυμίες τους σε πράξη. Το αλλού και το μετά απομένουν για αυτές οι μόνοι φαντασιακοί τόποι διαφυγής.

Το έργο του Αντόν Τσέχωφ, γραμμένο το 1900, αποτελεί ένα κείμενο-σπουδή στον ψυχισμό του δυτικού ανθρώπου που υπό το βάρος της πολυσύνθετης προσωπικότητάς του, φανερώνεται απροετοίμαστος στις απαιτήσεις της νέας εποχής. Στις «Τρεις αδελφές» ο χαρακτήρας του ανθρώπου και οι ανθρώπινες σχέσεις αποτυπώνονται σκηνικά μέσα από το πρίσμα της αλλαγής του αιώνα και της μετάβασης σε μια νέα κοινωνία.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Μετάφραση: Γιώργος Σεβαστίκογλου, Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις, Σκηνικά: Κέννυ ΜακΛέλλαν, Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ, Μουσική: Μαρτίνας Μπιαλομπζέσκις, Κίνηση: Έντγκεν Λάμε, Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος, Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Μαρία Μυλωνά, Οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου

Παίζουν: Μάρκος Γέττος (Φεντότικ), Μαρία Καραμήτρη (Ανφίσα), Ιφιγένεια Καραμήτρου (Μάσα), Αλέξανδρος Κουκιάς (Τούζενμπαχ), Χρήστος Μαστρογιαννίδης (Ρόντε), Μανώλης Μαυροματάκης (Τσεμπουτίκιν), Λένα Νάτση (Ειρήνα), Χρίστος Νταρακτσής (Ορντινάντσα), Κλειώ-Δανάη Οθωναίου (Νατάλια Ιβάνοβνα), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Βερσίνιν), Απόστολος Πελεκάνος (Κουλίγκιν), Γιώργος Σφυρίδης (Φεραπόντ), Σαμψών Φύτρος (Σαλιόνυϊ), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Αντρέι Πρόζορωφ), Χριστίνα Χριστοδούλου (Όλγα)