Nikos Rouspis Αρτι αφιχθείς εκ Παρισίων... Γύρω στις δύο το μεσημέρι σήμερα, βρέθηκα στο Τροκαντερό, όπου είχαν αρχίσει να συγκεντ...
Αρτι αφιχθείς εκ Παρισίων...
Γύρω στις δύο το μεσημέρι σήμερα, βρέθηκα στο Τροκαντερό, όπου είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται τα "κίτρινα γιλέκα", που σχεδίαζαν την Σαββατιάτικη "εκδρομή" τους στο Παρίσι, διασχίζοντας την λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων
Κατεβαίνοντας με τα πόδια την λεωφόρο, διαπίστωσα ότι ήταν κατειλημμένη από δεκάδες αυτοκίνητα της γαλλικής αστυνομίας και πάνοπλους αστυνομικούς και στρατιώτες.
Αδεια η λεωφόρος και τα εμπορικά και άλλα καταστήματα, ερμητικά κλειστά.
Πλησίασα διακριτικά δύο από τους αρχηγούς εκεί και τους είπα τι είχα διαπιστώσει.
Το ξέρουμε, μου είπε χαμογελαστά ο ένας και τους ετοιμάζουμε μια έκπληξη.
Τους ευχαρίστησα, χαιρετιστήκαμε και έψαξα για ταξί, για να με πάει στο Γκάρ ντε λ' εστ, απ' όπου στις τρείς και δέκα επτά θα έφευγε το τρένο μου για Στρασβούργο.
Μαζί μου στο ταξί, η γυναίκα μου και ο γιός μου.
Κάνα χιλιόμετρο πριν τον σταθμό των τρένων, ο οδηγός τάφτυσε από το μποτιλιάρισμα και μας είπε ότι, καλύτερα είναι να κατέβουμε και να πάμε με τα πόδια, γιατί δύσκολα θα ξεμπλέκαμε γρήγορα και μπορεί να χάναμε το τρένο.
Πήραμε τα λιγοστά μπαγάζια μας υπό μάλης και πηγαίναμε ποδαράτο προς τον σταθμό, όταν ακούσαμε να πέφτουν οι πρώτες κροτίδες και είδαμε πέντε έξη χιλιάδες από ΄τα κίτρινα γιλέκα, να διασχίζουν την λεωφόρο, που περνούσε μπροστά από το Σταθμό.
Με αγωνιστικό παλμό, με κραυγές κατά της μπατσαρίας του Μακρόν και με βήμα ταχύ.
Αναγκασθήκαμε να περάσουμε ανάμεσα τους, για να μπούμε στο Σταθμό και να μην χάσουμε το τρένο.
Αυτή ήταν η έκπληξη σκέφθηκα και μετά είδα στο Ιντερνετ ότι τα είχανε κάνει πάλι "πουτάνα όλα"
Λίγο πριν, κατά τη διάρκεια της διαδρομής, ο ταξιτζής μας είχε εξομολογηθεί ότι, χάρη στις κινητοποιήσεις των κίτρινων γιλέκων, ο Μακρόν είχε αναγκασθεί να αποδεχθεί πολλά από τα αιτήματα τους και είχε αναρωτηθεί μέχρι που σκοπεύουν να το πάνε.
Η επόμενη οικειοθελής αποστολή μου, θα είναι στην Αθήνα, στις κινητοποιήσεις των σκισμένων σώβρακων και της γαλάζιας κυλότας.
Κατεβαίνοντας με τα πόδια την λεωφόρο, διαπίστωσα ότι ήταν κατειλημμένη από δεκάδες αυτοκίνητα της γαλλικής αστυνομίας και πάνοπλους αστυνομικούς και στρατιώτες.
Αδεια η λεωφόρος και τα εμπορικά και άλλα καταστήματα, ερμητικά κλειστά.
Πλησίασα διακριτικά δύο από τους αρχηγούς εκεί και τους είπα τι είχα διαπιστώσει.
Το ξέρουμε, μου είπε χαμογελαστά ο ένας και τους ετοιμάζουμε μια έκπληξη.
Τους ευχαρίστησα, χαιρετιστήκαμε και έψαξα για ταξί, για να με πάει στο Γκάρ ντε λ' εστ, απ' όπου στις τρείς και δέκα επτά θα έφευγε το τρένο μου για Στρασβούργο.
Μαζί μου στο ταξί, η γυναίκα μου και ο γιός μου.
Κάνα χιλιόμετρο πριν τον σταθμό των τρένων, ο οδηγός τάφτυσε από το μποτιλιάρισμα και μας είπε ότι, καλύτερα είναι να κατέβουμε και να πάμε με τα πόδια, γιατί δύσκολα θα ξεμπλέκαμε γρήγορα και μπορεί να χάναμε το τρένο.
Πήραμε τα λιγοστά μπαγάζια μας υπό μάλης και πηγαίναμε ποδαράτο προς τον σταθμό, όταν ακούσαμε να πέφτουν οι πρώτες κροτίδες και είδαμε πέντε έξη χιλιάδες από ΄τα κίτρινα γιλέκα, να διασχίζουν την λεωφόρο, που περνούσε μπροστά από το Σταθμό.
Με αγωνιστικό παλμό, με κραυγές κατά της μπατσαρίας του Μακρόν και με βήμα ταχύ.
Αναγκασθήκαμε να περάσουμε ανάμεσα τους, για να μπούμε στο Σταθμό και να μην χάσουμε το τρένο.
Αυτή ήταν η έκπληξη σκέφθηκα και μετά είδα στο Ιντερνετ ότι τα είχανε κάνει πάλι "πουτάνα όλα"
Λίγο πριν, κατά τη διάρκεια της διαδρομής, ο ταξιτζής μας είχε εξομολογηθεί ότι, χάρη στις κινητοποιήσεις των κίτρινων γιλέκων, ο Μακρόν είχε αναγκασθεί να αποδεχθεί πολλά από τα αιτήματα τους και είχε αναρωτηθεί μέχρι που σκοπεύουν να το πάνε.
Η επόμενη οικειοθελής αποστολή μου, θα είναι στην Αθήνα, στις κινητοποιήσεις των σκισμένων σώβρακων και της γαλάζιας κυλότας.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση