Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας " Λαοί χωρίς μνήμη... δεν έχουν μέλλον! " Ανδρέας Παπανδρέου Σ' αυτή την...
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
7 Απρίλη 1947... επέτειος ίδρυσης του Σοσιαλιστικού Αραβικού κόμματος Μπάαθ.
Μια επέτειος που στην Ελλάδα τιμούσε μόνον ο Ανδρέας Παπανδρέου που δεν ξεχνούσε ποτέ τη βοήθεια από το αραβικό κίνημα στον αντιδικτατορικό αγώνα του δικού μας λαού κι ειδικότερα στο Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα - ΠΑΚ.
Δεν θα μπορούσε να "ξεχάσει" αυτό το αραβικό κίνημα που στην ελληνοτουρκική κρίση του '87, διακήρυξε: "Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας" [Βλέπε: Την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη κανένας!].
Το αραβικό κίνημα που αναπτύχθηκε κι εδραιώθηκε στο πρόταγμα της παγκόσμιας ανυπότακτης αριστεράς: "Πατρίδα ή Θάνατος... Η Συρία ανήκει στους Σύρους"!
Το αραβικό κίνημα που ανέτρεψε τη φεουδαρχία, την κοινωνία των φυλών...
Το αραβικό κίνημα που εισήγαγε στην κοινωνία της Συρίας την ΔΩΡΕΑΝ Δημόσια Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, την ΔΩΡΕΑΝ Δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, τις δωρεάν δημόσιες μεταφορές...
Το αραβικό κίνημα που εθνικοποίησε όλα τα εργοστάσια, τις τράπεζες, τα νοσοκομεία, τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, ακόμη και τα ξενοδοχεία...
Το αραβικό κίνημα που με αναδασμό πρόσφερε δωρεάν τη γη στους πολίτες του...
Το αραβικό κίνημα που δεν εγκατέλειψε ποτέ την Παλαιστινιακή υπόθεση...
Το αραβικό κίνημα που συμπαραστάθηκε σε όλα τα Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα του πλανήτη...
Σ' αυτές τις αναφορές, ορισμένοι θα μπορούσαν να αντιπαρέλθουν την ιστορική αλήθεια με αφορισμούς περί "εθνικισμών" κι άλλες αστειότητες που έχει εφεύρει η ιμπεριαλιστική "αριστερά", οι κοσμοπολίτες που σιτίζονται από τον Σόρος και τους τραπεζίτες.
Η πρώτη επίσκεψη εκτός Ελλάδας του Ανδρέα Παπανδρέου μετά τη μεταπολίτευση και την επιστροφή του, ήταν τον Απρίλη του 1975 στη Συρία.
Οι μεγάλοι Ηγέτες δεν ξεχνούν, δεν είναι αγνώμονες, δεν προδίδουν συντρόφους, ιδέες, κοινούς αγώνες... ιδεολογίες κι ιδανικά...
"Λαοί χωρίς μνήμη... δεν έχουν μέλλον!"
Ανδρέας Παπανδρέου
7 Απρίλη 1947... επέτειος ίδρυσης του Σοσιαλιστικού Αραβικού κόμματος Μπάαθ.
Μια επέτειος που στην Ελλάδα τιμούσε μόνον ο Ανδρέας Παπανδρέου που δεν ξεχνούσε ποτέ τη βοήθεια από το αραβικό κίνημα στον αντιδικτατορικό αγώνα του δικού μας λαού κι ειδικότερα στο Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα - ΠΑΚ.
Δεν θα μπορούσε να "ξεχάσει" αυτό το αραβικό κίνημα που στην ελληνοτουρκική κρίση του '87, διακήρυξε: "Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας" [Βλέπε: Την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη κανένας!].
Το αραβικό κίνημα που αναπτύχθηκε κι εδραιώθηκε στο πρόταγμα της παγκόσμιας ανυπότακτης αριστεράς: "Πατρίδα ή Θάνατος... Η Συρία ανήκει στους Σύρους"!
Το αραβικό κίνημα που ανέτρεψε τη φεουδαρχία, την κοινωνία των φυλών...
Το αραβικό κίνημα που εισήγαγε στην κοινωνία της Συρίας την ΔΩΡΕΑΝ Δημόσια Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, την ΔΩΡΕΑΝ Δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, τις δωρεάν δημόσιες μεταφορές...
Το αραβικό κίνημα που εθνικοποίησε όλα τα εργοστάσια, τις τράπεζες, τα νοσοκομεία, τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, ακόμη και τα ξενοδοχεία...
Το αραβικό κίνημα που με αναδασμό πρόσφερε δωρεάν τη γη στους πολίτες του...
Το αραβικό κίνημα που δεν εγκατέλειψε ποτέ την Παλαιστινιακή υπόθεση...
Το αραβικό κίνημα που συμπαραστάθηκε σε όλα τα Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα του πλανήτη...
Σ' αυτές τις αναφορές, ορισμένοι θα μπορούσαν να αντιπαρέλθουν την ιστορική αλήθεια με αφορισμούς περί "εθνικισμών" κι άλλες αστειότητες που έχει εφεύρει η ιμπεριαλιστική "αριστερά", οι κοσμοπολίτες που σιτίζονται από τον Σόρος και τους τραπεζίτες.
Η πρώτη επίσκεψη εκτός Ελλάδας του Ανδρέα Παπανδρέου μετά τη μεταπολίτευση και την επιστροφή του, ήταν τον Απρίλη του 1975 στη Συρία.
Οι μεγάλοι Ηγέτες δεν ξεχνούν, δεν είναι αγνώμονες, δεν προδίδουν συντρόφους, ιδέες, κοινούς αγώνες... ιδεολογίες κι ιδανικά...
Όμως οι λαοί δεν ξεχνούν... πολιτικοί που πλήττονται από "αμνησία" καταγράφονται στις μαύρες σελίδες των προδοτών της Ιστορίας!
Η Ελλάδα των τελευταίων 9 χρόνων συντάχθηκε με τους λακέδες των ιμπεριαλιστών, στην επί πέντε ολόκληρα χρόνια ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας... εφάρμοσε κι εφαρμόζει ως σήμερα φονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας κι έχει διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και ατιμάζοντας την παραδοσιακή φιλία του Ελληνικού και Συριακού λαού.
Η Ελλάδα των τελευταίων 9 χρόνων συντάχθηκε με τους λακέδες των ιμπεριαλιστών, στην επί πέντε ολόκληρα χρόνια ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας... εφάρμοσε κι εφαρμόζει ως σήμερα φονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας κι έχει διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και ατιμάζοντας την παραδοσιακή φιλία του Ελληνικού και Συριακού λαού.
Στην σημερινή Ελλάδα ανεμίζουν οι "σημαίες" των δολοφόνων μισθοφόρων του λαού της Συρίας...
Όμως η Συρία των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου κέρδισε τη μεγαλύτερη μάχη στην παγκόσμια ιστορία: 500.000 μισθοφόρους από 85 χώρες του πλανήτη, 200 δισεκατομμύρια
δολάρια η επίσημη χρηματοδότηση από τη "διεθνή κοινότητα", 2.000 τανκ,
πλούσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μισθοδοσία μισθοφόρων
-συμπεριλαμβανομένων των "εξεγερμένων" φονιάδων του "ελεύθερου συριακού
στρατού" και των Κούρδων λακέδων των ιμπεριαλιστών... με 3.500 δολάρια αμοιβή το
μήνα (εκεί αναζητήστε πως ορισμένοι "πρόσφυγες" μετά το 2015 στην Ελλάδα
-αυτοί που σήκωναν και σηκώνουν τη σημαία των Γάλλων αποικιοκρατών με
τα 3 κόκκινα αστέρια, που δηλώνει την τριχοτόμηση της Συριακής Πατρίδας-
διαθέτουν καλό "κομπόδεμα")... το ποτάμι δεν γυρνάει πίσω! Η Συρία μετατράπηκε σε τάφο για τους ιμπεριαλιστές και τους λακέδες τους!
«Να μην σκέφτονται οι εχθροί μας ότι υπάρχει δυνατότητα
να κερδίσουν από την πολιτική εκείνο που δεν κατάφεραν
να αποκτήσουν με την τρομοκρατία.
Μαζί τους ούτε συμφωνίες, ούτε πρεσβείες.
ΤΙΠΟΤΑ»
Μπασάρ Αλ Άσαντ, Πρόεδρος της Συρίας
Δαμασκός, 20 Αυγούστου 2017
"Οι αναμνήσεις μας είναι η δύναμή μας.
Ας μην αφήσουμε ποτέ να σβηστούν από τη μνήμη
οι ηρωικοί σταθμοί της Ιστορίας μας
κι όταν η νύχτα επιχειρεί να ξανάρθει
εμείς ας βάλουμε φωτιά στις μεγάλες επετείους,
όπως θα ανάβαμε πυρσούς"
Βίκτωρ Ουγκό, από γράμμα στον Λουί Μπλανκ (1877)
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση