Παντελής Καψής Πραγματικός ή υπάκουος υπουργός; O Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε παλαιότερη συνέντευξη του, είχε αναφερθεί στο πώς έφτασε ...
Παντελής Καψής
Πραγματικός ή υπάκουος υπουργός;
O Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε παλαιότερη συνέντευξη του, είχε αναφερθεί στο πώς έφτασε να αποδεχθεί την πρόταση της Άνγκελα Μέρκελ να αναλάβει το υπουργείο των οικονομικών. Η πρώτη του αντίδραση ήταν μάλλον αρνητική. Ξέρεις, της είπε, εγώ είμαι πολύ πεισματάρης, τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα όπως με τον προηγούμενο υπουργό. Είμαι πιστός αλλά δεν είμαι υπάκουος. Η απάντηση της Μέρκελ ήταν αφοπλιστική: μα για αυτό ακριβώς σε θέλω, δεν χρειαζόμαστε έναν υπάκουο υπουργό, πρέπει να λειτουργεί ως αντίβαρο. Όταν μετά από χρόνια ο Σόιμπλε συνάντησε τον πρώτο υπουργό της κρίσης στην Ελλάδα, τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, αυτό που τον ρώτησε ήταν αν είναι «πραγματικός» υπουργός των οικονομικών, όχι υπάκουος δηλαδή. Ήξερε πολύ καλά ότι η διαχείριση της κρίσης προϋποθέτει ένα ισχυρό χέρι στο τιμόνι, έναν υπουργό που δεν θα κάνει τα χατίρια ούτε των άλλων υπουργών ούτε του Μαξίμου. Για καλή μας τύχη, σε όλη σχεδόν την δεκαετία, ο υπουργός των οικονομικών της Ελλάδας ήταν λιγότερο ή περισσότερο το αφεντικό της οικονομίας. Σήμερα όμως;
Όποιος παρακολούθησε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, η ομιλία που πέρασε σχεδόν απαρατήρητη ήταν του υπουργού των οικονομικών κ. Σταϊκούρα. Κι αυτό παρά το ότι επανειλημμένα προκλήθηκε. Το κύριο, αν όχι το μοναδικό θέμα στο οποίο ασκούσε κριτική η αντιπολίτευση, όλη η αντιπολίτευση, είναι αν βγαίνουν τα νούμερα. Αν οι φοροαπαλλαγές είναι συμβατές με τον στόχο για τα πλεονάσματα. Όταν όμως πήρε τον λόγο ο υπουργός των οικονομικών δεν είπε κουβέντα. Την ώρα που έπρεπε να καθησυχάσει όσους παρακολουθούν τα οικονομικά και να δώσει τα νούμερα που τεκμηριώνουν τις θέσεις του, τήρησε αιδήμονα σιωπή.
Περιορίστηκε σε μια ανούσια επανάληψη των προεκλογικών «δεσμεύσεων» της Νέας Δημοκρατίας. Σήμερα πιθανώς ξέρουμε το γιατί. Όπως αποκάλυψε ο Κώστας Καλλίτσης στην Καθημερινή υπήρξε μια παρασκηνιακή διελκυστίνδα και παραλίγο να ανακοινωθούν μια σειρά από μέτρα που θα οδηγούσαν σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Αυτό κατά τα φαινόμενα αποφεύχθηκε. Υπήρξε όμως και συνέχεια. Στο ίδιο άρθρο ο Καλλίτσης αποκαλύπτει ότι η κατάργηση των τεκμηρίων, σταδιακά από το 2020, ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση εν αγνοία του οικονομικού επιτελείου και χωρίς να έχουν μελετηθεί οι δημοσιονομικές επιπτώσεις. Μπήκε δηλαδή μια βόμβα στον προϋπολογισμό χωρίς να ερωτηθεί καν ο υπουργός. Κανείς φυσικά δεν πρόκειται να το επιβεβαιώσει. Έχει όμως ενδιαφέρον ότι στην κυριακάτικη συνέντευξη του ο κ. Σταϊκούρας δεν λέει κουβέντα για τα τεκμήρια όταν αναφέρεται στις φοροελαφρύνσεις. Δεν λέει κουβέντα δηλαδή για μια από τις πιο σημαντικές μεταρρυθμίσεις τις οποίες σχεδιάζει η κυβέρνηση. Αντιθέτως τονίζει ότι το μόνο που έχει αποφασιστεί για το 2020 είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων.
Είναι δύσκολο να αποφύγει κανείς το συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα επικίνδυνο φαινόμενο διγλωσσίας για την οικονομία. Το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσει ο κ. Σταϊκούρας. Θα είναι πραγματικός ή υπάκουος υπουργός των οικονομικών;
Πραγματικός ή υπάκουος υπουργός;
O Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε παλαιότερη συνέντευξη του, είχε αναφερθεί στο πώς έφτασε να αποδεχθεί την πρόταση της Άνγκελα Μέρκελ να αναλάβει το υπουργείο των οικονομικών. Η πρώτη του αντίδραση ήταν μάλλον αρνητική. Ξέρεις, της είπε, εγώ είμαι πολύ πεισματάρης, τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα όπως με τον προηγούμενο υπουργό. Είμαι πιστός αλλά δεν είμαι υπάκουος. Η απάντηση της Μέρκελ ήταν αφοπλιστική: μα για αυτό ακριβώς σε θέλω, δεν χρειαζόμαστε έναν υπάκουο υπουργό, πρέπει να λειτουργεί ως αντίβαρο. Όταν μετά από χρόνια ο Σόιμπλε συνάντησε τον πρώτο υπουργό της κρίσης στην Ελλάδα, τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, αυτό που τον ρώτησε ήταν αν είναι «πραγματικός» υπουργός των οικονομικών, όχι υπάκουος δηλαδή. Ήξερε πολύ καλά ότι η διαχείριση της κρίσης προϋποθέτει ένα ισχυρό χέρι στο τιμόνι, έναν υπουργό που δεν θα κάνει τα χατίρια ούτε των άλλων υπουργών ούτε του Μαξίμου. Για καλή μας τύχη, σε όλη σχεδόν την δεκαετία, ο υπουργός των οικονομικών της Ελλάδας ήταν λιγότερο ή περισσότερο το αφεντικό της οικονομίας. Σήμερα όμως;
Όποιος παρακολούθησε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, η ομιλία που πέρασε σχεδόν απαρατήρητη ήταν του υπουργού των οικονομικών κ. Σταϊκούρα. Κι αυτό παρά το ότι επανειλημμένα προκλήθηκε. Το κύριο, αν όχι το μοναδικό θέμα στο οποίο ασκούσε κριτική η αντιπολίτευση, όλη η αντιπολίτευση, είναι αν βγαίνουν τα νούμερα. Αν οι φοροαπαλλαγές είναι συμβατές με τον στόχο για τα πλεονάσματα. Όταν όμως πήρε τον λόγο ο υπουργός των οικονομικών δεν είπε κουβέντα. Την ώρα που έπρεπε να καθησυχάσει όσους παρακολουθούν τα οικονομικά και να δώσει τα νούμερα που τεκμηριώνουν τις θέσεις του, τήρησε αιδήμονα σιωπή.
Περιορίστηκε σε μια ανούσια επανάληψη των προεκλογικών «δεσμεύσεων» της Νέας Δημοκρατίας. Σήμερα πιθανώς ξέρουμε το γιατί. Όπως αποκάλυψε ο Κώστας Καλλίτσης στην Καθημερινή υπήρξε μια παρασκηνιακή διελκυστίνδα και παραλίγο να ανακοινωθούν μια σειρά από μέτρα που θα οδηγούσαν σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Αυτό κατά τα φαινόμενα αποφεύχθηκε. Υπήρξε όμως και συνέχεια. Στο ίδιο άρθρο ο Καλλίτσης αποκαλύπτει ότι η κατάργηση των τεκμηρίων, σταδιακά από το 2020, ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση εν αγνοία του οικονομικού επιτελείου και χωρίς να έχουν μελετηθεί οι δημοσιονομικές επιπτώσεις. Μπήκε δηλαδή μια βόμβα στον προϋπολογισμό χωρίς να ερωτηθεί καν ο υπουργός. Κανείς φυσικά δεν πρόκειται να το επιβεβαιώσει. Έχει όμως ενδιαφέρον ότι στην κυριακάτικη συνέντευξη του ο κ. Σταϊκούρας δεν λέει κουβέντα για τα τεκμήρια όταν αναφέρεται στις φοροελαφρύνσεις. Δεν λέει κουβέντα δηλαδή για μια από τις πιο σημαντικές μεταρρυθμίσεις τις οποίες σχεδιάζει η κυβέρνηση. Αντιθέτως τονίζει ότι το μόνο που έχει αποφασιστεί για το 2020 είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων.
Είναι δύσκολο να αποφύγει κανείς το συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα επικίνδυνο φαινόμενο διγλωσσίας για την οικονομία. Το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσει ο κ. Σταϊκούρας. Θα είναι πραγματικός ή υπάκουος υπουργός των οικονομικών;
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση