Στη στρατηγική του «κέντρου» συγκλίνουν, μετά τις εκλογές, τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Όπως φαίνεται από τις πρώτες κινήσεις και επιλογέ...
Από τις αρχές του 2015 έως σήμερα διαπιστώνεται κατ' αρχάς μια άκρως ενδιαφέρουσα εξέλιξη των κομματικών τάσεων. Στα σχεδόν τεσσεράμιση χρόνια που μεσολάβησαν ξεφούσκωσαν τα μικρότερα σχήματα τόσο εκ δεξιών όσο και εξ αριστερών που είχαν δημιουργηθεί λόγω της μνημονιακής κρίσης. Στη θέση τους εμφανίστηκαν δύο νέα. Η Χρυσή Αυγή έχασε πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους της και κινδυνεύει με διάλυση, οι ΑΝΕΛ εξαϋλώθηκαν και ο ΛΑΟΣ δεν μπόρεσε να επανακάμψει. Ουσιαστικά η ΝΔ κατάφερε, λόγω και της γενικότερης συγκυρίας, να οχυρώσει σε σημαντικό βαθμό τα δεξιά της σύνορα και η μόνη απειλή που μπορεί να νιώθει από εκεί, προέρχεται από την νεοπαγή Ελληνική Λύση του Κ. Βελόπουλου. Αντιστοίχως, στην άλλη άκρη του φάσματος η ΛΑΕ που δημιουργήθηκε μετά τις εξελίξεις του καλοκαιριού του 2015 εξανεμίστηκε και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζ. Κωνσταντοπούλου δεν κατάφερε να ξεπεταχτεί. Με στεγανοποιημένο το ΚΚΕ, η μόνη εξ αριστερών απειλή για τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υπάρξει από το ΜΕΡΑ25 του Γ. Βαρουφάκη, αν και έχει αποδειχτεί ιστορικά πλέον ότι ο κύκλος των μικρών κομμάτων είναι περιορισμένος.
Από την άλλη πλευρά η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, παρά την εκλογική του ήττα, είναι ότι έγινε κόμμα εξουσίας καταλαμβάνοντας το μεγαλύτερο τμήμα της κεντροαριστεράς το οποίο επί δεκαετίες κατείχε το ΠΑΣΟΚ. Το σημερινό Κίνημα Αλλαγής υπό την Φ. Γεννηματά, μετά την εξαφάνιση του Ποταμιού και της Ένωσης Κεντρώων, είναι το μόνο που απέμενε στο "κέντρο" όπως γεωγραφικά αποτυπώνεται και στη νέα χαρτογράφηση της Βουλής. Αν και δείχνει ότι άντεξε στο 8%, αυτό οφείλεται περισσότερο στις ιστορικές ρίζες του παλαιού μεγάλου κόμματος και είναι το άθροισμα των ψηφοφόρων που είχαν το 2015 το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ του Γ. Παπανδρέου. Η δε σύνθεση της εκλογικής του βάσης, που αποτελείται κυρίως από μεγάλες ηλικίες, επιβεβαιώνει ότι είναι πλέον γηρασμένο κινδυνεύοντας να γίνει ευκολότερα στο μέλλον βορά των δύο νέων μονομάχων.
Καθώς λοιπόν έχουν περάσει ήδη δύο εβδομάδες από τις εκλογές, οι ψυχροί αριθμοί από τις κάλπες μετατρέπονται σε οδηγό για τις επόμενες κινήσεις των κομματικών επιτελείων. Με την απόσταση μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος να είναι σε απόλυτο αριθμό ψήφων μόλις 235 χιλιάδες και με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει απώλειες μόλις 144.730 ψήφους σε σχέση με τον Σεπτέμβριο του 2015, είναι φανερό ότι οι μεγάλες μάχες της επόμενης πολιτικής περιόδου θα δοθούν στον χώρο αυτό. Σε αυτό οφείλονται και τα "κεντρώα" ανοίγματα του Κυριάκου Μητσοτάκη που αποτυπώνονται με τη συμμετοχή είτε στελεχών προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι είτε τεχνοκρατών στις διάφορες βαθμίδες της κυβέρνησής του. Από την άλλη πλευρά είναι σαφής και η στόχευση του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος θέλει να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα καθαρόαιμο κόμμα της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς προκειμένου να διεισδύσει στο ζωτικό χώρο όπου τώρα κυριάρχησε ο κ. Μητσοτάκης. Σημαντικό εργαλείο προς αυτή την κατεύθυνση είναι η μορφή της αντιπολίτευσης που θα ασκήσει ώστε να μπορέσει να προσεταιριστεί πάλι τα μετεωριζόμενα κοινωνικά στρώματα που την ώρα της κάλπης καθορίζουν το εκλογικό εκκρεμές. Η ρευστότητα που επί της ουσίας συνεχίζει να υπάρχει στο εκλογικό σώμα τείνει να μετατρέψει κατά συνέπεια τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ σε συγκοινωνούντα δοχεία.
Σε αυτή τη φάση η σταθεροποίηση του πολιτικού σκηνικού θα εξαρτηθεί και από τον εκλογικό νόμο για τον οποίο επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας», την περασμένη εβδομάδα, ότι η κυβέρνηση θα προωθήσει την αλλαγή του μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης. Μάλιστα θεωρείται λίαν πιθανό οι διατιθέμενοι ως προς αυτό ψήφοι να φθάσουν τελικά τους 199!
Όλες οι κινήσεις πάντως θα είναι το πρώτο διάστημα, εκατέρωθεν, αναγνωριστικές πριν μπούμε στο «βαθύ χειμώνα» της πολιτικής σύγκρουσης. Για το προσεχές εξάμηνο δεν αναμένονται, εκτός απροόπτου, σημαντικές εξελίξεις αν και ήδη καταλογίστηκαν στην κυβέρνηση ορισμένα σοβαρά «φάουλ» όπως η τοποθέτηση των κ. Τσουβάλα και Μαυρωτά ως γεν. γραμματέων Δημ. Τάξης και Αθλητισμού αντίστοιχα.
Γενικότερα το δόγμα που επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου, με βάση τους προσανατολισμούς που περιέγραψε ο Κ. Μητσοτάκης και στη Βουλή κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων, προβλέπει την «ενσωμάτωση» και αποκηρύσσει το «ρεβανσισμό». Γι’ αυτό και οι εντολές που έχουν δοθεί στα υπουργεία είναι να μην υπάρξει πολιτική κομματικών διακρίσεων και αποκλεισμών. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα οι υπουργοί, σύμφωνα με πληροφορίες, κατέστησαν σαφές προς τους προερχόμενους από τη ΝΔ συνδικαλιστές ότι «δεν θα υπάρξει συνδιοίκηση», προκαλώντας την έντονη δυσφορία τους.
Οι αντιδράσεις, που μεταφέρθηκαν ήδη στην οδό Πειραιώς, μπορεί να μην λαμβάνονται τώρα υπόψη αλλά η ιστορία έχει αποδείξει πως όταν περάσει ο «μήνας του μέλιτος» οι παρενέργειες αποδεικνύονται σοβαρές. Με ανάλογο ενδιαφέρον αναμένονται και οι τοποθετήσεις σε φορείς, οργανισμούς και νοσοκομεία καθώς αρκετοί από την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ διατείνονται ήδη ότι έχουν εξασφαλίσει τη διατήρησή τους. Γεγονός είναι ότι η κυβέρνηση δεν θα αντιμετωπίσει ιδιαίτερα προβλήματα από την αντιπολίτευση για το επόμενο διάστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε κεντρικό επίπεδο θα προβαίνει μεν στις επιβεβλημένες κινήσεις αλλά τουλάχιστον μέχρι και την ψήφιση του νέου προϋπολογισμού, όπως αποκαλύπτουν κορυφαία στελέχη του, η μάχη θα δίνεται σε «χαμηλές στροφές». Μέχρι τότε, προτεραιότητα του κ. Τσίπρα θα είναι η εσωκομματική ανασύνταξη, ο «μετασχηματισμός» του ΣΥΡΙΖΑ και η αντιμετώπιση των δικών του, «αριστερών», απειλών...
Ανδρέας Καψαμπέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση